วันนี้ครบวาระต้องเข้าวังถวายรายงานต่อเบื้องพระพักตร์ของฝ่าบาทที่ท้องพระโรง หลี่ถิงถิงรีบตื่นเช้ากว่าทุกวันลุกขึ้นมาตระเตรียมน้ำอาบและชุดขุนนางเป็นทางการให้กับจ้าวเฉียนยี่ เขาดื่มน้ำที่นางวางไว้ให้สามสี่อึก กิริยาง่วงซึมหลังตื่นนอนไม่แจ่มชัดนัก ร่างหนาขยับกายเอื่อยเฉื่อยคล้ายไม่ตื่นดี ดวงตาคมเรียวกระพริบปริบส่งให้คนหนุ่มบนเตียงยิ่งมีเสน่ห์จับสายตา ขณะปรนนิบัติช่วยจ้าวเฉียนยี่แต่งตัว คนตัวเล็กเบื้องหลังแผ่นหลังหนาอมยิ้มไม่หุบ แอบคิดเงียบงันว่าสตรีใดเล่ามีวาสนาทัดเทียมตัวเอง ได้เห็นท่านเซียนจ้าวเฉียนยี่ในมุมที่คนอื่นไม่เคยเห็นเช่นนี้ ต่อให้เป็นหลานอี้หนานก็ไม่มีโอกาสแล้ว หึ!
“สามีข้าหล่อที่สุดในใต้หล้าแล้วกระมัง”
หลี่ถิงถิงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ปากก็ชมผู้เป็นสามีไม่หยุดปากจนจ้าวเฉียนยี่เองก็อดที่จะยิ้มตามนางไปเสียไม่ได้ แต่หลี่ถิงถิงเหมือนตั้งใจแต่งตัวให้เขาเกินไป จึงไม่ทันเห็นแววตาคล้อยตามที่ม
