Episode 6
1583 Words
Episode 6
"อะ...อื้ออออ อืมมมมม" ฉันครางในลำคออย่างหายใจไม่ออก เมื่อริมฝีปากหนาของร่างสูงกำลังบดขยี้ริมฝาปากฉันอย่างรุนแรงโดยไม่ทันตั้งตัว
"อาาาาาา..." เสียงทุ้มเข้มคำรามเบาๆก่อนจะค่อยๆสอดแทรกลิ้นร้อนเข้ามาในปากของฉัน ฉันที่ไม่รู้จะหนียังไงก็ได้แต่ตอบรับลิ้นร้อนนั้น
"อะ...อ่อย อืมมมมมม" ฉันพยายามสงเสียงครางเบาๆออกมาพร้อมกับใช้มือเล็กกระตุกเสื้อของเขาอย่างแรงพร้อมกับกำมันจนยับยู่ยี่
"อาาาาา...." ร่างสูงคำรามอย่างพอใจอีกครั้งก่อนจะดูดลิ้นฉันอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ แถมมือหนาข้างที่ว่างอยู่ของเขายังล้วงเข้ามาในใต้กระโปรงชุดเดรสรัดรูปของฉันอีกด้วย
"อะ....อะอ้า อืมมม อ่อยอ่าาา" ฉันออกแรงดิ้นแรงขึ้นแต่มันก็ยังไม่สามารถที่จะเล็ดลอดจากร่างสูงตรงหน้าได้อยู่ดี
มือหนาของเขาค่อยๆลูบไล้ตรงต้นขาของฉันและขึ้นมาสูงเรื่อยๆจนโดนน้องสาวของฉันที่ไม่เคยมีใครแตะต้องมาก่อน เห็นแบบนี้ฉันยังไม่เคยผ่านมือผู้ชายคนไหนมาก่อนนะ แถมจูบก็ยังไม่เคยมาก่อนด้วย!!!
นี่เป็น... จูบแรกของฉัน
"อาาาาา แฮ่ก" ฉันหายใจหอบถี่พร้อมกับหลี่ตามองเขาเล็กน้อย ใบหน้าของฉันแดงก่ำเอามากๆเพราะหายใจไม่ออกแล้ว เขาจูบฉันโคตรจะนานเลย
แล้วมือของเขาก็ยังลูบตรงท้องฉันและค่อยๆขึ้นไปถึงหน้าอก เขาบีบเค้นมันอย่างแรงจนฉันรู้สึกเจ็บ
พอโดนจับหน้าอกแบบนี้มันทำให้ฉันใจเต้นแรงมากกว่าเดิม และรู้สึกเสียวซ่านแปลกๆกับร่างกายของตัวเอง
"ปากเธอหวานดีนะ... เริ่มจะไม่แปลกใจแล้วว่าทำไมยัยโรสถึงชอบ ทำกับยัยนั่นมากกว่าจูบแล้วใช่ไหมละ?" ม่อนผละจูบจากฉันพร้อมกับเลียริมฝีปากเล็กน้อยอย่างได้ใจ ฉันได้แต่หน้าแดงกับคำพูดของเขาอย่างทำตัวไม่ถูก
"ฉะ...ฉันไม่เคยจูบ" ฉันบอกเสียงสั่นพร้อมกับใช้หลังมือถูริมฝีปากอย่างรังเกียจ ฉันจะไม่เรียกเขาว่าพี่อีกแล้ว เรียกไอ้ม่อนเนี่ยแหละ คนอะไรไม่น่านับถือเอาเสียเลย!
"หือ? อย่ามาพูดบ้าๆ เธอเป็นแฟนกับยัยโรสแต่ไม่เคยจูบเนี่ยนะ? หรือว่าเป็นแฟนไม่จริงหือ?"
"คะ...เคยสิ กับพี่โรสฉันจูบมานับไม่ถ้วน แถมมีอะไรกันแล้วด้วย" ฉันพูดออกมาอย่างโกหก แต่ร่างสูงไม่พูดอะไรเขาได้แต่กระตุกยิ้มร้ายเบาๆ
"เหรอ... แล้วตีฉิ่งกับโรสนี่สนุกป่ะ?" เขาถามด้วยความอยากรู้
"เสือก!!!" ฉันบอกพร้อมกับกระทืบเท้าเขาด้วยส้นสูงที่เป็นส้นเข็ม
"โอ๊ยยยยยยย!!!!" ม่อนตะโกนร้องด้วยความเจ็บปวดเมื่อฉันเหยียบเท้าเขา
"แบร่ สมน้ำหน้า ถ้าคิดว่าจะแย่งฉันออกจากพี่โรสได้ ฝันไปเถอะ!!!" ฉันแลบลิ้นปลิ้นตาใส่ม่อนอย่างได้ใจก่อนจะเดินจากไป
เห็นเขากุมเท้าตัวเองด้วยความเจ็บปวดแล้วสะใจแหะ สมน้ำหน้าอยากมาขโมยจูบแรกจากฉันไปเอง!
"ไปไหนมา กลับมาช้าจัง" พี่โรสถามฉันด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าฉันไปเข้าห้องน้ำมา
"หลงทางไปห้องน้ำนิดหน่อยนะคะ โรงแรมกว้างมากๆฝนไม่เคยมาที่แบบนี้เลย" ฉันตอบออกมาตามตรง
"แล้วเป็นไง ชอบที่แบบนี้ไหม แถมยังได้แต่งตัวสวยๆด้วย"
"ขอบคุณพี่โรสมากนะคะที่ซื้อชุดสวยๆแบบนี้ให้ฝน ฝนไม่เคยใส่ชุดแบบนี้มาก่อนเลย แล้วก็เพิ่งจะเคยใส่ส้นสูงแบบนี้ด้วย"
"ฮ่าๆ ก็เวอร์ไป นี่ไง ฝนเริ่มเก็บเงินได้เยอะแล้วก็ไม่น่าจะลำบากเหมือนแต่ก่อนแล้วใช่ป่ะละ" พี่โรสเอ่ยขึ้นอย่างใจดี ถึงแม้ว่าฉันจะรู้จักพี่เขาได้ไม่กี่วันแต่มันก็ทำให้ฉันรู้สึกสนิทสนมกับพี่เขาได้อย่างรวดเร็ว
"ขอบคุณพี่โรสมากนะคะที่จ้างฝน ไม่งั้นฝนก็คงไม่มีวันนี้" ฉันเข้าไปกอดพี่โรสด้วยความดีใจ แต่ขณะที่ฉันกำลังผอดรักกับพี่เขานั้นจู่ๆม่อนก็เดินมาหาพวกเรา
"อ้าว... หายเจ็บเท้าแล้วเหรอ" ฉันพึมพำเบาๆอย่างหมั่นไส้
"รักกันดีเหลือเกินนะถึงกอดกันแน่นขนาดนี้" ม่อนแขวะพวกเราสองคนอีกแล้ว เห็นพวกเราสองคนรักกันไม่ได้ สงสัยเขาคงจะรักพี่โรสจริงๆ
"อิจฉาเหรอที่ฉันมีแฟน?"
"เปล่า... แค่หมั่นไส้ หาแฟนดีกว่ายัยหน้าตาบ้านๆแบบนี้ไม่ได้เลย?"
"หน้าบ้านๆตรงไหน น่ารักจะตาย ฉันรู้ว่าหน้าตาแบบนี้ก็สเปคนายเหมือนกัน" พี่โรสเสอ่ยขึ้นพลางเหลือบตามองฉันเล็กน้อย
"อย่าคิดจะแย่งแฟนฉันไปนะ"
"หึ เธอคิดว่าฉันจะทำอะไรแบบนั้นเหรอ? ไม่มีทางหรอก เธอก็รู้ว่าฉันไม่ใช่พวกชอบแย่งแฟนชาวบ้าน"
"อย่าให้เห็นละกันว่านายมายุ่งกับแฟนของฉัน ไม่งั้นฉันตัดเพื่อนกับนายแน่" พี่โรสข่มขู่ พอได้ยินแบบนั้นฉันก็เหมือนจะเริ่มวางใจแล้วว่าฉันไม่ต้องไปทำให้ม่อนตกหลุมรักฉันอะไรแบบนั้น เหมือนตอนแรกพี่โรสพูดเชิงว่าให้ฉันแกล้งเป็นแฟนพี่เขาและทำให้ม่อนตกหลุมรักจนเลิกรักพี่เขาอะไรแบบนั้น
"ครับๆ ผมไม่ยุ่งกับแฟนคุณหรอกครับคุณโรสสุดสวย"
"นะ...นี่ ทำอะไรเนี่ย!" ฉันตาเบิกโพรงด้วยความตกใจเมื่อจู่ๆแขนแกร่งของม่อนจู่ๆก็มากอดคอฉันเอาไว้
"ก็... ทำตัวสนิทสนมกับปลอยฝนไง ไหนๆก็เป็นแฟนเพื่อนสนิทฉันแล้ว ฉันก็อยากจะสนิทด้วย" เขากระตุกยิ้มที่มุมปากก่อนจะยื่นหน้ามาใกล้ฉันมากจนฉันสัมผัสได้ถึงลมหายใจของเขา
"แต่ฉันไม่อยากสนิทกับนาย"
"ฉันว่าฉันกับเธอคงจะเจอกันบ่อยๆแล้วแหละ ถ้าเธอไม่เลิกกับโรสอ่ะนะ" เขากระซิบข้างหูฉันเบาๆ
"ฉันไม่มีวันเลิกกับพี่โรสหรอกย่ะ!"
หลังจากจบงานแต่งงานของพี่ชายม่อน พวกเราก็แยกย้ายกันกลับ ขณะที่ฉันกำลังจะขึ้นรถพี่โรส จู่ๆม่อนก็เดินมาหาพร้อมกับพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้เราสองคนถึงกับตกใจกันยกใหญ่ อีกทั้งเขายังขึ้นรถมาแล้วด้วย
"โรส กูกลับด้วยนะ พอดีวันนี้เพื่อนกูมันยืมรถไปผับ แต่กูขี้เกียจไป"
"เหอะ... ไม่ใช่ว่านายคิดจะตามจีบแฟนฉัน เลยมาขอไปด้วยแบบนี้เหรอ?" พี่โรสเอ่ยขึ้นพลางชำเลืองมองม่อนที่นั่งอยู่เบาะหลัง ส่วนฉันเองก็เหลือบมองเขานิดหน่อยเหมือนกัน
เขาเหมือนมีแผนอะไรบางอย่าง ชักสงสัยแล้วสิ...
"ยังไม่เลิกพูดแบบนี้อีกนะ อยากให้กูจีบจริงรึไง" ม่อนเอ่ยขึ้นพร้อมหัวเราะร่า
"จ้าๆ กูเชื่อก็ได้"
"กูต้องไปส่งถึงบ้านมึงเลยใช่ไหมม่อน?" โรสถามออกมาหลังจากขับรถออกมาได้สักพักแล้ว
"อืม หรือมึงอยากให้กูไปคอนโดมึง?"
"ก็มาสิ ถ้าอยากมา แต่ถ้าจะมาก็ลองถามแฟนกูดูก่อนนะ" พี่โรสเอ่ยพร้อมกับมองมาทางฉัน ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆ ห้องพี่โรสฉันไปแค่ครั้งเดียวเอง... แถมคอนโดพี่โรสยังเป็นที่เดียวกับคอนโดบีเน่เพื่อนสนิทของฉัน
ซึ่งตอนนี้ฉันได้ขอไปอยู่กับบีเน่ที่คอนโดชั่วคราวจนกว่าจะเก็บเงินและหาห้องเช่าคอนโดราคาไม่แพงได้
"มาแปลกนะวันนี้ ทีตอนนั้นกูขอไป ไม่ให้กูไป แล้วเธอจะให้ฉันไปไหมปลอยฝน?"
"ดะ...ได้สิ นายเป็นเพื่อนกับพี่โรสต้องได้อยู่แล้ว ฉันไม่ได้ขี้หึงถึงขนาดไม่ให้เพื่อนแฟนมาหานะ" ฉันบอกออกมาด้วยรอยยิ้ม
สุดท้ายพวกเราสามคนก็ได้มาอยู่ที่คอนโดด้วยกัน มันทำให้ฉันรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
"เธอไม่ได้อยู่กับโรสเหรอ?" ม่อนถามขึ้นมาทันทีเมื่อมาถึงห้อง
"ปะ...เปล่า ฉันแค่มาค้างเป็นครั้งคราว" ฉันส่ายหน้า พร้อมกับยิ้มกลบเกลื่อน
"ดูไม่เหมือนแฟนกันเลยนะ"
"เลิกพูดมากซะทีเถอะม่อน พรุ่งนี้เช้าถ้านายอยากกลับก็กลับเองนะ ฉันไม่ไปส่ง"
"เดี๋ยวมานะ ฉันไปคุยธุระก่อน" พี่โรสเอ่ยขึ้นอย่างตัดพ้อก่อนจะเดินเข้าห้องตัวเองไปทิ้งให้ฉันกับม่อนอยู่กันสองคน
"ฉะ...ฉันไปหาพี่โรสในห้องก่อนนะ อยากรู้จังว่าพี่เขาคุยธุระกับใคร" ฉันบอกออกมา ยังไม่ทันที่ฉันจะได้ก้าวขาไปไหนจู่ๆม่อนก็ใช้มือหนามาล็อคคอฉันเอาไว้
"อย่าเพิ่งไปสิ...ปลอยฝน"
"ทะ...ทำไม?"
"ฉันรู้นะว่าเธอขายตัว"
"!!!?"
- Writer
