หลานฮุ่ยเจินกลับมาถึงเรือนเก่าๆโกโรโกโสที่ท้ายจวนของนางแล้วจึงขอให้สาวรับใช้ทั้งสองนางออกไปก่อน เพื่อที่นางจะได้พักผ่อน หญิงสาวนั่งลงตรงหน้ากระจกเก่าๆที่มีรอยร้าวพาดผ่าน นางจ้องใบหน้าที่ตอบ ไม่มีน้ำมีนวลที่ปรากฏในกระจก ทว่า…ดวงตาที่จ้องเขม็งตอบกลับมาจากกระจกนั้นกลับมิใช่แววตาที่ท้อแท้ แพ้พ่าย ราวกับยอมจำนนต่อชะตาชีวิต นางคือ หลานฮุ่ยเจินผู้เก่งกาจ เข้มแข็งและเอาตัวรอดได้ดีในโลกที่มีแต่การแก่งแย่งแข่งขัน ไม่ว่าชาติภพเก่า หรือชาติภพใหม่ที่มีระยะเวลาห่างไกลกันเป็นหลายร้อยปี ผู้คนในโลกทั้งสองยุคก็ยังเหมือนเดิม แก่งแย่ง แข่งขัน อิจฉาริษยา เห็นแก่ตัว
คราแรกหญิงสาวอ้อนวอนขอให้ตนเองได้ย้อนเวลาเพื่อที่จะได้แก้ไขในสิ่งที่ตัดสินใจผิด และนางก็ได้ฟื้นขึ้นมามีลมหายใจอีกครั้ง นางได้กลับมาจริงๆ ทว่า…กลับมิใช่ในแบบที่นางคาดคิด ที่นี่ ตอนนี้ ไม่ใช่ปี 2021ที่นางเคยอยู่ แต่มันคือหลายร้อยปีก่อนหน้านั้นต่างหาก
