เสน่หายาตรา (เมียประมูลของท่านประธาน)

Chapter 3

ชายหนุ่มคิดว่าเพื่อนจะพาไปเที่ยวไนต์คลับหรือสถานที่ท่องเที่ยวที่เด่นๆ ของกรุงเทพฯ เสียอีก

ก้องหล้าหันมายิ้มหลังจากที่ส่งยิ้มให้สาวสวยหลายคนที่ทอดสายตามองมาที่เขาและเพื่อน ขณะที่ทั้งสองคนเดินผ่านขอบสระด้านหนึ่งเพื่อมองหาที่นั่ง

“เออสิวะ แกไม่ค่อยได้มาเมืองไทยน่ะสิเลยไม่รู้อะไร แกรู้ไหมว่ากว่าฉันจะได้เป็นสมาชิกและเข้ามาที่นี่ได้ต้องเสียเงินไปเป็นแสนเลยนะโว้ย” ก้องหล้ากระซิบกระซาบ

“หือ ขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ไรอันทำเสียงไม่อยากจะเชื่อพลางยิ้มน้อยๆ แต่เขาก็ไม่ได้แปลกใจอะไรมากมาย เพราะในสังคมปัจจุบันไม่ว่าที่ประเทศไหนก็มักจะมีเรื่องแบบนี้อยู่เสมอ แล้วยิ่งประเทศที่เขาเติบโตเรื่องพวกนี้ออกจะเป็นเรื่องธรรมดาเสียด้วยซ้ำ ชายหนุ่มปรายตามองบัตรวีไอพีการ์ดที่เพื่อนเปิดกระเป๋าให้ดู

“แหงสิวะ รู้แล้วเหยียบเลยนะเขาว่าคฤหาสน์นี้เป็นของอดีตนายตำรวจมีอิทธิพลคนหนึ่ง นี่เห็นว่าแกมีโอกาสพักอยู่เมืองไทยนานนะเลยพามาเปิดหูเปิดตา ที่นี่จะเข้าได้เฉพาะสมาชิก พวกคนใหญ่คนโตหรือว่านักการเมืองเขาชอบมากัน เพราะไม่มีใครรู้ไงว่าที่นี่เป็นคลับ” ก้องหล้ายังเล่าต่อ

ไรอันไม่แปลกใจสักนิดเดียว คฤหาสน์หลังใหญ่ในเนื้อที่กว่าสิบไร่แบบนี้ แถมยังอยู่ในเขตชานเมืองอีกด้วย คงไม่มีใครคิดหรอกว่าจะมีคลับหรู คนที่เป็นเจ้าของที่นี่ก็คงจะมีอิทธิพลไม่น้อยเลยทีเดียวดูจากจำนวนการ์ดตั้งแต่หน้าประตูและรอบบริเวณ

“วันนี้เขามีมีตติ้งเป็นพิเศษ ก็นานๆ จะมีทีน่ะ แล้วก็จะมีการประมูลกันด้วยนะไรอัน แกสนไหมวะ”

“ประมูลอะไรวะ” ไรอันเลิกคิ้วถามอย่างสงสัย เครื่องดื่มในมือหายไปกว่าครึ่งแก้วในครั้งเดียว สาวๆ สวยๆ หลายคนชม้ายชายตาเชิญชวนเขาอย่างเปิดเผย ซึ่งก้องหล้าก็คงจะเห็นเพราะบอกว่า

“ถ้าแกอยากจะหิ้วใครสักคนไปกอดแก้หนาวก็เต็มที่เลยนะเพื่อน เพราะที่นี่เขาสะอาดปราศจากโรคภัยไร้กังวลหายห่วง”

“มั่นใจขนาดนั้นเลย แล้วที่แกบอกว่าประมูลนี่อะไรวะก้อง”

“มั่นใจสิโว้ย แกเห็นมั้ยล่ะที่นี่มีหลายคนเป็นพวกเจ้าใหญ่นายโต ไอ้ที่เพิ่งเดินหายเข้าไปข้างในนั้นก็นักการเมือง ขืนไม่สะอาดจะเปิดได้แบบนี้เหรอวะ ที่สำคัญนะโว้ยถ้าแกชอบใครก็เรียกแล้วเข้าข้างในได้เลยว่ะ ด้านในมีห้องหอรอรักไว้บริการพร้อมสรรพ ส่วนเรื่องประมูลก็ ประมูลสาวงามไง สวย สด ซิง แกสนไหม ฉันจะพาไปเปิดหูเปิดตา” ก้องหล้าตีคิ้วแผล็บๆ ให้เพื่อนรัก

“สวยขนาดนั้นเลยเหรอวะ” ไรอันถามเรื่อยๆ ไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมายเพราะชีวิตเขาผ่านผู้หญิงสวยมาเยอะ

“สวย แกต้องได้เห็น บางคนนะถูกประมูลไปราคาเป็นล้าน แกอย่าดูถูกเชียว”

ไรอันฟังแล้วก็ยิ้ม เขาไม่แปลกใจหรอกเรื่องนั้น แต่ขำที่เพื่อนเขามันดูกระตือรือร้นอยากพาเขามาเหลือเกิน ชีวิตของเขาน้อยมากที่จะข้องแวะกับสถานบันเทิงเริงรมย์ หน้าที่การงานทำให้เขาเดินทางบ่อย เรียกได้ว่าเดินทางมาเกือบทุกประเทศทั่วโลกตามเส้นทางการบินของสายการบินของเขาเอง ชายหนุ่มไม่เคยขาดแคลนเรื่องผู้หญิงสวยแม้ไม่ได้เที่ยวแบบที่ก้องหล้ากำลังนำเสนอในเวลานี้ นั่นมาจากความเสรีในสังคมที่เขาอาศัยอยู่และหลายที่ๆ เขาไป บวกกับหน้าที่การงาน รูปร่างหน้าตาดึงดูดเพศตรงข้าม ไรอันไม่ได้หลงตัวเอง ผู้หญิงมากหน้าหลายตาแวะเวียนผ่านเข้ามาในชีวิต แต่ผ่านแล้วก็ผ่านเลยไปเมื่อแต่ละฝ่ายต่างได้ในสิ่งที่ตนต้องการ

ไรอันได้เจอกับก้องหล้าเมื่อครั้งที่หมอนี่ไปเรียนไฮสคูลที่ต่างประเทศ และได้เรียนชั้นเดียวกับไรอันพอดี เพราะชายหนุ่มมีเชื้อสายชาวไทยอยู่ครึ่งหนึ่งเมื่อได้พบเพื่อนคนไทยก็เลยทำความรู้จัก ก้องหล้าเองเป็นคนร่าเริงแจ่มใสคุยสนุกจึงได้เป็นเพื่อนกันมานับจากนั้น

แม้ตอนนี้จะเรียนจบไปหลายปี ต่างคนต่างอยู่กันคนละประเทศแต่ความเป็นเพื่อนและมิตรภาพก็ยังไม่เปลี่ยนแปลง ธุรกิจของครอบครัวก้องหล้าทำให้เขาได้เดินทางไปต่างประเทศบ่อยๆ ขณะที่ไรอันก็มาเมืองไทยปีละครั้งก็ว่าได้ แม่ของเขาเป็นคนไทยจึงได้ติดสอยห้อยตามกลับมาเยี่ยมครอบครัวที่อยู่ทางนี้นั่นเอง พ่อของเขาเป็นเจ้าของสายการบินมีชื่อสายการบินหนึ่งในอังกฤษ เมื่อธุรกิจตกทอดมาถึงเขา ไรอันก็ได้ขยายเส้นทางการบินให้หลากหลายมากขึ้น ทุกวันนี้สายการบินของเขาเป็นที่รู้จักและมีชื่อเสียงไปทั่วโลก และครั้งนี้ชายหนุ่มก็เดินทางมาเมืองไทยเพื่อเปิดเส้นทางการบินแห่งใหม่ของเขา พอเสร็จจากงานกะว่าจะพักผ่อนเพื่อนตัวดีก็ลากมาเที่ยว

ชายหนุ่มก้าวตามเพื่อนรักไปช้าๆ พลางกวาดสายตาไปทั่ว เป็นอย่างที่ก้องหล้าบอก ที่นี่มีบุคคลหลายคนที่เขาเห็นตามสื่อ พวกนักการเมือง และข้าราชการระดับสูงเข้ามาใช้บริการ เพียงแต่คนพวกนั้นมาแล้วก็จะเข้าไปเก็บตัวเงียบภายในคฤหาสน์ ซึ่งพอเขาเดินเข้าไปข้างในก็สังเกตพบว่า ห้องชั้นบนนั้นน่าจะเปิดเป็นห้องหอรอรักอย่างที่เพื่อนเล่า บางห้องมีคนคอยยืนอยู่หน้าประตู คงจะเป็นการ์ดที่คอยอารักขาเจ้านาย ตาคมกวาดไปเรื่อยๆ ก่อนที่จะสะดุด

วงหน้าหวานสวยของสาวน้อยนางหนึ่ง เธอเดินตามหญิงวัยประมาณสี่สิบเศษเข้ามาด้านในคฤหาสน์จากประตูอีกด้านตรงข้ามกับประตูที่เขาเดินเข้ามาเพราะมีทางเข้าอยู่หลายทาง เรือนร่างระหงภายใต้ชุดแซกยาวแค่เข่าสีหวานช่วยเน้นให้ผิวพรรณของเธอผุดผ่อง ดวงตาสีนิลกวาดไล่ไปตามความโอ่โถงงดงามของอาคารและการตกแต่งอย่างช้าๆ ท่าทีเหมือนกำลังตื่นกลัวและไม่แน่ใจ ซึ่งเขาเองก็สุดจะคาดเดาได้ว่าเธอกำลังหวาดหวั่นกับเรื่องอะไร

ตาคมไล่ไปตามดวงหน้าเรียวรูปไข่ หน้าผากกลมมนลงมาตามคิ้วเรียวรับด้วยแพขนตางามงอน ดวงตากลมโตสีนิลช่างงดงามและน่าค้นหา ริมฝีปากอิ่มรูปกระจับน่าจูบถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีอ่อน มีเรือนผมยาวตรงสีดำเป็นมันสวยยาวถึงกลางแผ่นหลังล้อมกรอบดวงหน้านั้น เธอแต่งหน้าบางๆ ไม่ได้ฉูดฉาดเหมือนสาวๆ หลายคนที่เขาเห็น แต่ความมีเสน่ห์นั้นไม่ได้เป็นสองรองใครในห้องนี้เลยแม้แต่น้อย ด้านหลังของเธอมีชายวัยฉกรรจ์หน้าเข้มสองคนเดินตามมาด้วย