ก่อนความเย็นวาบจะบาดลึกผิวอ่อน มือเรียวตะปบกำกลุ่มผมนุ่มทึ้งดึงหวังจะรั้งใบหน้าคมออกห่างพื้นที่อันตราย
“โจ ไม่” หญิงสาวร้องห้ามเสียงสั่นพร่า
โจเพียงเหลือบสายตาเข้มจัดขึ้นมอง “เธอสวย...”
ช่อบุษกรงดงามกระแทกสายตา กรุ่นกลิ่นสดสาวกระแทกโสตประสาท ปลุกกระตุ้นสัญชาตญาณดิบในร่างกายแกร่งให้พุ่งลิบลิ่วลับทิวเมฆ โจแทบลืมหายใจ ซบซุกจมูกโด่งสูดความหอมหวานเข้าเต็มปอด เคลื่อนปากทาบลิ้นเลื่อนไล้กระหวัดจูบเร่าร้อน แค่ได้สัมผัส ได้แตะต้อง ตัวตนแข็งชันปวดหนึบเหมือนจะระเบิดจึงยิ่งเบียดปากบดตะโบมโลมลูบจูบเคล้าอย่างหื่นหิว
ใบบัวหวีดอุทาน เสียวปลาบวาบหวามจนร่างอ่อนเปลี้ยราวกับจะหลอมละลายกลายเป็นของเหลวได้ ทิ้งกายลงบนที่นอนอีกครั้ง ขยุ้มทึ้งกลุ่มผมนุ่มสั้นอย่างลืมตัวลืมอาย สัมผัสจัดเจนละเลงสังวาสไปทั่วพื้นที่อ่อนไหว สติเธอเตลิด สมองส่วนสั่งการคล้ายพิการไปช่วยขณะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตนเองร้องร่ำคร่ำครวญ หยัดสะโพ
