“กินที่ศูนย์ฯ?” หญิงสาวพูดอย่างสงสัย “เราจะไปช่วยกันทำแนวกันไฟแล้วเกี่ยวกับอะไรกับศูนย์ฯ ที่ป้าพูดถึงล่ะจ๊ะ”
นางพวงยังไม่ทันได้อธิบายอะไร แสนคมก็ตอบแทนขึ้นมาเสียก่อน
“สถานที่ที่เราจะไปทำแนวกันไฟคือศูนย์ศิลปาชีพของหมู่บ้านน่ะ เพราะตรงนั้นอยู่ใกล้ชายป่า เป็นพื้นที่ล่อแหลมและเสี่ยงต่อการเกิดไฟป่ามากที่สุด และที่ป้าพวงบอกว่าจะไปกินข้าวที่ศูนย์ฯ ก็เพราะเวลาชาวบ้านมาช่วยกันทำประโยชน์เพื่อส่วนรวมอย่างนี้ จะมีคนอาสานำอาหารคาวหวานมาเลี้ยงเสมอ”
“อ๋อ...ค่ะ” คนได้ฟังคำตอบพยักหน้าเข้าใจ
“ชอบกินไหมบวบผัดไข่” แล้วพรนับพันก็ต้องทำหน้างงเมื่อแสนคมถูกตั้งคำถาม
“ก็...อร่อยดีค่ะ”
“ไว้ผมจะทำให้กิน”
ผู้พันพูดด้วยสีหน้าเรียบสนิทแล้วก็เดินลงบันไดไปข้างล่างทันที โดยมีนางพวงมองตามพลางอมยิ้มก่อนจะหันมามองหญิงสาว ที่ฟังคำตอบแล้วนั่งทำหน้าเหวออยู่อย่างขำๆ นางมั่นใจว่าผู้พันแสนคมคงต้องใจหญิงสาวที่นางเลี้ยงมาแต
