Chapter 5

2159 Words
Chapter 5 Pinanghawakan ko ang sinabi ni Atty. Axl na isasabay niya ako pauwi kaya pagkatapos ng huli kong klase ay plano kong pumunta sa opisina niya. I was already on my way out of the classroom when Rica stopped me. “Sabay ka na sa amin ni Bryle?” tanong niya na ikinairap ko. “Are you sure na uuwi kayo? Hindi kayo magche-check in muna sa hotel?” sarkastikong tanong ko at ang walang-hiya ay napaisip pa. “Oh, right, pero saan ka sasabay?” tanong niya kaya napangiwi na lang ako bago siya tinalikuran. “I can manage. I have my ways,” sabi ko habang naglalakad na palayo at nang wala na akong marinig na sagot mula sa kanya ay mas binilisan ko ang paglalakad. Pero sa gitna ng paglalakad ko ay bigla kong naisip na kung sakaling wala na siya doin ay anong gagawin ko? May tira pa ang limang daan na binigay niya kanina kaya pwedeng pang-taxi. No! He must be in his office! Mas lalo kong binilisan at halos tumakbo na ako para lang makarating kaagad sa opisina niya. And when I get there I forcely open the door before smiling sweetly when I found him lazily sitting on his swivel chair. “Ang tagal mo,” sabi niya saka tumayo. “I have no groceries at my condo. Wala akong dinner mamaya,” sabi ko kaya inis niya akong tiningnan bago siya dumiretso palabas ng pinto kaya sumunod naman kaagad ako. I still have two hundred pesos on my wallet but that can’t buy me a decent meal. “I wanna eat steak,” habol ko pero wala siyang naisagot at tuloy-tuloy lang na naglakad patungo sa parking lot. Ang bilis niyang maglakad. I will take note not yo wear heels tomorrow. “Why don’t you call Atty. Zobel and ask for his forgiveness then promise him that you’ll be a good student starting from now on?” inis at may halong tamad na sambit niya nang makapasok ako sa sports car niya. “D’you really think na maniniwala siya sa akin?” inis na sagot ko sabay halukipkip. “Are you planning to get your allowance from me, Brat?” inis na sambit niya at napangisi na lang ako ng matunog. “Why not? It’s your fault, Attorney,” nanunuyang sabi ko pa at halos pumalakpak ang tiyan ko nang huminto siya sa isang mamahaling restaurant na hindi gaano kalayuan sa University. “This will be the last,” malamig na sambit niya pero napangisi lang ako bago bumaba nang bumaba rin siya. I am grinning from ear to ear when he entered the restaurant. There’s a lot of familiar faces and I am very thankful that he doesn’t look like a maniac old guy. Ayaw ko namang ma-chismis na may sugar Daddy. “Bakit hindi mo na lang ibigay sa akin ang isang credit card mo para hindi na kita inisin? I can deal with your card kahit maglagay ka ng limit. Ten thousand a day would be fine,” I said and he glared at me before taking his seat on our chosen table. “You are grounded and it’s your fault. I am just being kind here because you are your parents’ child but this will be the last. Attend my class on time and pass my exams then I’ll give you a grade that you deserve. Just stay away from me. Stop being a bratty kid,” malamig na sambit niya habang nasa menu ang tingin. “I won’t be grounded if it's not because of you, remember? Ang dami-dami mo kasing sinabi—” “I am still your professor, Miss Zobel,” malamig na pagputol niya sa akin at nang balingan niya ako ay walang pigil ko siyang inirapan. “Bakit? Nasa loob ba tayo ng University? And do you think I care? I don’t even care that you own my school,” sabi ko kaya mas dumaan ang inis sa mukha niya na binalewala ko lang danay kaagad ko nang binigay ang order ko sa waiter. Wala na rin naman siyang nagawa kung hindi magsabi na rin ng order niya at nang makaalis ang waiter ay bumaling sa akin ang nandidilim niyang mga mata. At para inisin siya lalo ay tinukod bahagya akong yumuko patungo sa direksyon niya habang nakangisi ng nakakaloko. He gets even more angry but I saw his eyes went down on my exposed chest for a second and that made me smile even more. “Child abuse,” panunuya ko at doon siya nagtaas ng kilay. “Ni walang kagusto-gusto sa’yo. And I don’t babysit so thank you,” maanghang na sabi niya at nasugatan ng husto ang ego ko doon kaya napasinghap akp ng malakas at nawalan ng salitang isasagot. This brute! “Excuse me? You old guy. Sa palagay mo may kagusto-gusto sa’yo?” inis na ganti ko makalipas ang ilang segundo pero hindi niya ako pinansin dahil inabala niya ang sarili niya sa cellphone niya. Kaya sa sobrang inis ko ay inis ko iyong hinablot mula sa kamay niya kaya nakuha ko ang atensyon niya pero galit nga lang. “I have no time for your childish games, Zoe Anastacia Zobel,” mariin na sambit niya pero hindi ko binalik ang cellphone niya. “I am not playing, Axton Xavier Lopez de Lerma,” I said slowly and his jaw clenched because of that. Naglaban kami sa tingin pero biglang may dumating na waiters dala ang mga orders namin kaya doon lang kami natigil. And the delicious smell of foods slightly calm me down so I immediately eat my food without giving his phone back. Wala naman siyang sinabi at kumain na lang rin kaya ninamnam kong maigi ang kinakain ko pero sa gitna ng pagkain ko ay biglang tumunog ang cellphone niya. Mabilis ko iyong kinuha at nang maglahad siya ng kamay ay hindi ko iyon tiningnan man lang at ako na mismo ang sumagot sa tumawag. “Axl, hi! I missed you! It’s been awhile, how are you?” Napataas ang kilay ko nang marinig ang malambing na boses ng babae kaya napatingin ako sa kaharap ko na tamad lang na nagmamasid sa akin. “Hi? It’s his girlfriend. Sorry, my boyfriend is currently busy eating me…I mean, he’s busy eating with me,” I said while grinning. Hindi ko na pinatagal at pinatay na kaagad ang tawag bago pa makasagot ang babae sa kabilang linya. I laughed after that before giving his phone back. Ni hindi niya man lang tiningnan kung sino ang tumawag at nilagay lang sa tabi ang cellphone niya kaya mas lalo akong natawa. “Who’s that? Your ex? Ilan na ang ex mo? She sounds so sweet. I think she wants to f*ck,” I said and that’s when he glared at me. “You talk so dirty. Can you just eat?” malamig na sambit niya kaya natatawa kong tinuloy ang pagkain ko pero pasulyap-sulyap pa rin ako sa kanya dahil nagugustuhan ko ang inis sa mukha niya. At ang inis niyang iyon ay hindi nawala hanggang sa matapos na kaming kumain. Nagbayad siya kaagad at pagkatapos ay hindi na siya naghintay pa dahil tumayo na siya kaagad kaya sumunod na rin ako. “Axl…we are not inside the University so I’ll call you Axl. Can you walk slowly? My feet already hurt!” I hissed when we reached his car. “Here, that’s your allowance for the whole week. Stop bothering me anymore and fix your own problem,” tila inis na inis na sambit niya bago pabalya inabot sa akin ang higit sampung libo kaya napangiti ako ng malaki at biglang nawala ang sakit ng paa ko dahil sa mga asul na perang natanggap. “Is this real? Are you real?” tuwang-tuwa na samit ko habang binibilang ang pera. “Now get in the car so I can drive you home. I am a lawyer and a part time instructor not a babysitter. And I probably don’t want to babysit a spoiled brat child,” inis na sambit niya kaya napaawang ang mga labi ko. “I am not a child, Moron!” sigaw ko pero wala nang magawa kung hindi sumakay sa kotse niya. At sobrang bilis ng pagmamaneho niya na kaagad kaming nakarating sa labas ng building ng condo ko. At dahil binigyan niya ako ng pera ay hindi ko na siya aawayin. I was about to thank him when I went out his car but he immediately left. Nagkibit balikat na lang ako saka natutuwang naglakad papasok ng building ng condo ko. At nang makarating ako sa unit ko ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Rica na nag-aayang mag bar. Hindi ako tumanggi at kaagad na nag-ayos para sa plano. And after an hour she fetched me. “Hurry up. Bryle and his friends are already there. Irereto kita,” masayang sabi niya. “Not interested,” sabi ko na tinawanan lang niya. “Yuck, maniniwala sana ako kung hindi kita nakitang nakipaghalikan sa kung sino-sino sa club na napupuntahan natin,” sabi niya. “I was drunk those times!” sabi ko na siyang ikinatawa niya lalo bago ako kaladkarin palabas ng unit ko. I am so excited to party so I made sure that I look good tonight. I am wearing my super short and tight skirt partnered with my crop top and boots. I won’t kiss some random guys tonight, I promise. I won’t get drunk. Baka maubos ang binigay na pera sa akin at hindi na ako makahingi ulit. Natawa ako sa naisip at dala ko iyon hanggang sa kotse ni Rica dahil pakanta-kanta na kami. We are so excited to party that when we got into our favourite bar we immediately jumped in joy to feel the vibes. Pero hindi rin iyon nagtagal dahil hinila niya ako patungo sa couch kung nasaan ang manliligaw niya. Hindi ko na alam kung nagliligawan pa ba sila dahil kaagad silang naghalikan nang makita ang isa’t-isa. “Zoe, I’ll introduce you to my friends! They are varsities and engineering students!” Pinakilala sila isa-isa ni Bryle sa akin pero hindi ko matandaan masyado ang mga pangalan nila dahil kaagad na akong kumuha ng shot. And after five shots I run towards the dance floor. “F*ck pre-law! F*ck law school!” I shouted while dancing my brains out. Hindi ko pinigilan ang sarili kong uminom at sumayaw kahit pa nahihilo na ako. “Go, Zoe! It’s time to devirginized you!” sigaw ni Rica habang nasa dance floor kami. Natawa na lang ako saka tinulak siya dahil kaagad nang nakipaghalikan kay Bryle kaya sumiksik na ako sa mas maraming tao para doon makisayaw. My vision is blurry. I am drunk. “What are you doing here?!” Biglang may humatak sa akin palayo ng dance floor. Nagpakaladkad ako hanggang sa dumako kami sa madilim na parte ng bar. At napangiwi ako sabay tawa nang malakas niya akong isandal sa pader. “That hurts!” sabi ko sabay hagikgik. Despite the darkness I still managed to see his face. The ranging eyes and the clenching jaw! I know him! “Hi!” I said before blinking my eyes twice. Mas naging malinaw ng bahagya ang paningin ko kaya nakita ko ang galit na galit at nagdidilim niyang mga mata. “What are you doing here? You used the money I gave for clubbing?” I laughed. Those clenched jaws. He looks adorable. “No! Hi, Axl!” I laughed before touching his hard jaw. “Uuwi ka na!” Napahalakhak ako nang kaladkarin niya ako palabas at muntik ko pang mabitawan ang bag na purse na hawak-hawak ko sa sobrang lakas. “Axton Xavier…and what? Ang haba kasi ang apelyido!” “Your father called me an hour ago to ask about your performance at school! Now, I might call him to report your bratty activities!” I can’t get over his anger. Bakit galit siya? “Why did you pull me out! I haven’t kissed someone yet! Rica will be sad!” Nagsalubong ang kilay niya at mas lalo lang siyang nagalit. “What?” The alcohol made this. This strong alcohol controlled me as I held his jaw. “I’ll kiss you na lang,” I said before I tiptoed to reach for his lips. “You won’t like this, Zoe,” banta niya pero natawa lang ako habang dikit pa rin ang mga labi namin. “I like this. Your lips are soft. Parang marshmallow.” I giggled and I bit his lower lip. I cursed and I was about to leave his lips but he began sucking mine. I got drunk even more. Wala na akong nagawa kung hindi tumawa bago iyakap ang dalawang braso ko sa batok niya. “You will regret this tomorrow when you’re sober,” he whispered and that’s when my eyes widened.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD