“นายครับ เชื่อไอ้คง ไอ้ไข่กับไอ้หมึกสักครั้งเถอะครับ ไปหาหมอนะครับนาย” หมึกพยายามหว่านล้อมนายให้ไปหาหมอ เพราะสองวันแล้วอาการไข้นายของพวกมันก็ยังไม่ดีขึ้น
“นั่นสินาย ไปหาหมอนะครับนายหอก” บุญคงเอ่ยเสริมเพื่อนขึ้นบ้าง
“ไม่ไป เป็นไข้แค่นี้เอง กินยาสองสามวันมันก็หายแล้ว” บอกพลางปัดมือไล่ทั้งสามออกไปให้พ้นหน้าตน ตอนนี้เขาอยากพักผ่อน
“สองสามวันนาย แต่มันสองวันแล้วนะครับ” ไข่พูดขึ้นบ้าง ยังไงเสียพวกมันก็ไม่ยอมออกไปจากห้องนอนนายเป็นแน่ หากว่านายไม่ยอมไปหาหมอกับพวกมัน
“พวกแกจะไปรู้อะไร ฉันไม่ได้ป่วยที่ตัว ฉันป่วยใจเว้ย! ไปพานายหญิงมาดูแลฉันสิ ใครพามาได้ ฉันให้โบนัสพิเศษสิ้นปี” ยามเจ็บป่วยก็อยากอ้อน จริง ๆ แล้วป่วยน่ะดีขึ้นแล้ว ที่ยังนอนโทรมลุกไม่ไหวเพราะหัวใจอ่อนกำลังใจ อยากได้ร่างน้อย ๆ มากอดมอบไออุ่น
“อ้อ! ที่นายโทรมไม่ยอมลุกออกจากเตียงเพราะอยากอ้อนนายหญิงใช่ไหมครับ ทำไมไม่บอกไอ้คง ไอ้ไข่ กับ
