เสน่หายาตรา (เมียประมูลของท่านประธาน)

Chapter 5

หนึ่งในสาวสวยที่แต่งกายสวยงามค่อนไปทางเปิดเผยเนื้อตัววาบหวิวพูดยิ้มๆ คนอื่นๆ ในโต๊ะก็พลอยหัวเราะ ซึ่งปัทมณฑ์ไม่เข้าใจว่าหัวเราะเรื่องอะไรกัน แต่สายตาที่พวกพี่ๆ มองมาที่เธอมันแปลกๆ แต่เพราะคุ้นเคยกันมานาน ทุกคนก็ทำงานอยู่ที่รีสอร์ต และเป็นเด็กที่แม่เลี้ยงสุภาวินีรับมาอุปการะเหมือนเธอเลยไม่ติดใจอะไร

“ย่ะ แม่ไปนะลูกปัด” สุภาวินีสะบัดสายตาค้อนคนพูด ก่อนจะหมุนตัวออกไปจากตรงนั้น มีนายอ่ำกับนายยอดตามไปติดๆ

ปัทมณฑ์ยิ้มเขินๆ ให้พี่สาวทุกคนที่ได้พบกันอีกครั้ง

“ตื่นเต้นไหมลูกปัดที่คุณแม่พาเธอออกมาเปิดหูเปิดตาวันนี้” หนึ่งในพี่สาวคนสวยถามยิ้ม

“มากเลยค่ะพี่ดาว คุณแม่บอกว่าจะพาลูกปัดมาเที่ยวกรุงเทพฯ บอกจะได้พบพวกพี่ด้วยปัดดีใจมากเลยค่ะ ที่นี่สวยมากเลยนะคะ แถมบ้านยังใหญ่จนลูกปัดกลัวว่าจะเดินหลงแน่ะ เอาไว้กลับไปลูกปัดจะไปเล่าให้ยายสอนฟังด้วย” สาวน้อยพูดไปก็ทำหน้าเขิน เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้เดินทางมาไกลจากเชียงใหม่มาถึงกรุงเทพฯ

สุภาวินีให้เด็กทุกคนที่เธอรับมาอุปการะเรียกหล่อนว่า ‘คุณแม่’ เธอเป็นแม่พระที่แสนใจดีของปัทมณฑ์ แม้ว่าส่วนใหญ่แล้วสาวน้อยจะอยู่ที่มูลนิธิ แต่คุณแม่ก็ไม่ได้ให้เธอทำอะไรมากนอกจากไปโรงเรียนซึ่งอยู่ในบริเวณมูลนิธิ สาวน้อยเรียนจบแค่มัธยมศึกษาปีที่หก แล้วจากนั้นแม่เลี้ยงสุภาวินีก็ให้เรียนด้านคหกรรม งานบ้านงานเรียน เย็บปักถักร้อย เรียนทำขนมเพื่อที่ว่าวันหนึ่งจะได้มีชีวิตที่ดี มีอาชีพเลี้ยงตัวเอง

ปัทมณฑ์เองก็ไม่ได้เดือดร้อนแม้ชีวิตจะมีแค่มูลนิธิ เพื่อนก็คือเด็กๆ ที่อยู่ด้วยกันที่นั่น เธอเห็นหลายคนที่โตแล้วก็จะออกไปทำงานข้างนอก หลายครั้งที่เห็นคุณแม่มารับตัวพี่ๆ ออกไปจากมูลนิธิ เธอก็เคยถามกับยายสอนที่เป็นคนดูแลมูลนิธิว่า พี่ๆ หลายคนหายไปไหน ยายสอนและพี่ๆ ที่ดูแลมูลนิธิก็บอกว่า พวกเขาโตแล้วออกไปทำงาน ปัทมณฑ์ก็คิดว่าสักวันจะได้ออกไปหางานทำเหมือนพี่ๆ เพื่อเก็บเงินสักก้อนเปิดร้านขนมเป็นของตัวเองเพราะเธอชอบทำขนม คุณครูที่มูลนิธิก็ชมบ่อยๆ ว่าทำอร่อย

“มีที่ตื่นเต้นกว่านี้อีกนะลูกปัด” ทิพ พี่สาวอีกคนพูดยิ้มๆ แต่กลับถูกดาวตีที่แขนเบาๆ ทำตาดุปราม ทิพจึงหัวเราะ

“อะไรเหรอคะพี่ดาวพี่ทิพ” ปัทมณฑ์ถามด้วยความสงสัยในท่าทีแบบนั้นของทิพ

“ไม่มีอะไรหรอกลูกปัด ยายทิพก็พูดไปเรื่อยอย่าสนใจเลย หิวรึเปล่าพี่พาเดินไปตักอาหารดีกว่านะ” ดาวบอกยิ้มๆ มองน้องสาวคนล่าสุดที่กำลังจะถูกเชือดด้วยสายตาเห็นใจและสงสาร

ปัทมณฑ์ส่ายหน้า มองไปทางโน้นทางนี้อย่างตื่นตาตื่นใจ ผู้คนแต่งตัวสวยๆ งามๆ เธอเห็นชายหญิงหลายคู่นั่งแอบอิงกัน บางทีก็แอบจูบแก้มกัน สาวน้อยต้องรีบถอนสายตาเพราะเขินและกลัวว่าคนคู่นั้นจะเห็นว่าเธอมองอยู่ พวกเขาคงเป็นคนรักกัน ปัทมณฑ์คิดง่ายๆ แต่ช่วยไม่ได้ที่เธอจะสังเกตพบว่ามีสาวๆ สวยๆ ที่มาเที่ยวที่นี่เยอะแต่ผู้ชายนั้นไม่ค่อยมีสักเท่าไหร่

ดาวหันไปสบตากับเพื่อนอีกสองสามคนก่อนจะส่ายหน้าน้อยๆ ปัทมณฑ์ถูกเลี้ยงมาอย่างทะนุถนอมอย่างดี จากเด็กน้อยหน้าตาผิวพรรณดีอยู่แล้วจึงเติบโตขึ้นมาเป็นสาวน้อยสวยสดใสและอ่อนต่อโลกอย่างไม่น่าเชื่อทั้งที่ถูกเลี้ยงอยู่กลางดงเสือสิงห์กระทิงเถื่อน สุภาวีนีตั้งใจที่จะให้เด็กสาวเติบโตมาอย่างไม่รู้อะไรเลย ด้วยเหตุผลทางการค้าที่ฝังอยู่ในหัวแม่เลี้ยงใจดำ เห็นชีวิตคนอื่นเป็นสินค้า

ดาวคิดแล้วก็ปลง เธอและเด็กหลายคนก็มีชีวิตไม่ต่างกัน ไม่มีใครรู้ว่าแม่เลี้ยงสุภาวินีมีเบื้องหลังที่แสนจะน่ารังเกียจ เด็กสาวๆ ที่เติบโตในมูลนิธิ ส่วนใหญ่ถูกส่งมาทำงานที่คลับแห่งนี้ บางคนก็ทำงานในรีสอร์ต งานที่ว่า ก็คือการเป็นสินค้าให้แม่เลี้ยงสุภาวินีตักตวงผลประโยชน์ทั้งนั้น หากใครที่ไม่ยอมหรือไม่ทำตามความต้องการของหล่อนก็จะถูกลงโทษอย่างรุนแรง

ขณะที่ในห้องกว้างด้านล่างมีสาวๆ แต่งตัวสวยๆ กันหลายคนจับกลุ่มคุยกัน เพราะมีโต๊ะให้นั่งทานอาหารและเครื่องดื่มที่มีวางอำนวยความสะดวกให้หลายมุม ด้านบนชั้นสอง ห้องๆ หนึ่งที่กรุกระจกดำมืดหนาทึบ คนภายนอกไม่มีทางมองทะลุผ่านเข้าไปในห้อง ตอนนี้คนในห้องกำลังจ้องมองลงมายังห้องโถงชั้นล่าง บุคคลนับสิบเพ่งมองไปยังสาวน้อยแสนหวานที่นั่งพูดคุยอยู่ท่ามกลางสาวสวยหลายคน แต่ความน่ารักน่าใคร่ของเธอโดดเด่นยิ่งกว่าใคร

“ลูกสาวคุณคนนี้สวยมากเลยนะแม่เลี้ยง” นักการเมืองวัยห้าสิบคนหนึ่งบอก

“ขอบคุณค่ะท่าน ลูกสาวของอิฉันคนนี้รับรองเลยค่ะว่า ใหม่ สด ซิง ยังไม่เป็นงานอะไรเลยนะคะ เพิ่งจะเรียนจบมาหมาดๆ อายุเพิ่งย่างสิบแปดเองค่ะ” แม่เลี้ยงสุภาวินีจีบปากจีบคอบรรยายสรรพคุณให้เหล่าเสือเฒ่าที่คลั่งไคล้การได้เปิดซิงสาวเกิดความหื่นกระหายเพื่อเรียกน้ำย่อยเล่นๆ

“แล้วคนนี้แม่เลี้ยงตั้งราคาไว้ที่เท่าไหร่” ชายร่างท้วมอีกคนถามขึ้น มองสาวน้อยอย่างอยากได้จนแทบอดทนไม่ไหว

ไม่ต้องพูดพร่ำทำเพลงอะไรกันให้มากความ ความที่เคยๆ กันมาจนมองตาก็รู้ใจ ทุกคนที่มาที่นี่ด้วยจุดประสงค์อะไรพวกเขารู้ดีอยู่แล้ว

สุภาวินียิ้มกว้าง สบตากับอ่ำและยอดลูกน้องทั้งสองอย่างพอใจ เธอคลุกคลีอยู่ในวงการค้าเนื้อสดนี้มานานทำไมจะไม่รู้ว่าบรรดาคนซื้อต้องการสินค้าแบบไหน แล้วสวยใสไร้เดียงสาอย่างปัทมณฑ์ ลูกสาวที่เธอจงใจเลี้ยงขึ้นมาอย่างปิดหูปิดตามีหรือจะไม่กระตุ้นให้คนพวกนี้กระเหี้ยนกระหือรืออยากได้ ผู้ชายไม่ว่าหนุ่มหรือแก่ชอบนักล่ะที่จะได้แสดงอำนาจ ยิ่งต่อผู้หญิงด้วยแล้ว กิริยาท่าทางไร้เดียงสาของสาวน้อยวัยใสยิ่งทำให้พวกเขาคึกคักอย่างจะแสดงอำนาจต่อเธอไม่เว้นแม้แต่เรื่องบนเตียง

“สำหรับปัทมณฑ์ลูกสาวของอิฉันคนนี้เริ่มต้นที่...ราคานี้คงไม่แพงไปหรอกใช่มั้ยคะทุกท่าน”

แม่เลี้ยงหน้าเนื้อใจเสือบอกราคา เรียกได้ว่าเป็นราคาที่ไม่น้อยเลยทีเดียว กระนั้นคนที่เฝ้าดูเงียบๆ อย่างก้องหล้าและไรอันก็พบว่าราคานั้นได้ถูกประมูลขึ้นไปอีกหลายเท่าเดียว