ฝ่ามือที่ลูบไล้บีบนวดเนื้อตัวก่อเกิดความซ่านสยิวแปลกป่วน เธอพยายามบิดเบนร่างกายส่ายหนี ทว่า... ทั้งปากและมือของโจร้ายกาจเหลือเกิน เขาถอนจูบจากปากก็ลากจูบไปทั่วแก้ม คาง ระรานซุกไซ้ซอกคอ ขณะฝ่ามือขยำบั้นท้าย เธอก็ต้องสะดุ้งเฮือก ขาพับชนขอบเตียง ใจกระตุกวาบ ขืนตัวหนีอีกครั้ง
“ไม่ ปล่อยนะ ไม่เอา ปล่อย!”
สองมือเล็กผลักกายแกร่งวุ่นวาย ขนอ่อนบนร่างกายคล้ายจะลุกซู่กรูเกรียว เขาทำเสียงคล้ายไม่ชอบใจ เลื่อนจูบซอนไซ้ใต้ลำคอวกมาลิ้มโลมซอกคออีกข้าง มือเกี่ยวชายเสื้อเนื้อนิ่มดึงตลบม้วนขึ้นมาทางศีรษะ ใบบัวหวีดร้อง ผลักแผงอกแข็งเต็มแรง แต่กลับเป็นตัวเธอเองที่ล้มลงบนเตียง กายหนาตามลงมานัวเนีย
“ไม่! หยุดนะ! โจ!”
ความกลัวรุมเร้าจนอยากร้องไห้อยู่รอมร่อ รีบไขว้แขนปิดอก พลิกตัวกระเสือกกระสนหนีหากก็ต้องสะดุ้งกับจูบที่กดลงบนหัวไหล่ โจไล้จมูกสูดกลิ่นมาตามลาดไหล่ ไหปลาร้า ซุกหน้าเข้าเม้มลำคอ
“หยุดเดี๋ยวนี้”
