ตอนที่ 14 เสี่ยงที่จะลอง NC18+

1736 Words
ด้านพรีนที่เห็นคนหยิ่งหน้านิ่งอย่างแทคิณ ไม่คิดว่าเขาจะเลี้ยงเจ้าสี่ขาขนปุยตัวนี้ด้วย ท่าทีที่อ่อนโยนต่อบูบู่มันขัดกับบุคลิกไอดอลหน้าหยิ่งของเขานัก ไม่อยากจะเชื่อแต่ก็เป็นไปแล้ว “อืม...” แทคิณที่คนตัวเล็กอุ้มเจ้าลูกรักของตนไม่ยอมปล่อย ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับยกยิ้มขึ้นมาด้วยท่าทีพอใจ “บูบู่ ไปอยู่กับแม่ไหม” เสียงเข้มเอ่ยกับเจ้าหมาลามก ได้ทีนิซุกใหญ่เลย ไม่คิดจะแบ่งพื้นให้เจ้าของอย่างเขาบ้าง ไอ้บู่นี่มันน่านัก แทคิณได้แต่คาดโทษสุนัขตัวโปรดของตน แต่นั้นใบหน้าสวยถึงกับชะงัก “บูมีแม่ด้วยเหรอ” พรีนเอ่ยด้วยสีหน้าสงสัย หรือเขาจะเลี้ยงไว้หลายตัว เธอกวาดสายตามองไปโดยรอบของห้อง “เธอไง แม่มัน” เขาเอ่ยด้วยสีหน้าทะเล้น “ห๊ะ...” เธอเอ่ยด้วยสีหน้าตกใจ “ไอ้บู่มันรักเธอนิ ดูสิซุกอกเธอไม่ปล่อยเลย สงสัยอยากดูด แม่มัน” แต่นั้นคนถูกว่า ถึงกับมองค้อนด้วยสีหน้าไม่พอใจสุดๆ “ฉันไม่ใช่หมานะ” ที่จะมาเป็นแม่บูบู่ได้ เธอมองเขาตาขวาง “ไอ้บู่มันติดเธอ” เขาเอ่ยหน้าตาย “บู่แม่เองไม่รัก มาหาฉันสิ” เมื่อพรีนปฏิเสธเจ้าน่ารักของเขา แทคิณเรียกเจ้าสี่ขาขนปุกปุยให้กับมาหาตัวเอง แต่นั้นบูบู่กับไม่ยอม “ฉันบอกตอนไหนว่าไม่รักบู่” เธอสวนเขากลับ ด้านแทคิณเมื่อพรีนเอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับยกยิ้มขึ้นมาด้วยท่าทีพอใจ “ไอ้บูบู่มันอยู่กับใครไม่ได้นอกจากฉัน และผู้จัดการฉัน ส่วนเธอมันคงอยากให้เธอเป็นแม่มัน ดูสิซุกใหญ่เลย ไอ้บู่เองเหลือไว้ให้พ่อเองซุกบ้างดิวะ ไอ้หมาทะเล้น” เขาเอ่ยหน้าตาย ให้ตายเถอะเขาพูดอะไรออกมาบ้าไปหรือเปล่า แทคิณที่เอ่ยมาเช่นนั้น ใบหน้าสวยถึงกับแดงซ่านขึ้นมาด้วยท่าทีเขินอาย ไม่อยากจะอยู่คอนโดเขาแล้วล่ะ และดูสิ รู้ว่าหล่อมาก แต่ก็ไม่ควรอยู่ในสภาพเปลือยเปล่าส่วนบนกับฉัน เขาไม่มีท่าทีอายเลยสักนิด กับเป็นฉันเสียเองที่ไม่กล้ามองเต็มตา หึ...! ชอบโชว์นักหรือไง ผ้าหลุดมาเขาจะทำยังไงเถอะ !! พรึบ !! พูดไม่ทันขาดคำในจังหวะที่แทคิญยื่นมือหวังจะจับเจ้าบูบู่นั้น ผ้าขนหนูที่พันรอบเอวร่างสูงนั้นกับหลุดออกมาต่อหน้าต่อตาของเธอ “เฮ้ย...” “กรี๊ด...อุ๊ปส์” พรีนที่เห็นท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่พองขึ้นต่อหน้าต่อตาของเธอ ร่างบางถึงกับกรี๊ดออกมาเสียงหลง มือเรียวยกขึ้นมาปิดตาทั้งสองข้าง “ยี๋ คนบ้า คนลามก ทำไมนายไม่ไปใส่เสื้อผ้าให้มันดีๆ จะมาถอดผ้าโชว์ฉันทำไม” คนตัวเล็กต่อว่าเขา ขณะที่เธอยังหันหลัง ไม่อยากจะเห็นและไม่อยากจะมองหรอกนะ ถึงจะขาวมากก็เถอะ “นายนี่มันจริงๆ เลย ไม่กลัวว่าฉันจะแอบถ่ายภาพนายไปลงเว็บเถื่อนหรือไง” ส่วนคนที่จงใจถอดผ้าล่อสาว ถึงกับหลุดขำให้กับท่าทีของพรีน เมิน ไม่สนหรือเป็นพวกตายด้านงั้นเหรอ แต่ท่าทีของยัยนี้ไม่จัดอยู่ในหมวดนั้น เมื่อเป็นเช่นนั้นแทคิณจึงหยิบผ้าขนหนูขึ้นมาใส่กลับเช่นเดิม ถอดผ้าโชว์ไม่ได้ผล ยัยนี้เป็นผู้หญิงประเภทไหนกัน “ไม่ได้ตั้งใจ มันหลุดเอง” เขาเอ่ยอย่างไม่สนใจ แต่ทำไมเหตุการณ์นี้มันดูคุ้นๆ “ไม่มองมันหน่อยเหรอ น่ารักนะ ใครๆ ก็อยากจะเห็น” เธอไม่ได้โง่ที่จะดูไม่ออกว่าเขาหมายถึงอะไร ร่างบางที่ยืนหันหลังพรีนเอาแต่เงียบยืนหันหลัง “เธอไม่อยากมอง แต่วันนั้นของเธอมันน่ามองมากเลยนะ” แทคิณไม่พูดเปล่าแต่ร่างสูงกับยืนซ้อนคนตัวเล็กจากด้านหลัง !! ตึก !! แผ่นหลังบางชนเข้ากับหน้าอกหนา “อะ...แทคิณ นี่นายจะทำอะไร” พรีนไม่พูดเปล่า แต่ในจังหวะที่เธอหันมาเผชิญหน้ากับเขานั้น !! บ๊อก บ๊อก !! เจ้าสุนัขขนปุกปุยกับกระโดดลงที่แขนของเธอราวกับรู้งาน ให้ตายเถอะไหงเป็นแบบนี้ไปได้ “ป่าว...ฉันแค่จะเอาเจ้าบูบู่กับเธอ แต่มันกระโดดไปแล้ว” เสียงทุ่มเอ่ยกับคนตัวเล็กแทบจะกระซิบที่ข้างหู ใกล้มากเล่นเอาซะฉันใจสั่นหมด ที่ตอนนี้แผ่นหลังบางแนบชิดกับประตูห้องนอนเป็นที่เรียบร้อย ยิ่งถอยร่างสูงยิ่งเข้าหาและเบียดตัวฉัน “นาย...” มือเรียวดันที่แผ่นอกออกจากตัว ด้านแทคิณที่ทนมองปากอวบอิ่มอมชมพู กลิ่นน้ำหอมที่ยั่วยวนจมูกชวนให้หลงไหลไม่ไหวนั้น มือหนากระชากเข้าที่เอวคอดเล็ก ริมฝีปากหนาถึงกับงับเข้าที่ปากอวบอิ่มของคนตัวเล็กอย่างรวดเร็ว อยากงับจนทนไม่ไหว พรีนที่ถูกริมฝีปากหนาของแทคิณเข้าครอบงำอย่างรวดเร็ว ขณะที่เธอไม่ทันตั้งตัว ดวงตาเรียวสวยถึงกับเบิกกว้างออกมาด้วยท่าทีตกใจ ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเร็วมาก แต่นั้นก็ไม่ได้ปฏิเสธเรียวลิ้นหนาที่แทรกเข้ามาในโพรงปากขอฉัน ฉันปล่อยให้แทคิณจูบและตักตวงที่โพรงปากของฉันจนพอใจ “อะ...อืม” เห็นเจ้าบู่มันซุกอกแม่มันผมแม่งก็อยากบ้างหิวเหมือนเจ้าบู่มันนั่นแหละ ไม่คิดว่าตัวเองจะกระชากพรีนเข้ามาจูบเสียดื้อๆ และเธอยังส่งลิ้นลุกเข้าที่โพรงปากกว้างของผม เราจูบกันอย่างดูดดื่มและหนักหน่วงละมุนลิ้นขึ้นเรื่อยๆ ปฏิเสธไม่ได้ว่าคนตรงหน้านั้นจูบเร้าอารมณ์ผมสุดๆ “อืม” เสียงหวานหลุดครางในลำคอ รสชาติขมๆ ของบรั่นดีที่ติดลิ้นของฉัน ก่อนหน้านี้เขาดื่มมางั้นเหรอ นี่อย่าบอกนะว่าที่เขาจูบกับฉันตอนนี้เพียงแค่โดนฤทธิ์แอลกอฮอล์เข้าครอบงำ ลิ้นสากหนาที่ตวัดและดูดเข้าที่ริมฝีปากของคนตัวเล็กอย่างช่ำชอง มือหนาอีกข้างจับเข้าที่ท้ายทอยของเธอ พรีนส่งลิ้นเข้าโพรงปากของเขาอย่างกล้าๆ กลัว ทั้งต้องการและเขินอาย ปฏิเสธไม่ได้ว่าหลายวันที่ผ่านมาฉันเองก็โหยหาริมฝีปากหนานุ่มของแทคิณเช่นกัน จูบที่ไม่ประสีประสาเธอส่งกลับให้ร่างสูง แต่นั่นทำให้ผมแทบคลั่ง เขาหยุดมันไม่ได้ เธอส่งลิ้นมาเขาส่งกลับยิ่งเป็นน้ำมันเชื้อเพลิงที่จุดไฟพิศวาสอย่างไม่เป็นชิ้นดี จูบเก้ๆ กังๆ แต่นั้นกับยิ่งปลุกเร้าคนตัวโตให้มีอารมณ์มากขึ้น แทคิณที่ถูกคนตัวเล็กส่งเข้าเรียวลิ้นหนาของตน ยิ่งทำให้คนความอดทนต่ำอย่างผมนั้นยิ่งมีอารมณ์ ไฟพิศวาสที่กำลังลุกขึ้นในตัวของเขานั้นยิ่งควบคุมไม่ได้ “อะ...อืม” หวานมากครับ พรีนจูบผมได้หวาน และเร้าอารมณ์สุดๆ เขาหลง เขาชอบ ติดใจ อยากมัน โหยหาซ้ำแล้วซ้ำเล่า จากนั้นผมก็เป็นฝ่ายรุกกลับ ทั้งขบ แทะเข้าที่โพรงปากหวานอย่างบางเบาได้ อารมณ์ชิบหาย สั่นหมดแล้วคับ ใจผมเนี่ย เราจูบเนิ่นนานนับหลายนาที ร่างบางที่เริ่มทนเรียวลิ้นหนารุกและดูดเลียที่ริมฝีปากไม่ไหว เหมือนกับว่าฉันกำลังหอบหายใจ หมดแรง เมื่อเป็นเช่นนั้นเรียวลิ้นสากหนาของคนตัวโตจึงยอมถอนจูบออกจากคนตัวเล็ก แต่นั้นใช่ว่าผมจะหยุดเพียงเท่านี้หรอกคับ ผมสัมผัสปากอวบอิ่มของพรีนสองครั้งก็ติดใจลิ้นนุ่มละมุนปากทั้งสองครั้ง ยากครับคืนนี้ที่ผมจะปล่อยเธอไป “ฉัน” ด้านพรีนที่แทคิณยอมถอนจูบออกจากปากของเธอแล้วนั้น ฉันอายที่หลวมตัวยอมให้เขาจูบทั้งที่เราไม่ได้เป็นอะไร ไม่กล้าแม้ที่จะสู้หน้าเขา มือหนาจับเข้าที่ใบหน้าสวยให้หันมาสบตาผม เราพึ่งจูบกันเมื่อครู่ ผมไม่ชอบท่าทีอาการเมินที่เธอกำลังมองผม ให้ตายเถอะและแบบนี้มันอะไร ผมเป็นอะไร “พรีน ฉัน...” แทคิณเอ่ยไม่เต็มเสียง เขาพยายามกลั้นความอยากที่มันมีอยู่ในตัวสูงมาก แทคิณในตอนนี้เขาดูน่ากลัวมาก “ไม่ไหว แล้วว่ะ อยากมาก” ร่างสูงไม่พูดเปล่า แต่มือหนากับกระชากคนตรงหน้านั้นเข้ามาจูบอีกครั้ง ด้านพรีนที่คิดไม่ถึงว่าแทคิณจะจูบย้ำ เธอยอมเปิดปากให้เขาจูบแต่โดยดี บอกเลยคับพรีนหอมหวานไปทั้งตัวแบบนี้ คืนนี้ผมและเธอเราไม่จูบแค่จูบแน่นอน ผมอยากเสียบเธอเองก็ชอบให้ผมจูบ และมันจะจบที่อะไรล่ะ แทคิณประทับจูบลงที่ริมฝีปากอวบอิ่มอย่างดูดดื่ม สัมผัสที่วาบหวามที่เกิดขึ้นนั้น เพียงแค่จูบเขาก็ทำฉันขนลุกและสั่นไหวไปทั้งตัว ร่างบางที่ยืนนิ่งปล่อยให้เขาจูบไปได้สักพัก !! พรึบ !! แต่นั้นทว่าวินาทีนั้นร่างฉันกับลอยหวือขึ้นมา ในขณะที่ริมฝีปากของเรายังคงสัมผัสกัน “แทคิณอุ้มฉัน” ให้ตายเถอะ ผู้ชายกำลังอุ้มฉันขึ้นเตียง จะกรี๊ดนั้นไม่มีเสียงเพราะถูกแทคิณนั้นปิดเสียงฉันด้วยริมฝีปากหนาของเขา เขาจูบเว้นจูบ แต่นั้นฉันก็ชอบและรู้สึกดีมาก ด้านแทคิณเตียงนอนที่ไม่เคยมีสาวๆ ที่ไหนได้ก้าวขึ้นมา เขาเป็นคนที่รักความเป็นส่วนตัวยิ่งกว่าอะไร แต่ตอนนี้เขาอุ้มพรีนขึ้นมาวางลงบนเตียงอย่างเบามือ ทั้งสองสบตากัน “คืนนี้ต่อให้จบนะ รับผิดชอบด้วย เธอยั่วฉันเอง” เอ่ยจบจมูกโด่งคมสันก็ไซร้เข้าบริเวณลำคอของฉันทันที
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD