เป็นเวลาเกือบสองทุ่มเข้าไปแล้วแต่ลูกสาวคนเดียวของบ้านกลับหลงลืมเวลาไปชั่วขณะ สาเหตุที่เป็นแบบนั้นก็เพราะมีหนูแฝดที่น่าเกลียดน่าชังมาทำให้เธอหลงรักจนลืมทุกอย่างไปน่ะสิ
คนเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศระบายยิ้มเอ็นดูทอดสายตามองเด็กหญิงณิรินทร์ทิราและเด็กหญิงณิรินทร์ธิตาที่กลายเป็นเจ้าหนูจำไม ถามอะไรต่อมิอะไรกับเธอซะจนจะคิดคำตอบไม่ทัน แต่สุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้กับความง่วง หลับปุ๋ยไปซะก่อนอาหารค่ำด้วยความอ่อนโยน
น่ารักจริง ๆ เลย น่ารักซะจนเธออยากให้มาเป็นหลานแท้ ๆ
“แม่คะ...ไม่ใช่หลานแท้ ๆ จริง ๆ เหรอคะ” ธารณ์ธาราหรือธาราหันไปถามผู้เป็นแม่อีกครั้ง หลังจากที่ถามย้ำไปแล้วสองครั้งตอนที่เจอครั้งแรก ที่ถามแล้วถามอีกก็เพราะนึกเอ็นดูหนูแฝดมากจริง ๆ และไม่รู้ทำไมเธอถึงได้รู้สึกว่าเด็ก ๆ หน้าตามีส่วนคล้ายเธอกับพ่อและพี่ชายอยู่หลายส่วน แม้ว่าถ้ามองรวม ๆ แล้วยัยหนูจะเป็นร่างโคลนนิ่งย่อส่วนของณรชญาก็เถอะ
เธออยา
