HINDI na nakita ni Lyn maghapon si Benedict kaya nakahinga siya ng maluwag. Balik sa normal ang buhay niya. Naisip niya na baka naintindihan na rin nito sa wakas na ayaw niyang magkaroon ng ugnayan dito.
Pero kinaumagahan, naabutan na naman niya sa sakayan ng tricycle si Benedict. Hinatid na naman siya sa palengke at inaya uli kumain sa labas. Tumanggi uli siya. Hindi nito iginiit ang gusto, nginitian siya at nagpaalam. Pero naulit na naman ‘yon sa sumunod na araw. At sa sumunod pa. Hanggang sa maging araw-araw na senaryo na ‘yon. Ihahatid siya nito. Aayain lumabas. Tatanggi siya. Ngingiti lang ito, parang hindi napipikon sa paulit-ulit niyang pagtanggi. Pakiramdam tuloy ni Lyn, siya ang masama. Siya ang na-gi-guilty na tumatanggi siya kahit wala naman dahilan para ma-guil
