เขาเก็บสมบัติของหลานอี้หนานไว้นานแค่ไหนแล้ว ตั้งแต่ที่เห็นคนสวมประดับครั้งนั้นจวบจนทุกวันนี้ไม่ใช่ระยะเวลาสั้นๆ จ้าวเฉียนยี่กลับยังให้ความสำคัญราวกับเป็นของดูต่างหน้า จะให้ภรรยาอย่างนางรู้สึกเช่นไร เพิกเฉยแสร้งไม่เห็น ทว่าต่อจากนี้พอเข้ามาในห้องทำงานของเขาก็จะพึงระลึกได้เสมอว่ามีเศษเสี้ยวของหลานอี้หนานหลงเหลืออยู่ อยากกำจัดออกไปให้พ้นๆ ก็เกรงว่าจะโดนตำหนิใจแคบเห็นแก่ตัวอีก
หลี่ถิงถิงกำต่างหูหยกเนื้อเย็นเยียบแน่น ไม่ทราบควรคิดโกรธหลานอี้หนานหรืออิจฉาความรักที่จ้าวเฉียนยี่มีต่อนางดี หลากอารมณ์ก่อระลอกคลื่นมวนตัวในใจ ผู้ใดก็ไม่ผิดเมื่อตกอยู่ในห้วงแห่งรักและชัง นางได้แต่เฝ้าหวังว่าสักวันสตรีผู้นั้นจะเปลี่ยนมาเป็นตนเอง
“จ้าวเฉียนยี่ ข้าเพียงสงสัยว่าต้องเดินตามท่านอีกไกลเพียงใด ท่านถึงจะมอบใจให้ข้า”
พระอาทิตย์ทอประกายขับเน้นโครงเมฆสีทองผ่องคล้อยตามทิศทางลม บุปผาปลิดปลิวตกเกลื่อนทางเดิน ต้นไ
