KABANATA 6

1819 Words

ZARINA P.O.V Napapakamot na lang ako sa ulo habang naglalakad sa gilid ng kalsada, naka-porma pa rin ako bilang lalaki. Mahirap pala talaga ang buhay kapag wala kang pera. Hindi ko akalain na ganito kahirap magtago. Halos dalawang linggo na akong nagtatago mula kay Mama, pero hanggang ngayon, laman pa rin ako ng headlines. Gusto ko na talagang bumalik sa racing, pero alam ko, masisira lang lahat ng plano ko kung makikilala nila ako. “Gagi, hirap maging broke,” bulong ko sa sarili ko habang ini-adjust ang cap ko para itago pa lalo ang mukha ko. Nakasuot ako ng loose na hoodie at faded na jeans, at bagama’t mukhang lalaki ako, hindi pa rin nawawala ang kaba sa dibdib ko na baka makilala ako ng mga tao. Naglakad ako patungo sa pedestrian lane para tumawid ng kalsada. Tahimik ang paligid, w

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD