หญิงสาวร่างอวบอัดอย่างวีณาเดินจูงมือกิ่งไผ่ออกมาจากหน้าห้องสอบจนมาถึงตัวเข้มที่รออยู่แล้วที่รถเก๋งคันหรูซึ่งจอดอยู่หน้าอาคารสอบนานแล้ว
" สวัสดีค่ะคุณบอดี้การ์ด ฉันคือเพื่อนใหม่ของกิ่งไผ่นะคะชื่อวีณาวันนี้จะมาขออนุญาตพากิ่งไผ่ไปกินข้าวด้วยกันจะอนุญาตไหมคะ "
เสียงหวานพูดอย่างเป็นมิตร แต่ก็นั่นแหละเธอรู้สึกไม่ค่อยถูกชะตากับชายคนนี้สักเท่าไหร่ ถ้าถามว่าเพราะอะไรน่ะหรอก็ดูเขาทำหน้าสิ เครียดตลอดเวลาใครจะอยากอยู่ใกล้
" ผมต้องพาคุณกิ่งไผ่กลับบ้านครับคงจะไปกับคุณไม่ได้ "
คนตัวสูงพูดพร้อมกับชำเลืองดูใบหน้าของสาวน้อยตรงหน้าเพียงเสี้ยววินาที ครั้งแรกที่ได้เห็นเธอเขารู้สึกว่าเธอน่ารักแต่ด้วยสีหน้าที่เธอแสดงออกตอนนี้ดูท่าทางนิสัยจะไม่น่ารักเหมือนหน้าตาเสียแล้ว
" นี่คุณ ทำไมใจดำแบบนี้ห๊ะ วีณาแค่จะพากิ่งไผ่ไปกินข้าวเองนะคะใช้เวลาแป๊บเดียวเอง "
ร่างเล็กของวีณาที่เริ่มมีน้ำโหจากชายตรงหน้าบ้างแล้ว เธอว
