Asmodeus: The Pompous Lover

Chapter 18: Find Me

Chapter 18: Find Me

QUINN FREYA WESTWOOD

"FREYA..." Napalingon ako ng may ngiti sa aking labi ng madinig ko ang boses niya pero agad nawala ang mga ngiti na 'yon ng mapagtanto kong si Kuya Aleister lang pala ang tumawag sa akin. Lumapit siya sa akin dala ang kaniyang gitara at umupo sa tabi ng kama ko. "I've missed  your smile." He breathed out.

Hindi ako nagsalita, tinuon ko  na lang ang attensyon ko sa TV sa aking hospital room. Uuwi na kami mamaya at nakabihis na rin ako. Gano'n din si Kuya Aleister, mabilis gumaling ang sugat niya kaya makakauwi na rin siya. Siguro dahil 'yon sa dahilan na demonyo ang gumamit ng katawan niya dati.

Napapikit ako, Asmodeus chose to leave. Iniwan niya ako dahil panganib lang ang dating ko. Siguro mas pinili na lang niya na ipaglaban yung babaeng mahal niya. Maybe he's using someone's body to be near that girl. And here I am, mag-isa, nagising sa katotohanan na nagkaroon ako ng unrequited love sa isang demonyo.

"The demon inside me might have deceived you and made you think that it's love. Freya, kailangan mo ng magising. You need to strengthen your faith." Giit niya sa akin. Tumingin ako sa kaniya at nakita kong nakasuot siya ng rosary.

"Rosaries doesn't work on him even though he is a devil but Holy water does. And he never deceived me. Huwag kang magsalita na tila ba alam mo kung sino siya dahil 'di mo naman siya nakasama."

"He is nothing but a demon who used my body. He's a demon, he's evil!" He gritted his teeth. "That demon took you, Freya. He used me to fool you!" Giit niya sa akin. 

"He knows how to love. Hindi siya masama," giit ko muli sa kaniya. "That's what made me love him." Giit ko muli sa kaniya at saka ako napapikit. I remember our times together, how he looked at me, how it feels when he kiss me. Hindi ko namalayan na napapaluha na pala ako.

"Freya..." he breathed out my name as a sign of defeat. "Demonyo siya, he is evil." Muli niyang giit sa akin.

"Kung masama siya 'di niya ako ililigtas." Sagot ko sa kaniya. Pinunasan niya ang aking luha marahil ay iniisip niyang nababaliw na ako. Before he recovered his senses, I want to save him and he woke up to his real self. Gusto ko naman na manatili ang demonyo sa loob niya. 

 Pinilit kong ngumiti, "Magiging okay din ako Kuya diba? I don't kow if I can forget him but I just want to be okay." I asked him. Mahina siyang ngumiti sa akin, "I'll help you to be okay. Now that my body is free, ako naman ang tutulong sa'yo ha?" paninigurado niya sa akin. Mahina akong tumango sa kaniya. He pulled me closer to him and hugged me tight. "You'll forget him. Soon you'll realize that he's not worth it because he is a demon."

Ganoon ba talaga? Diba ang love walang pinipili na tao, creature o kung ano pa man. Love is a sign of God's love. And God will use Love to prove that he exist because Love is God itself. Galit ba sa akin ang Diyos dahil minahal ko siya? O naiintindihan niya ako? If ever that God understands me, will he let me meet Asmodeus again? Will he give my heart a chance so that it won't get hurt again?

Pumasok sa kwarto ni Mom and Dad dala ang resibo ng binayaran nilang kalahati ng hospital bills. Inayos na ni Mom ang mga gamit ko samantalang si Dad naman ay may kinausap sa phone niya. Behind them was the nurse who is in charge to check me up. She smiled at me, napatingin ako sa kaniya. "Ngumiti ka naman, Ma'am. Nakasimangot ka na naman." Giit n'ya sa akin.

Sinubukan kong ngumiti. "Maganda ka lalo kapag nakangiti ka, Ma'am. Tandaan mo lahat ng mga nangyayari sa'yo ay para rin sa ikabubuti mo." Sabi niya sa akin. Ang ngiti ng nurse ay naglaho ng magtagpo ang aming mga mata.

"Bakit mo nasabi 'yan?" tanong ko sa kaniya. Pakiramdam ko mayro'n kung ano sa nurse na iyon. Na tila ba kilalang- kilala niya ako at gano'n din ako sa kaniya.

"Yung mga bagay na inakala nating magpapasaya sa atin minsan 'yon pa ang maghahatid ng lungkot sa atin. Nang panganib, nang luha at galit. Nagiging makasarili tayo para sa mga bagay na 'di naman talaga dapat sa atin. Kaya minsan mas maiging lumayo, mas maigi na lumimot na lang." Sabi niya sa akin at saka siya tumawa. "Ang lakas ko humugot no?" tanong niya sa akin.

Hindi ako sumagot. Tinitigan ko siya habang tinatanggal ang karayom na nakakabit sa aking sistema. "You're gonna be okay, soon. You just need to forget about the bad things that happened. In that way, you'll smile again." Giit niya muli sa akin.

 I just kept on looking at her until she leave the room. Nagmamadali pa itong umalis na tila ba may gagawin pa itong importante.

"Is there any problem, Freya? Natulala ka ata." Kuya Aleister's voice woke me up from my trance.

"Asmodeus," bulong ko. I know that it's him. Sa paraan pa lang ng pagsasalita niya alam kong si Asmodeus ang nakausap kong 'yon. Agad akong bumangon at saka hinabol ang nurse na 'yon I saw the nurse enter a room.

"Freya!" tawag sa akin ni Kuya Aleister. I looked at him, "Si Asmodeus 'yon. I'm pretty sure that it's him!" giit ko sa kaniya. Nanginig muli ang aking luha, how can he show like that? Why the hell is he using a girl's body?! 

Agad akong pumasok sa kwarto kung nasaan ang nurse na iyon. "Asmodeus! Alam kong ikaw 'yan!" bungad ko sa kaniya. I saw her there, standing in front of the medicine cabinet. Hindi niya ako nilingon, instead I heard her sigh. 

 "Asmodeus..." I called him. "Asmodeus, h'wag ka namang ganito?!" sigaw ko na.

She looked at me innocently. "Ma'am bakit po? May kailangan po ba kayo?" tanong niya sa akin. Nawala na ang kakaibang tingin niya. It seems like it's a different person again. "Wala lang... I'm sorry akala ko pumasok dito yung kakilala ko." I said. She smiled again, lumabas ako ng room at saka tumingin kay Kuya Aleister.

He was disappointed at me ngunit anong magagawa ko? Mahirap turuan ang puso lalo na kung nagmamahal na ito. Hindi ko sinasadyang magmahal ng isang demonyo, kung kasalanan man ito, hindi ko pagsisihan dahil pagdating sa pag-ibig, walang mali.

Nothing is wrong with following your heart.

***

THIRD PERSON'S POINT OF VIEW

NAPAPIKIT si Asmodeus habang nakatingin sa malayo. He possessed a young man's body for a while dahil natunugan ni Freya na sumapi siya sa nurse na nag-aalala rito. Nabatukan niya ang kaniyang sarili, dapat ay nasa impyerno na siya. Working his way to get more power to have his physical body returned but he can't live her.

Napatingin siya sa katawang ginagamit niya. It's a body of a  student who got admitted because of fever. "Makakalimutan mo rin ako..." bulong niya at mahina siyang ngumiti. Nakita niyang inakbayan ni Aleister si Freya at inalalayan ito papasok sa kaniyang kwarto.

He spent days after days silently looking after her. Nakukuntento siya sa pagtitig niya dito, he wanted to make sure that Freya is safe. Alam niyang nalulungkot ito at ganoon din siya, but Freya's declaration of love made him leave. Hindi niya maaring dalhin na naman sa panganib ang buhay nito.

He needs to stay away with her and just let her fall for someone who is more worth it. And that is Aleister, Freya is in love with him before kaya naisip niya na madali lang ulit mahuhulog ang loob ng dalaga sa taong karapat- dapat dito. Hanggang 'di pa lumalalim ang nararamdaman nila para sa isa't- isa. 

He needs to stop it.

He doesn't want her to suffer because he is a demon and loving someone like him is complicated, forbidden and sinful. Soon, she will need to kill him to reverse the effects of falling in love with him. And he doesn't want her heart to suffer. In those lifetimes, sa mga pagkakataong sinusubukan niyang maging selfless upang mabuhay ng normal ang babaeng mahal niya. He always fails, now he needs to succeed with it.

***

"BAWAL ang 'di estudyante dito." Giit ng security guard ng nagtangkang pumasok si Asmodeus sa school ni Freya. He is using the body of a 15 year old teenage boy and after his classes ay dumiretso siya sa school ni Freya to see her. May nakasukbit pang strawberry flavored na lollipop sa labi niya kaya mas lalo siyang nagmukhang bata. He used a teenager's body who happened to love strawberry flavored lollipop kaya naman no choice siya kung 'di ang gawin ang mga nakasanayan nitong bagay.

"Aleister's body is easier to control than this shit." He silently cussed. He removed the lollipop in his mouth and seductively licked his lips. He is using his charms and evil charisma to get things on his way.

Namula ang babaeng guard. "Pupuntahan ko lang sana ang ate ko. Can I come in?" He asked at saka nagbeautiful eyes rito.

"Ano bang pangalan ng ate mo ha? Sigurado ka bang ate---"

"Hindi ba ako mukhang katiwa- tiwala para pagdudahan mo?" He asked in his husky voice. Napalunok ang security guard sa ginawa niya dito.

"Sige pumasok ka na. Huwag kang gagawa ng kalokohan sa loob ha?" He winked again kaya naman mas lalong na-intimidate ang security guard.

He went inside at dumiretso siya sa building kung saan ang classroom ni Freya. He quietly sat down to the bench as he watch her went over her notes. It's Freya's vacant time kaya naman nakaupo lang ito bench sa may hallway at nagbabasa. Pinagmasdan niya ito, he missed her so much. The way she smiles, laughs and even her annoyed face. She is wearing a black hoodie with black leggings and white sneakers on.

Gusto niyang lumapit dito para halikan at angkinin pero pinigilan niya ang sarili niya. His gaze went back to Freya, walang buhay ang mga mata nito. Kitang- kita rin niya ang mga sugat nito na 'di pa halos gumagaling. 

Buong lakas ng loob siyang umupo sa tabi ni Freya. Kinuha niya ang lollipop sa kaniyang uniform at saka inabot ito kay Freya. She looked at him, he smiled. "I eat lollipops to be happy." Pero mas gusto ko kapag ni-lo-lollipop mo ang d**k ko. He shrugged the thought out of his head, he is using a teenagers so he needs to think innocently. And it's not the time to think like a p*****t devil. Even though at the back of his mind, he wanted to tore her clothes off and shag her but he can't. And it's not right.

"Thank you pero... 'di lollipop ang makakapagpasaya sa akin." She replied at muling binalik ang tingin niya sa libro. Napahigpit ang hawak ni Asmodeus sa lollipop, ang dating saya sa mga mata ni Freya ay napalitan ng lungkot. "You need to try to be happy. Kailangan matuto tayo mabuhay na wala ang mga bagay na akala nating magpapasaya sa atin." Napailing si Asmodeus sa sarili niya. He was telling her to be happy without him but himself can't. 

Hindi niya kaya...

Hindi niya kayang malayo sa babaeng mahal niya.

"How can he live me like that?" She asked with tears on her eyes and then she laughed. "Pasensya na boy ha? Kasi 'di ko maintidihan ang puso ko e." Giit niya at saka hinawakan ang kaniyang dibdib. 

"Bakit ang sakit- sakit?! Bakit pakiramdam ko ikamamatay ko kung wala siya?" Those words hit him. 

"Why did that stinking demon made me feel this way?" She asked again. Her eyes are full of tears, kinapa ni Freya ang kaniyang panyo at pinunasan ang kaniyang luha. Ngunit kahit na anong pahid niya ay patuloy pa rin ito sa pag-iyak. Hindi niya maintindihan ang sarili niya, is she madly in love? Bakit pakiramdam niya napakalaking parte ng buhay niya ang nawala ng dahil sa pagkawala ni Asmodeus.

"Pasensya na boy, 'di ko mapigilang umiyak." Giit niya dito at saka pinilit na tumawa. "Mahal na mahal ko kasi siya." Freya said. Kusang umangat ang kamay ni Asmodeus para punasan ang luha nito. Nanlaki ang mga mata ni Freya ng gawin 'yon ni Asmodeus sa kaniya, at that moment she knew it. The man in front of him is Asmodeus. He was about to remove his hand on her cheeks but she stopped it.

"Bakit mo ako iniwan ng gano'n na lang?" She asked him. He tried to smile, he tried to make it easy for him and her. He thought leaving quietly will make it easy for him but he's wrong.

"Kasi iyon ang dapat kong gawin." sagot niya rito. "Dahil ba sa napahamak ka ng dahil sa akin?" She asked him again. Umiling siya kay Freya, "Then why?" She asked him again.

"Kasi napahamak ka ng dahil sa akin at alam kong ito ang tama kong gawin."

Umiling si Freya sa kaniya, "Sa tingin mo tama ba 'yung ginawa mo sa akin? Asmodeus, I'm suffering..."

He smiled. "You'll thank me for living you. Soon, when you realized how wrong and forbidden this is. Papasalamatan mo ako sa pag-iwan ko sa'yo." Umiling si Freya, mas lalong lumakas ang tulo ng luha nito.

"Bakit ka ba nagmamarunong? Sa tingin mo ba mas alam mo kung ano ang makakabuti sa akin?" She asked him. "Walang oras at segundo na hindi kita naiisip. You can't just leave me alone when you made me fall in love with you. Ano ka hit and run? After hitting on me and making sure that I'm drop dead you're just gonna leave like that?"

Malalim na huminga si Asmodeus. "Demonyo ako, tao ka. Loving me will cause your soul, Freya."

"I love you.. wala akong pakialam kung man ang kapalit ng pagmamahal ko. Just don't leave me like this..." pagmamakaawa ni Freya sa kaniya. He showed her his red eyes, a reminder that he is a Demon.

"Loving me is sinful. Loving me is wrong. Mapapahamak ka ng dahil sa akin. Hindi ko kakayanin na malagay ka ulit sa peligro ng dahil sa akin. I won't be able to forgive myself if something happens to you.  "

"Kung mali ang mahalin ang isang tulad sana 'di na lang tayo binigyan ng Diyos ng kakayahan na magmahal."

"I'm sorry, Freya. I'm sorry..."

"Asmodeus..." Inilapit ni Asmodeus ang labi niya sa labi ni Freya. Giving her a sweet and gentle kiss. "Ayokong maulit ang nakaraan... Mas maigi na ako ang magdusa kesa ikaw." giit niya kay Freya bago siya tumayo at tumalikod mula dito.

"Don't leave me!" Freya begged him. Hugging him from behind. 

Napapikit si Asmodeus. "I love you... Please... h'wag mo akong iwan. Hindi ko alam kung paano pupulutin ulit ang puso ko kapag iniwan mo ako!" Freya begged him again, his heart tore into pieces when he heard those three words. Love made a demon like him weak, ngayon para s'yang isang tao na marupok. He can't even protect his own heart from the demons that keeps on tearing the both of them apart.

"Freya, soon, you'll realized that loving me is wrong. Iiwanan kita kasi ito ang tama. Look what Berith did to you, ginalaw ka niya ng dahil sa akin. And that's enough, I can't risk your life. Ayokong magising sa katotohanan na ako ang dahilan kung bakit ka magiging miserable."

"Mas magiging miserable ako kung wala ka, Asmodeus!" 

" I love you too but... you need to forget about me.  I'm sorry but this the last time that we will see each other." At tuluyan niyang pinabitaw si Freya mula sa pagkakayakap sa kaniya nito.

Iniwan niyang umiiyak ang babaeng mahal niya. Ang babaeng dahilan kung bakit pa siya nabubuhay. Napapikit na lang siya. "Ito ang dapat kong gawin kung gusto kong maging masaya ka." Bulong niya. He looked at her one more time and he saw Aleister coming towards Freya. 

"Bumili lang ako ng frappe e umiiyak ka na naman..." bungad niya kay Freya. 

"He deserves you more than I am..."