เสี่ยงรักร้ายนายเพื่อนไม่สนิท

ตอนที่ 13 แผนสูง

30 นาทีต่อมา

ด้านพรีนหลังจากที่วางสายจากแทคิณ ครึ่งชั่วโมงต่อมาร่างบางในชุดเสื้อยืดตัวโตและกางเกงยีนส์สีขาวขาสั้นก็ยืนอยู่ที่หน้าห้องของแทคิณ ให้ตายเถอะฉันว่าคอนโดฉันก็หรูแล้วนะ แต่เจอคอนโดของแทคิณเข้าไปบอกได้เลยว่าความหรูหราของคอนโดฉันคือเทียบไม่ติด สมแล้วที่เป็นคนโดของเหล่าไอดอลคนดัง ร่างบางช่างใจไปสักพักแต่นั้นก็ยื่นมือไปกดออดที่หน้าห้องของเขา

!! ออด ออด !!

ด้านแทคิณหลังจากอาบน้ำเสร็จแล้วนั้น ร่างสูงอันเปลือยเปล่าส่วนบนที่เดินออกจากห้องน้ำ มีเพียงผ้าขนหนูที่พันเอาไว้รอบเอว เสียงออดที่ดังขึ้นเมื่อสักครู่ผมก็พอจะเดาได้ เมื่อเป็นเช่นนั้นร่างสูงก็ไม่รอช้า มือหนาเปิดประตูให้กับคนมาใหม่ทันที

!! แกร๊ก !! ด้านพรีนหลังจากที่เจ้าของห้องเปิดประตูให้เธอแล้วนั้น

!! อุ๊ป !! สภาพที่เห็นร่างสูงอันเปลือยเปล่าส่วนบน สวมเพียงผ้าขนหนู อวดกล้ามท้องและซิกแพคหนาเป็นมัดๆ ให้ตายเถอะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะมองกับสะดุดเข้ากับร่างหนาหุ่นล่ำกำยำผิวขาวที่อวดความเซ็กซี่ พรีนที่เห็นเช่นนั้นใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอาย

“เข้ามาสิ จะยืนอยู่ตรงนี้อีกนานไหม” เสียงเข้มที่เอ่ยขึ้นนั้น ทำให้คนเหลือบมองนั้นได้สติ ไม่อยากจะมองหรอกนะ แต่ซิกแพคของเขากับสะดุดตาฉันเอง แต่นั้นก็เดินตามเขาเข้าห้องผู้ชายชวนเข้าห้องแต่มันก็รู้สึกแปลกๆ อยู่นะ อ่า... มาถึงที่แบบนี้แล้วฉันจะอายทำไมอีก ท่องไว้พรีนแกมาเอาหมวกกันน็อค ร่างบางพยายามไล่ความอึดอัดที่อยู่ภายในใจเธอรู้สึกประหม่าทุกครั้งที่ใกล้ชิดและต่อหน้าของแทคิณ ฉันในตอนนี้ไม่เป็นตัวเองเอาเสียเลย

!! ฟู่ !! ให้ตายเถอะ นี่ฉันจะกลัวไรนักหนา แทคิณเขาไม่ได้มีอะไรน่ากลัวเลยสักนิด ที่ผ่านมาฉันคงรู้สึกไปเองทั้งนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้น ร่างบางจึงยอมเดินเข้ามาในห้องของเขาอย่างว่าง่าย ไม่นานทั้งสองก็เดินมาถึงห้องรับแขก พรีนกวดสายตาไปโดยรอบ คอนโดแทคิณดูเป็นระเบียบสะอาดสะอ้าน คอนโดผู้หญิงอย่างฉันถึงกับอายไปเลยสิ

“หมวกกันน็อคนายอยู่ไหนเหรอ” เมื่อเข้ามาในห้อง พรีนก็ไม่รอช้า เธอถามถึงหมวกกันน็อคของเขาทันที

“ในห้องนอนอ่ะ” เสียงทุ่มเอ่ยตอบ

“ห้องนอน แค่หมวกกันน็อคนายยังเอาเข้าในห้องนอนเลยเหรอ”

“แน่นอนเพราะมันเป็นสิ่งหนึ่งที่ฉันรักมาก” ร่างสูงเอ่ยขณะที่สายตาสำรวจคนตัวเล็ก ร่างบางในเสื้อยืดกางเกงยีนส์ขาสั้นที่ยาวเพียงไม่กี่คืบให้ตายเถอะ เธอกล้าใส่สั้นๆ เข้าห้องผู้ชายได้ยังไงกันแบบนี้มันล่อตาล่อใจเขานัก คนยิ่งมีอารมณ์ไวอยู่ด้วย ยิ่งไม่ได้สวมกางกางใน ให้ตายเถอะเพียงแค่เห็นหน้าสวยหวาน ปากบางอวบอิ่มของพรีน หน้าอก

สะบึ้มก้นล้นๆ หลายวันแล้วสิที่ผมไม่ได้ปลดปล่อยกับใคร รูปร่างเรียวเอวคอด สะโพกงอนงามแบบนี้แม่งอยากฉิบหาย

“เข้ามาสิ มันอยู่ในห้องน่ะ” เสียงทุ่มเอ่ยกับเธอ

“ให้ฉันไปเอาในห้องนอนนายเนี่ยนะ จะบ้าป่าว” พรีนเอ่ยด้วยน้ำเสียงตกใจ ถึงเขาจะรู้จักกับฉันเพียงไม่กี่วัน แต่เข้าห้องนอนผู้ชายแบบนี้มันก็เขินอยู่นะ ยิ่งคนหล่อคนดังอย่างแทคิณ ตอนนี้มันยิ่งทำให้ฉันเหมือนว่าฝัน ใครจะคิดว่าฉันจะอยู่ในห้องของเขาจริง ถึงเขาจะอนุญาตให้เข้าไปได้แต่ไม่ดีกว่า

“นายไปหยิบมาให้ฉันสิ รีบใช้ไม่ใช่เหรอ” เธอเอ่ยอย่างไม่คิดจะสบตาเขา ก็ใครมันจะกล้ามองละ เปลือยเปล่าตรงหน้าฉันแบบนี้บอกเลยว่าแทคิณ ร่างหนาหุ่นล่ำแขนกำยำไหล่กว้างแบบนี้เลยสเปค

ฉันสุดๆ แต่นั่นใช่ว่าคนตัวโตนั้นจะสนใจคำพูดของเธอ ร่างสูงสาวเท้าเข้าหาคนตัวเล็ก

“ไม่กล้าเข้าห้องฉัน เธอคิดอะไรกับฉันเปล่า” เสียงทุ่มเอ่ยมาเช่นนั้น ทำเอาร่างบางถึงกับชะงัก บอกเลยคับท่าทีและอาการของพรีนตอนนี้ ยัยนี่โคตรหลุด เรียวหน้าสวยหวาน ปากแดงอวบอิ่มอมชมพูตรงหน้ามันน่างับนัก

“ปะ...เปล่านะ ฉันไม่ได้คิดอะไรกับนาย คิดว่าเข้าห้องคนดังอย่างนายมันคงไม่เหมาะ” เธอตอบไม่เต็มเสียง

“และตอนนี้ไม่ได้อยู่ในห้องฉันงั้นเหรอ” ร่างสูงขมวดคิ้วถาม

“แต่ไม่ใช่ห้องนอนไง แบบนั้นมันจะดูไม่เหมาะ” พรีนเอ่ยพร้อมกับเบื้องหน้าหลบสายตาคมเข้มของคนตรงหน้าที่เอาแต่จ้องเธอ แทคิณเป็นผู้ชายที่คาดเดาอารมณ์ได้ยากมาก และตอนนี้ฉันเดาใจเขาไม่ถูก

“จะเอาหมวกกันน็อคไม่ใช่เหรอ ฉันไม่ใช่คนใช้ของเธอ ไปหยิบเอง” เสียงเข้มเอ่ยมาเช่นนั้น เมื่อแทคิณไม่ยอมหยิบให้เธอจึงต้องเดินเข้าห้องเขาและไปหยิบมันเอง แต่ในขณะที่เดินเข้ามาในห้องของเขานั้น ให้ตายเถอะ เขาเป็นไอดอลดัง แล้วทำไมเขาถึงยอมให้ฉันเข้าห้องของเขาได้ง่ายขนาดนี้ ร่างบางกวาดสายตาไปโดยรอบก็สะดุดเข้ากับหมวกกันน็อคสีน้ำเงินที่วางอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า

มือเรียวหยิบขึ้นมาสำรวจซ้ายขวาแต่นั่นหมวกกันน็อคของเขา ทุกอย่างยังดูปกติ และไหนเขาบอกมันพัง

“แทคิณ...” เธอเอ่ยเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ

“นี่อย่าบอกนะ ว่านายโกหกฉัน”

“ก่อนหน้านี้น็อตมันหลุด พังจริง แต่ฉันซ่อมแล้ว” คนเจ้าเล่ห์แผนสูงเอ่ยหน้าตาย

“ซ่อมได้ แล้วทำไมนายไม่ยอมบอกฉันล่ะ แบบนี้มันแกล้งกันชัดๆ ” พรีนเอ่ยด้วยสีหน้าโมโหสุด ไม่คิดว่าคนอย่างแทคิณจะเจ้าเล่ห์และเหลี่ยมจัดกับเธอเช่นนี้ เล่นเอาซะฉันตกอกตกใจหมด

“ฉันซ่อมจริง ไม่เชื่อ” แทคิณไม่พูดเปล่า แต่กับยื่นมือไปหยิบหมวกกันน็อคจากมือของเธอ ร่างสูงนั่งลงที่ปลายเตียงนอน และชี้ตรงจุดพังให้กับเธอดู

“แล้วทำไมนายไม่โทร ไม่ไลน์บอกฉันล่ะ” พรีนที่เห็นร่องรอยของการซ่อมถึงกับว่ามา

“ฉันไม่คิดว่าเธอจะมาจริง” เหอะ เขาไม่ใช่เหรอที่บอกให้ฉันมา ไหงเป็นแบบนี้ไปได้

“ฉันคงเข้าใจไรผิด” ฉันรู้สึกอายมากจนไม่กล้าที่จะอยู่ต่อในห้องของเขา ดูเอาเถอะบอกให้ฉันมาแล้ว

พูดงี้ไปได้ ใครจะกล้าอยู่กับเขาต่อล่ะ

“งั้นฉันกลับดีกว่า” ร่างบางเอ่ยหวังจะเดินออกจากห้อง แต่ในจังหวะนั้นทว่ากับมีเจ้าสุนัขสี่ขากับวิ่งมาดักหน้าของเธอ

!! บ๊อก บ๊อก !! พอมันเห็นหน้าฉันก็วิ่งเข้ามา

คลอเคลียที่ขาของฉันราวกับว่าเราสนิทกัน แต่ฉันไม่ได้กลัวอะไรหรอก ดูน่ารักและน่าเอ็นดูมากกว่า พรีนที่ทนมองความน่ารักของเจ้าสี่ขาไม่ไหวถึงกับย่อตัวและอุ้มมันขึ้นมากอด

“น่ารักจังเลยชื่อไร อ่ะ” ใบหน้าสวยเอ่ยพร้อมกับเผยรอยยิ้มให้กับเจ้าบูบู่ด้วยสีหน้าสดใส

ด้านแทคิณที่เห็นพรีนอุ้มเจ้าบูบู่ขึ้นมาแนบอก ใบหน้าหล่อเหลาถึงกับชะงัก ปกติเจ้าสุนัขตัวโปรดยอมให้คนแปลกหน้าเข้าใกล้ที่ไหน ขนาดเพื่อนๆ ของเขา ไอ้โรม ไอ้รามนิยิ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากับเจ้าบูบู่ แต่ท่าทีของมันกับพรีนเหมือนกับพวกเขารู้จักและสนิทกันมานาน หรือเจ้าลูกชายของเขามันจะชอบพรีนซะแล้วล่ะ

“บู่มานี้” เสียงเข้มเอ่ยเรียกสุนัขตัวโปรดของตน

!! บ๊อก บ๊อก !! แต่นั่นก็ไม่มีท่าทีว่าเจ้าบูบู่นั้นจะออกจากอกของพรีน ให้ตายเถอะไอ้สุนัขตัวนี้ ขนาดพ่อมันยังไม่ได้ซุกอกของเธอ ไอ้หมาลามก ใครหว่าที่เลี้ยงให้ไอ้สี่ขานิสัยเสียแบบนี้ แทคิณที่ในชีวิตไม่เคยอิจฉาใคร แต่ตอนนี้เขากับอิจฉาและหมั่นไส้เจ้าสี่ขาของตนซะแล้วล่ะ ไอ้นี่มันน่าถีบนัก แต่ดูทำหน้าเข้าอ้อนพรีนสุดๆ

“บู่ฉันบอกให้นายมานี่” เสียงเข้มเอ่ยกับสุนัข แต่นั่นก็ไม่มีท่าทีของเจ้าบูบู่นั้นจะมาหาเขา ให้ตายเถอะติดสาวนี่หว่า

“ชื่อบูบู่เหรอ น่ารักจัง” เสียงหวานเอ่ยกับเจ้าสี่ขา

ด้านแทคิณที่เห็นท่าทีของพรีนที่ทั้งเอ็นดูและหลงสุนัขของตน จากที่หงุดหงิดก่อนหน้านี้ ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับผุดรอยยิ้มขึ้นมา

“ชอบมันเหรอ”

“ก็น่ารักดีนะ”

“ฉันอนุญาตให้เธอมาหาบ่อยๆ ได้ ดูเจ้าบูบู่มันจะชอบ และติดเธอมากซะด้วยสิ” แทคิณไม่พูดเปล่าแต่ร่างสูงกับเดินมาหยุดที่หน้าของพรีน และยื่นมือมาลูบเจ้าสี่ขาขนนุ่มปุกปุยในอกของพรีน