Dicle gece boyu kabuslarla dou bir uykudan ezan sesiyle sıçrayarak uyandı. Etrafa baktığında daha havanın aydınlanmadığını anladı ama gördüğü kabus o kadar gerçekçiydi ki en son uçurumdan aşağı bırakmıştı kendini, biraz daha ayınca yanına baktı ama Memik Ağa yoktu yanında. Yatakta oturur pozisyona gelip elini kabinin üzerine götürdü hala deli gibi atıyordu kalbi çok da terlemişti, ezan bitene kadar aynı pozisyonda durdu yatakta biraz daha sakinleşmişti böylece ezan bitince usul usul kalktı yataktan hemen odada bulunan banyoya gitti abdestini alıp tekrar girdi odaya Allah'tan seccade pusulalıydı hayatta bulamazdı şuan kıblenin yönünü. Seccadeyi serip namaznı kıldı Allah'tan yine esenlik ferahlık diledi. Hep yaptığı gibi inşirah suresini okudu üzerinde hala geceden kalma kıyafetleri vardı am
