หลานฮุ่ยเจินตรวจดูก็พบว่าบุรุษหนุ่มผู้นั้นไม่หายใจแล้ว ชีพจรก็เต้นเบาและอ่อนแรงจนแทบคลำไม่ได้ นางจึงได้ทำการตบไหล่เขาทั้งสองข้างแล้วเรียก
“ท่าน…ท่าน….ท่านรู้สึกตัวหรือไม่?”
ไม่มีการตอบสนองใดๆทั้งสิ้น
แต่กรณีนี้การปั๊มหัวใจช่วยชีวิตอาจจะช่วยได้ ทว่า นางนั้นตอนนี้ไม่มีเรี่ยวแรงซะเลย หญิงสาวจึงมองหาผู้ที่นางจะช่วยสอนได้ ถ้าเป็นคนที่มีกำลังวังชาท่าจะดี
และแล้วหลานฮุ่ยเจินก็เปลี่ยนใจจากหมอหยุ่นผู้เกือบชรามาเป็นเด็กหนุ่มรูปร่างสันทัด แลดูทะมัดทะแมง เขาก็คือศิษย์ผู้น้องของบุรุษที่นอนสลบไสลอยู่บนพื้นนั่นเอง
“คนอื่นช่วยถอยออกไปก่อน เดี๋ยวคนไข้จะขาดอากาศหายใจ ส่วนเจ้า เจ้าหนุ่มคนนั้นเข้ามาใกล้ๆข้านี่ข้าจะสอนวิชาชุบชีวิตศิษย์พี่ของเจ้าให้” บุรุษหนุ่มน้อยศิษย์สำนักหงงซ่านสุดจะดีใจเมื่อได้ยินว่ามีทางที่จะช่วยชีวิตศิษย์พี่ของเขาได้ เขารีบคุกเข่าลงข้างๆหลานฮุ่ยเจิน ส่วนหมอหยุ่นนั้นตอนนี้ได้แต่อ้ำอึ้
