PAGLABAS namin ni Henry ng mansyon ay napakatahimik na sa buong isla at konti na lang ang mga lalaking nagbabantay. Nakabuhay na ang mga ilaw sa paligid.
“Saan ba 'yung mga boss mo? Parang kanina ko pa hindi nakikita.”
“Ang dami mong tanong! Pwes, nauna na sina boss sakay ng yate kanina pa, ta'yo na lang 'tong naiwan dahil sa pabagal-bagal mong kilos!” masungit na sagot ni Henry.
Napasimangot na lang ako at hindi na nagtanong pa. Napakasungit talaga ng isang 'to. Parang kalahati ng pag-uugali ni Larco ay nasa katauhan niya dahil sa kasungitan.
Muntik pa akong matumba nang hindi pa ako nakakaupo ng maayos ay pinatakbo na ni Henry ang speedboat.
“Kapag dumating ta'yo sa kabilang isla, huwag kang kumilos na parang isang babae. Kumilos ka nang naaayon sa kilos ng isang lalaki. Maliwanag
