"พี่เขียว"
เช้านี้อรินดารีบตื่นตั้งแต่ตอนที่ท้องฟ้ายังมืดมิดเพื่อมาเฝ้าอาการของนาคารุ่นพี่ และหลังจากนั่งมองอยู่ไม่นานเขียวที่นอนหลับหมดสติอยู่บนเตียงก็ฟื้นขึ้นมา
ไม่ได้มีเพียงแค่อรินดาที่มานั่งเฝ้า แต่ยังรวมถึงหรัญญ์และท่านพ่อท่านแม่อีกด้วย
"เจ้าเป็นอย่างไรบ้าง"
ท่านพญาครุฑธาเอ่ยถามเสียงนุ่มด้วยความเป็นห่วง
"ข้ามาเพื่อส่งสาส์น"
เขียวเอ่ยอย่างร้อนรนพร้อมกับทำท่าว่าจะลุกขึ้นแต่หรัญญ์ก็ไวกว่า เท้ายาวก้าวเพียงก้าวเดียวก็ถึงตัวนาคาที่นอนอยู่บนเตียงแล้ว มือหนาดันไหล่มนของนาคานามว่าเขียวที่เขาเคยเจอตอนยังเด็กเอาไว้ได้ทันก่อนที่นางจะลุกขึ้นได้สำเร็จ
"เจ้าควรดื่มน้ำดื่มท่าเสียก่อน"
"..."
"และได้โปรดใจเย็น"
หรัญญ์เอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"พี่เขียวดื่มน้ำก่อนนะจ๊ะ"
อรินดายื่นน้ำในแก้วไม้ไผ่ให้กับเขียวแล้วยิ้มอบอุ่น ยังมีเวลาอีกมาก ตอนนี้ขอให้รุ่นพี่ได้ใจเย็นเสียก่อน ถึงแม้ว่าภายในใจของอริ
