Şansla Gelen Aşk(Türkçe)

8.

Coşku ile dans ederken birden müzik kesilmişti. Biri konuşmaya başlayınca sahneye döndük. Sahneyi diğerlerinden farklı olarak biraz yukarıydı. Işıkların vurmadığı yerde olduğu için karanlıkta kalıyordu.

-Hoş geldiniz .......üniversitesi. Güzel eğlencenizi barımızın canlı müzik performansı ile biraz ara veriyoruz. Kara size güzel sesi ile şarkılarını söyleyecek.

-Ben masaya geçiyorum.

-Tamam canım.

Millet aynen ayakta dinleme moduna geçerken Murat'ın yanına gitmek için masaya yöneldim. Masa görüş alanıma girmişti ,ama Murat yoktu. Etrafa göz gezdirdim, sonuç yine yoktu.

Masaya geçip beklemeye başladım. Gözüm sahneye kaydığında biraz da olsa sahneyi görmeye çalıştım. Sanki özellikle sahne karanlık bırakılmış gibiydi. Elinde gitarla uzun boylu bir çocuk çıktı.. Başında ki şapkasıyla yüzünü gizler gibi bir hali vardı. Üzerinde tişört altında kot pantolon olduğunu az çok görebildim. Onlarda siyah renk tercih edilmişti.

Gitarın tellerinde elini gezdirmeye başladı. Mekanı sadece onun gitar sesi doldurduğunda herkes alkışlamaya başladı. O kadar güzel çalıyordu ki beni alıp bir yerlere götürüyordu. Yavaştan başlayan ses çaldıkça hızlandı ve en son diğerleri de eşlik etti. Sanki bize müzik şöleni yapıyor gibiydi. Anlamadığım tek şey bu kadar gizem niyeydi?

Gitar gösterisini bitirmiş şarkıya geçiş yapmıştı. Mikrofona yaklaştığını karanlıkta gördüm. Gelecek olan sesi merakla bekledim.

Varamadım, doyamadım kokusuna

Adım adım, kovaladım bulamadım izini

Salınarak, gezinerek,beni deli ediyor

Ölene dek, mezara dek yüreğimi yakıyor

Aman Allah.

Ölene dek mezara dek yüreğim yanıyor.

Bune kaçış bune gidiş öyle delice bir aşk

Varılamaz dönülemez gel benimle dolaş

Aman Allah

Ölene dek mezara dek

Gel benimle dolaş

Ahh kimin için atıyor bu yürek

Söyle kimin için atıyor bu yürek

Napıp ediyor sevdiğini üzüyor

Aklımız ermez aman Allah

Naz mı ediyor gözlerini süzüyor

Ah geri gelmez

Alışamam değişemem ,gelemedim oyuna

Uzanırım erişemem tutamadım elini

Deli gönül dayanamaz bildiğini okuyor

Sevilemez sarılamaz yine seni arıyor

Duman kadar olmasa da ses muhteşemdi. Sanki kelimeler yüreğinden kopup geliyordu. Şarkıya başladığından beri herkes coşmuştu. Bittiğinde de solon alkıştan yıkıldı desem yeriydi. Hiç bir şey demeden ikinci şarkısına geçiş yaptı. O kadar dalmıştım ki, Özlem kolumu tutmasa nerede olduğumu unutacaktım.

-Çok güzel söylüyor.

-Evet. Kim acaba? Daha önce hiç duymamıştım.

-Bende duymadım. Çocuklara sordum, sadece kara diye biliniyor dediler.

-Bu kadar karanlık ondan yani.

Özlem başıyla onaylamakla yetindi. O anda Murat'ın daha gelmediğini fark ettim.

-Ne oldu Güneş?

-Murat hala yok.

Özlem etrafa bakıp bana döndü. Yüzünde ki gülümsemeden benimle uğraşacağını anlamak mümkündü.

-Çocuk kaçmıştır belki.

-Neden kaçsın?

-Eeee kızımız güzel yalnız kalınca birileri sıkıştırmış olabilir.

Şaka yapmış olsa da içim rahat değildi. Biri canını sıkmış olabilme ihtimalini düşünmek istemedim.

-Seni tebrik ediyorum. Ne yaptın ettin o çocuğu tavladın. İddiaya girip kazanmak zevkli oldu.

Cevap vermeme izin vermeyen Mert'ten başkası değildi. Susup ona döndüm. Yüzünde az önceki sinirden eser kalmamıştı ve gayet mutlu ikimizin arasında bizi izliyordu.

-Demek gerçek değildi?

-Gerçek olmayan ne Mert?

-Güneş az önce Özlem'in dediğini duydum. Murat'ı iddia için mi tavladın?

Mert'in zevkle sorduğu soru benim canımı sıkmaktan başka bir işe yaramamıştı. Özlem müzikten dolayı bağırarak konuşmuştu ve her şeyi duymuştu.

-Öyle bir şey yok. Başta Özlem istediği için olmuş olabilir, ama bu gece tamamen ben istedim.

-Öyle olsun bakalım.

İnanmayan gözlerle beni izliyordu. Bunu duyması hiç hoşuma gitmedi. Özlem'e baktım, özür diler gibiydi. Canım sıkılmıştı , ikna etmeyi bırakıp etrafa baktım. Masaya Pelin ve Sinan gelince konuşma değişmişti.

-Güneş!

Murat'ın sesini duyduğum gibi arkama döndüm. Sanki her şeyi biliyormuş gibi geliyordu.Onun için kendimi suçlu hissediyorum.

-Neredeydin?

-Biraz işim vardı. Bir şey mi oldu? Pek iyi gözükmüyorsun?

Evet değilim, seni kandırdım. Bunu sana yaptığım için çok pişmanım. Diyemediğim için de pişmanlığımı bastırıp gülümsemeye çalıştım.

-Az önceki canlı müziği kaçırdın da..

-Dinledim merak etme.

Murat gözlerini kaçırıp etrafı izlemeye başladı. Herkes tekrar eğlenceye dönerken biz oturduk. Bu gece bir an önce bitmeliydi.

-Gidelim mi?

-Tabi ki de gidebiliriz, ben de sıkıldım zaten.

Burada olmaktan memnun olmayan Murat cevabım ile hemen ayağa kalktı. Bu sefer koluna girmek istemedim. Çocuklarla vedalaşıp Özlem'e evde görüşürüz dedim.

Yan yana mekandan çıktığımız da derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. Kesinlikle bu geceden sonra Murat rahatsız edilmeyecek.Her şeyden emin gözlerimi açtım, kara gözler beni merakla izliyordu. Bana böyle baktıkça pişmanlığım artıyordu.

Kaç saniyedir böyleyiz ya da dakikadır. Kara gözler bana neyi anlatıyordu?

-Arabaya geçelim mi?

Bakışlarımla onaylayıp arabaya doğru yürüdüm. Kokusu ile yolculuk yaparken  ona bakmamak için baya çaba sarf ettim.

İkimiz de konuşmuyorduk, sanki bitişe hazırlanıyor gibiydik. Araba durunca da tüm gücümü toplayıp baktım.

-Bu gece için teşekkür ederim.

-Önemli değil, benim içinde farklı bir anı oldu.

- Ben gideyim o zaman. İyi geceler.

-İyi geceler.

Evet kısa hikayemizin sonuna gelmiştik. Hiç istemeyerek başladığım oyunun bitmesini istemiyordum. Ona alıştığımı şimdi daha çok fark ettim.

Gözlerine bakıp ne düşündüğünü anlamak istedim. Birşey bulamayınca da vazgeçip arabadan indim. Apartmana girip eve çıktım. Evin içine girdiğimde ilk işim pencereden bakmak oldu. Hiç dönüp bakmasam da gitmediği umut ettim. Heyecanla yaklaştığım pencereden gördüğüm boş sokak her şeyin cevabı oldu.

İçimin acıması normal mi? Ne yani biraz bile benden etkilenmemiş miydi?

Odama geçip üzerimi çıkardım ve kendimi yatağa attım. Bu hikayede bir şeyler yanlış bitmişti. Ben bu çocuğu beğenmemiştim. Silik diye düşünmüştüm, ama beni bir güzel benzetmişti.....

Bunları saymak bir şeyi değiştirmeyecek. Anlaşılan o ki benim etkilenme sebebim onun bana yüz vermemesi. Hani olur ya herkesi etkilersin sonra biri hayır der ve bum.....onu inat haline getirirsin. Evet sonuç bu...Evet bu tabi...

Kandıralım bakalım kendimizi.....