"ลืมตาดูดวงดาวนั่นสิอรินดา" หรัญญ์กล่าวยิ้ม ๆ เมื่ออรินดาเอาแต่หลับอยู่อย่างนั้น "ท่านพี่ปล่อยข้าลงก่อนได้หรือไม่" ธิดาครุฑทำตามอย่างว่าง่าย ความจริงแล้วหรัญญ์คิดที่จะกอดอรินดาเอาไว้แบบนี้และดูดวงดาวไปพร้อม ๆ กัน แต่หากทำแบบนั้นเขาคิดว่าอรินดาคงจะไม่ชอบใจสักเท่าไหร่ "ดวงจันทร์ยังไม่ขึ้นเลย" ทั้งที่วันนี้จะมีพระจันทร์วันเพ็ญแต่กลับแปลกที่ดวงจันทร์ยังไม่ขึ้นให้เห็นเลย หรือว่าเขาจะใจร้อนรีบมาเกินไป "ข้าว่าท่านพี่รีบมาก่อนเวลา" หรัญญ์ยอมรับแต่โดยดี เพราะเขามีแผนการในใจที่จะแอบติดตามทหารลาดตระเวนออกไปนอกเมืองจึงได้กะเวลาผิดเช่นนี้ "ดูดาวไปก่อนก็ได้" ร่างสูงของครุฑชักชวน บนหน้าผาแห่งนี้ไม่มีต้นไม้สักต้น มีเพียงแผ่นหินที่โล่งเตียนและเครือเถาวัลย์ขนาดเล็กเพียงเท่านั้น เถาวัลย์ที่ว่านี้ก็คือเครือเขาหลง มีลักษณะเป็นเครือไม้เล็ก ๆ เท่าเส้นผม แต่สีเหมือนทองแดงและแม้จะมีความยืดหยุ่นแต่เครือเ