คู่หมั้นจอมปลอม
2067 Words
“กำลังจะกลับครับ แต่มีคนหนึ่งกลับไปก่อนแล้วตั้งแต่เช้ามืด เธอมีบอดี้การ์ดมารับถึงหน้าประตูบ้านของเราเลยครับ สงสัยจะเป็นลูกคนมีอิทธิพล”
เอดานจดจำหญิงสาวคนนั้นได้ดี สภาพเธอเมามากกว่าเพื่อนคนอื่นแต่ก็สวยก็คนอื่นด้วย ทำให้เขาและบรรดาเพื่อนร่วมงานต่างพากันมองตอนที่เธอเดินออกไปจากบ้านหลังนี้
“เออ ออกไปได้แล้ว”
เสียงถอนหายใจยาวดังออกจากร่างใหญ่ นี้เขากำลังใส่ใจคนที่ควรจะลืม เธอก็แค่ผู้หญิงทั่วไปอีกหน่อยเขาก็หาที่เด็ดอย่างเธอได้ภายในข้ามคืนอยู่แล้ว
“ครับนาย”
ร่างใหญ่รีบหันตัวเดินออกจากห้องโดยไม่เหลียวมองอะไรทั้งนั้น เอดานรู้ตัวดีว่าห้ามอยู่ในห้องนี้นานเกินไป
“เตรียมรถให้พร้อมอีกสิบนาทีกูจะลงไป”
เขาไล่ทุกสิ่งออกจากหัวของเขารวมถึงเรื่องเมื่อคืนด้วยรีบลุกขึ้นจากเตียงนอนจัดการกับตัวเองทันทีให้พร้อมออกไปทำหน้าที่ของตัวเองที่ยังคงรอเขาอยู่อีกมากมาย
ในเวลาเพียงอึดใจเขาก็จัดการกับตัวเองเสร็จสรรพเดินออกมาจากในห้องด้วยชุดสูทแสนเนี๊ยบที่ไม่มีแม้แต่ไร้ฝุ่นเกาะจนพวกบรรดาแม่บ้านต้องพากันมาแอบยืนมองตามมุมบ้านเพราะเจ้านายของพวกเธอหล่อยิ่งกว่าดาราในทีวีซะอีก
“มีใครโทรมาไหม”
ร่างใหญ่ก้าวขึ้นรถพร้อมกับเอดานที่ขึ้นนั่งข้างเขา เคโอหันไปมองหน้าลูกน้องเหมือนทุกครั้งพร้อมกับคำถามที่ไม่เคยเปลี่ยนเพราะเอดานมีหน้าที่รับโทรศัพท์มือถือที่ไว้ติดต่องานแทนเขา
“คุณไรอันพ่อของคุณอีรีน่าโทรมาครับ”
“เรื่องอะไร”
เขาแทบจะลืมเรื่องของอีรีน่าไปเลย เสร็จงานวันนี้เขาคงต้องนัดคุยกับพ่อของเธอแบบจริงจังสักทีจะได้จบเรื่องนี้กันไปซะ
“เห็นว่าจะขอคุยกับนายเท่านั้น”
“มีเรื่องอะไรอีก”
“คุณแมกซ์แวลล์ ราเซจะขอเข้าพบนายเพื่อติดต่อธุรกิจครับ จะมาพร้อมกับลูกชายทั้งสองคน”
“ไม่ตอบรับ”
เสียงใหญ่คำรามดังลั่นรถ เขาไม่ชอบพวกราเซอย่างไม่มีเหตุผลถึงแม้จะเป็นนักธุรกิจด้วยกันแต่การต้องเจอกับคนไม่ชอบหน้าเขาก็เลือกที่จะไม่ติดต่อซะเลยจะดีกว่า
“ข้อเสนอของทางฝั่งนู้นดีมากนะครับนาย”
“กูไม่สน”
“เสียดายโอกาสนะครับนาย”
เขาเป็นลูกน้องของเคโอมานานตั้งแต่จำความได้ทุกปัญหาและทุกผลประโยชน์ของเจ้านายเขารับรู้หมด ครั้งนี้ถึงจะเป็นคนที่เจ้านายเขาไม่ชอบขี้หน้าแต่ข้อเสนอที่คนตระกูลราเซไม่เคยให้แก่ใครและเจ้านายเขากำลังจะได้รับเขาถึงได้เสียดายออกนอกหน้า
“หมดเรื่องแล้วก็หุบปาก”
“ครับ”
“ขับรถให้เร็วกว่านี้ ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก”
“ครับ นาย”
ลูกน้องที่รับหน้าที่ขับรถเร่งความเร็วขึ้นอีกเป็นเท่าตัวไม่ใช่เพราะกลัวถูกไล่ออกแต่กลับว่าจะตายก่อนที่จะโดนไล่ออกมากกว่าไม่มีใครขัดคำสั่งนายของเขาแล้วรอดไปสักคน
“รีน่า”
รถหรูจอดเทียบท่าหน้าบันไดของบริษัทยักษ์ใหญ่อันดับต้นๆ ของประเทศ ร่างใหญ่ก้าวเท้าลงจากรถแต่เขาก็ยังไม่ทันได้ก้าวขึ้นบันไดก็มีหญิงสาววิ่งเข้ามาเกาะแขนเขาเอาไว้ก่อน
“สวัสดีค่ะนิก”
อีรีน่าที่มาดักรอเคโอตั้งแต่เช้า เธอรีบวิ่งเข้ามากอดแขนเขาด้วยความดีใจและโชคดีที่เขาไม่ได้บอกให้ลูกน้องทุกคนรู้เรื่องของเธอกับเขาไม่งั้นเธอคงถูกไล่ไปนานแล้ว
“มาแล้วเหรอ เคลาดิโอ นิก รอสซี่”
ไรอันบิดาของอีรีน่าก้าวเดินลงบันไดออกมาต้อนรับว่าที่ลูกเขยที่เป็นเหมือนบ่อเงินบ่อทองในอนาคตของเขาด้วยรอยยิ้มที่แสนจะเสแสร้ง เขาทำตัวยิ่งใหญ่เหมือนดั่งที่นี้เป็นของเขาก็ไม่ปาน
“สวัสดีครับคุณไรอัน”
เคโอเพียงส่งรอยยิ้มเพียงเสี้ยววินาทีต้อนรับแขกผู้มาเยือนตามมารยาทที่ได้พบเจอผู้ใหญ่ก่อนจะปรับสีหน้าเป็นดุดันเพื่อจ้องรีน่าอย่างจะกินเลือดกินเนื้อเธอ
“ผมมีเรื่องต้องคุยกับคุณเป็นการส่วนตัว หวังว่าคุณจะมีเวลาให้ผมซักสิบนาที”
“ผมก็อยากคุยกับคุณเหมือนกัน มันจะได้จบๆ ไปสักที”
ร่างใหญ่สลัดตัวออกจากมือเล็กที่เกาะแขนเขาอยู่และก้าวเดินนำหน้าทุกคนไปยังห้องทำงาน ในเมื่อรู้กันอยู่แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องรักษาน้ำใจของใครอีกต่อไป
“เชิญคุณไรอันพูดเรื่องของคุณมาก่อน”
เคโอพาแขกที่ไม่ได้รับเชิญเข้ามาในห้องทำงานส่วนตัว ร่างใหญ่นั่งลงกับโต๊ะทำงานพร้อมเชื้อเชิญให้แขกนั่งลงตรงกันข้าม
“คุณคิดว่าจะถอนหมั้นง่ายๆ ได้อย่างนั้นสิ”
ไรอันเปิดประเด็นขึ้นมาก่อน เขารับรู้เรื่องของลูกสาวมาหมดทุกอย่างถึงลูกสาวเขาจะผิดแต่เขาก็ไม่มีวันยอมปล่อยคนที่เพียบพร้อมอย่างเคโอหลุดมือไปแน่นอน
“คุณไรอันก็น่าจะรู้ว่ารีน่าก่อเรื่องอะไรไว้”
“ผมไม่คิดว่ามันร้ายแรงเกินกว่าจะให้อภัย อีกอย่างผมกับคุณกำลังจะเปิดตัวธุรกิจใหม่ด้วยกันทั้งคู่ ถ้าเกิดตอนนี้มีข่าวอะไรออกมามันคงไม่ดี”
“ผมไม่สน”
“แต่คุณน่าจะเห็นใจผมบ้างนะ และก็ควรเห็นใจรีน่าด้วยยังไงเธอก็เป็นฝ่ายเสียหาย”
“ทุกอย่างยังเหมือนเดิม”
เขาไม่มีทางกลับไปเป็นคู่หมั้นของอีรีน่าอีก เขาไม่ชอบคนหักหลังทั้งที่ให้ความเชื่อใจกับเธอ
“รีน่าท้อง คุณรู้เอาไว้ซะด้วย และข่าวนี้จะแพร่ออกไปทันทีที่คุณยังยืนยันว่าจะเลิกกับเธอ”
บทสนทนาที่แสนจะดุเดือดดูเหมือนว่าเขากำลังจะหมดทางจนต้องงัดเอาไม้เด็ดที่แทบจะไม่คิดใช่เพราะยังไงคนอย่างเคโอก็ไม่มีวันเชื่อออกมา
“คิดว่าเรื่องแค่นี้จะรั้งผมเอาไว้ได้ ไม่มีทาง”
เสียงของเสือผู้โหดร้ายคำรามดังห้องทำงานกระจก ไรอันกำลังท้าทายเขายังไงคนอย่างเคโอก็ไม่มีปล่อยน้ำเชื้อใส่ใครง่ายๆ ยิ่งเป็นรีน่าคนที่คอยยั่วเขาแต่ไม่เคยเสร็จยิ่งเป็นไปไม่ได้
“ถึงมันจะเป็นความจริงหรือไม่ ข่าวนี้ก็คงดังหลายวันและคงนานพอที่จะทำให้ธุรกิจของคุณเสียหาย เคโอคิดให้ดีก่อนตัดสินใจ”
“ไรอันแล้วคุณจะเสียใจกับสิ่งที่ทำลงไป”
เคโอโบกมือไล่สองพ่อลูกออกไป เสียเวลาที่จะต่อรองอะไรคนอย่างไรอันถ้าไล่ไม่จนมุมเขาคงไม่ยอมง่ายๆ แน่ และอีรีน่าอีกคนก็คงหาทางกลับมาขอสิทธิ์ของเธอคืนอีก
“รีน่าลูกพ่อเรากลับกันได้แล้ว กลับไปเตรียมตัวแต่งงาน”
“รีน่ากลับก่อนนะคะนิก แล้วเจอกันค่ะ”
สองคนพ่อลูกจับมือกันเดินออกไปจากห้องทำงาน พร้อมกับความดีใจที่ทั้งคู่ก็รู้ว่าจะไม่ได้อยู่ยืดยาวอะไรยังไงเคโอคงจัดการเรื่องนี้ภายในไม่กี่วันพวกเขาทั้งสองคนก็คงต้องหาแผนใหม่มาต่อรองต่อไป
ร่างใหญ่ปรับอารมณ์ครุนกรุ่นของตัวเองให้เป็นปกติ และเข้าประชุมพร้อมกับทำงานต่อจนจบวัน แม้ในใจยังมีส่วนหนึ่งที่นอกเหนือจากงานบนโต๊ะเขาคิดถึงปากบางนุ่มนิ่มนั้นที่คอยบรรจงรูดลำรักของเขาขึ้นลงอย่างทะนุถนอม
“ไอ้เอดานมึงไปสืบเรื่องของรีน่าว่ากำลังมั่วอยู่กับใคร”
ร่างใหญ่ก้าวขึ้นรถเพื่อจะไปร่วมงานสำคัญอีกงานหนึ่งก่อนที่เขาจะหมดความวุ่นวายของวันนี้ แต่เขาก็ไม่ลืมที่จะสะสางกับสิ่งที่ทำให้เขาต้องหงุดหงิดในตอนเช้าให้จบไปซะที
“ครับนาย”
“หลักฐานต้องแน่นหนาเอาให้สองคนพ่อลูกนี้ไปให้พ้นจากชีวิตกู”
“ครับ”
เอดานรีบปิดประตูรถให้เจ้านายก่อนจะวิ่งอ้อมมาขึ้นรถอีกฝั่งด้วยความคล่องแคล่วและรีบร้อนไปในตัวเพราะไม่อยากส่งเจ้านายไปร่วมงานสาย
“งานของคุณวินัยเพื่อนคุณปู่ใช่ไหม”
ร่างใหญ่ก้าวลงจากรถอีกครั้งสายตาคมดุจพญานกจ้องมองไปรอบๆ ที่มีผู้คนกำลังเดินเข้างานอย่างไม่ขาดสาย สนามหญ้าหน้าบ้านหลังสวยนี้ถูกจัดเป็นงานปาร์ตี้อย่างสวยหรูตามแบบฉบับของเศรษฐีแถวนี้
“ครับ งานเลี้ยงวันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของคุณวินัยนักธุรกิจชาวเอเชียที่มีธุรกิจอสังหาริมทรัพย์อันดับต้นๆ ของประเทศ”
หน้าที่ของเอดานอีกอย่างหนึ่งคือเขาต้องทวนความจำให้กับผู้เป็นนายเพราะเคโอต้องทำงานหลายด้านและที่สำคัญความผิดพลาดต้องน้อยที่สุด
“เตรียมของขวัญมาแล้วใช่ไหม”
ร่างใหญ่ก้าวลงจากรถหรูสีดำ สองมือขยับสูทให้เข้าที่เพื่อเตรียมเข้าไปพบเจอกับผู้คนในงานที่มีแต่นักธุรกิจระดับพันล้านให้ต้องพูดคุยด้วยเขาก็จำเป็นที่ต้องดูดีอยู่ตลอดเวลาเพื่อความน่าเชื่อถือ
“ครับนาย”
เอดานรีบวิ่งอ้อมรถ ส่งกล่องของขวัญขนาดเล็กให้กับเจ้านาย
“คืนนี้กูจะค้างที่โรงแรม จัดการเรียบร้อยด้วย”
บ้านไม่ใช่ที่นอนของเขาเพียงที่เดียวเท่านั้น ส่วนมากเขาจะไปนอนในที่ที่คิดว่าทำให้สบายใจมากที่สุดและวันนี้คงเป็นชั้นสูงสุดของโรงแรมที่เขาเพิ่งจะเปิดให้บริการ
“ผมมีเรื่องสำคัญต้องบอกนายอีกเรื่องหนึ่ง”
“เอาไว้ก่อน ถึงงานแล้วกูไม่อยากเสียเวลา”
“คุณวินัยเป็นพ่อตาของคุณแมกซ์แวลล์ครับ”
“ไอ้เอดาน”
เสียงใหญ่ลอดไรฟันออกมา เขาอยากจะเรียกลูกน้องมาจัดการแต่คงไม่ทันการเพราะเจ้าของงานเดินออกมาต้อนรับเขาแล้ว วันนี้เขาคงต้องเปิดปากยิ้มให้พวกราเซทั้งที่เกลียดเข้ากระดูกดำอีกครั้งอย่างไม่เต็มใจ
“นิกค่ะ”
ร่างบางที่ติดตามพ่อของเธอมางานนี้แก้เบื่อรีบวิ่งเข้ามาหาร่างใหญ่ทันทีที่เธอเห็นรถของเขาจอดเทียบท่าหน้าทางเข้างานอย่างไม่อายสายตาของใคร
“มาทำไม”
เคโอแสดงท่าทีรังเกียจหญิงสาวอย่างออกนอกหน้า สองมือใหญ่พยายามแกะมือเหนียวๆ ของเธอของจากแขนของเขา
“ออกงานทั้งทีลืมคู่หมั้นได้ยังไงกัน”
“ปล่อย แล้วออกไปให้พ้น”
“อยากให้เป็นข่าวตรงนี้เลยไหมคะ รีน่าจะได้จัดให้”
อีรีน่าใช้ความหูตาไวของเธอชี้นิ้วไปที่นักข่าวที่มาทำข่าวกันอย่างหนาตาในงานนี้ เธอรู้ว่าคนอย่างเคโอเกลียดการเป็นข่าวและเกลียดนักข่าวมากที่สุด
“คุณขู่ผมได้แต่วันนี้เท่านั้น”
ร่างใหญ่สะบัดตัวแรงจนหญิงสาวหลุดออกจากตัวเขาและรีบก้าวเดินเข้างานไปก่อนเธอ นอกจากจะเสียอารมณ์ที่ต้องมางานที่มีคนของราเซอยู่ด้วยแล้วยังต้องมาเจอกับคนที่คิดหักหลังเขาอีกทั้งที่เขาให้ความไว้ใจและเชื่อใจเธอมากกว่าใคร
“เข้างานกันเถอะค่ะ”
อีรีน่ารีบวิ่งตามร่างใหญ่ที่ไม่สนใจเธอเท่าไหร่เข้างานไปพร้อมกัน ถึงจะผิดมากมายแค่ไหนแต่เพื่อแลกกับความสบายของเธอในอนาคตเธอจะไม่มีทางปล่อยเคโอหลุดจากมือไปเด็ดขาด
- Writer
