CHAPTER 8
มหาวิทยาลัย
ผมและเพื่อน ๆ มานั่งจับกลุ่มคุยกันที่ซุ้มข้างตึกคณะเหมือนเช่นทุกวัน ฟองมาถึงเป็นคนสุดท้าย ท่าทางก็ดูปกติดีไม่ได้มีอะไรที่ดูสึกหรอ แสดงว่าไม่ได้ไปมีปัญหากับใครมา
เมื่อเช้านึกสังหรณ์ใจอย่างไรชอบกล อยู่ ๆ ก็กังวลว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับฟอง ไอ้พวกที่จ้องเล่นงานฟองมันหายเงียบไปแปลก ๆ จนต้องโทรไปหาฟองว่าจะไปรับเอง แต่เธอปฏิเสธกลับมา ผมก็ไม่กล้าขัดอะไรมากนัก ก็ต้องปล่อยให้เธอมาเอง
เรานั่งคุยเล่นกันเรื่อยเปื่อยจนกระทั่งถึงเวลาขึ้นเรียน พวกเรากำลังจะแยกย้ายกันไป ดันมีรุ่นน้องผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก็ดูไม่ออกว่ามาจากคณะไหน อยู่ ๆ ก็วิ่งเข้ามาจะชนฟอง แต่ฟองไวกว่าเลยหลบได้ทัน ไอ้ผู้ชายคนนั้นเลยหน้าทิ่มลง มันก็พยายามประคองตัวให้วิ่งต่อได้
ฟองถกกระโปรงพลีทขึ้นมาแล้วถีบเข้าที่ก้นไอ้เวรนั่น ไอ้กราฟอยู่ใกล้เลยคว้าตัวมันไว้ได้ ท่าทางการถีบของฟองทำให้ผมนึกถึงเหตุการณ์วันนั้นที่คอนโด…
“ใค
