EP.39
“ผมก็ไม่ได้บอกว่ารักคุณสักหน่อย... อย่าคิดว่าที่ผมอ้อนวอนให้คุณอยู่นี่เป็นเพราะผมรักคุณเชียวนะ”
ร้อยดาวเบิกตาโตมองเขานิ่ง เรียวปากอิ่มที่ยังช้ำอยู่เผยอออกจากกันอย่างไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
โอ้... คนอะไรหลงตัวเองได้อย่างน่ารังเกียจ
เจ้าชายเฮงซวย ฉันไม่น่าหลงรักคุณเลย!
“ที่ทำลงไปเพราะว่าคุณเป็นเมียของผม ก็แค่เท่านั้น...”
ก็เท่านั้นเหรอ... เขานี้มันซาตานดีๆ นี่เอง เก่งนักกับการขว้างคำพูดที่โหดร้ายใส่คนอื่นเนี่ย เก่งจริงๆ
“งั้นก็ทรงพับเจ้าความมีน้ำใจของพระองค์เก็บใส่ลิ้นชักไปเลยเพคะ เพราะหม่อมฉันไม่ต้องการ หม่อมฉันจะกลับบ้าน” เขานิ่งขึง ก่อนจะพูดออกมาอย่างเจ็บแสบ
“เมื่อก่อนผมไล่คุณเท่าไหร่ก็ไม่ยอมกลับ ทำไมตอนนี้ถึงอยากจะกลับนักล่ะ หรือว่ามีเซ็กซ์กับผมมันไม่สนุกอย่างนั้นหรือ”
“คงใช่มั้งเพคะ องค์ชายนะไม่ได้เรื่องสักนิด” พูดได้แค่นั้น ร้อยดาวก็ต้องกรีดร้องออกมาอย่างตกใจ
