Afflicting Fate

Chapter 8

EIGHT: HANDLING IT ALL ALONE

(Life is really not a bed of roses. It's f*cking hard!)

"Uhmmm. Dana, kasi."

SABIHIN MO NA!!!

"I want to tell you that."

ANO???!!!

"Nahihiya kasi ako... Huwag na lang kaya?"

ANO BA NAMAN 'TO??? PABITIN PA!!!

"Ano ba 'yon? Sabihin mo na.Okay lang sa'kin." mahinahon kong pakikipag-usap sa kanya.

OKAY LANG NAMAN. HINDI NAMAN KITA MASISISI KUNG SOBRANG GANDA KO DI BA??? HAHA.

ANG KAPAL!!!

"Sige na nga sasabihin ko na. Eto na talaga."

KATAHIMIKAN

"DANA, can you be my..."

MY????

"My... Partner for the presentation???"

WHAT THE F*CK!

"D*mn it." Naiusal ko.

"Huh?" Sambit niya.

"Ahhhhhh... Wala 'yon...hehe."

Eto naman kasing si Richard may nalalaman pangpa HILA-HILA ng kamay at may pa SECRET PLACE PA! FAVOR LANG PALA???!!!

"Uhm. Di ba partner na kayo ni Harry?" Pilit ang ngiti kong sagot sa kanya. Kunwari di UMASA.

Di naman masakit umasa. Nakakahiya nga lang.

"I'm really worried about the presentation that we will be making for next week. I just can't have a good conversation with Harry about our plan coz he's acting weird. He doesn't talk to me. If I ask him, he's not answering. So, I want to ask a favor."

Masyado nang nagiging creative ang utak ko. Tsk.

Pero, may maganda rin akong naiisip sa sinabi ni Richard.

HMMMMMM.

If hindi sila magkasundo ni Harry dahil sa ayaw ni Harry makipag-usap sa kanya, I'm sure na magkakasundo kami ni Harry kasi di ko rin gusto ng mahabang usapan. Pwedeng mag partner na lang si Kate at Richard coz they both love talking.

"I'm sorry Richard, I can't."

"Huh? Why?"

"Well, I've known that you really like making conversation with other people, especially with your partner, but like Harry, I'm not really that talkative. So, siguro di rin tayo magkakasundo. Pero, do you know Kate? She's good at talking and making friends."

Oh? Kate, bawi na ako sa'yo ngayon, sobrang pagpapabango ang ginawa ko sa pangalan.

"I'm sure na mas magkakasundo kayo." Pagpapaliwanag ko sa kanya in a very nice way.

"Really? Papayag kaya si Kate?" Pag-aalala niyang tanong.

"Don't worry I'll talk to her."

Ang lakas ng loob kung maging cool sa harapan ni Richard e wala pa naman akong naiisip na paraan kung paano sasabihin kay Kate. Baka magtampo din 'yon sa'kin at sabihing ipinagpapalit ko lang siya. Haist. I don't want to offend her too, but I already given my word kay Richard.

"Wow! Thank you Dana. You're so nice. I'll give back the favor next time." Masaya niyang sagot sa'kin. Ang hindi niya alam I'm just doing this for my own BENEFIT! Palabas na sana kami ng binuksan ko ang pinto ay tumambad sa'kin ang mukha ni...

SIR!!!

Salubong ang kilay niyang tumingin sa'min ni Richard.

Oh my duday!!! Sir, huwag kang mag-isip ng kung ano-ano!!!

WALANG NAMAMAGITAN SA'MIN NI RICHARD!!!

"What are you two DOING HERE?" may pagdidiin niyang sambit na sobrang talim ang tingin sa'min.

"Ahhhhhh..."

"Uhmmmmm..."

Hindi kami makapagsalita ni Richard nang maayos. Sh*t.

"Oras ng trabaho di ba?" Nakataas ang kabilang kilay ni SIR!!!

BAKLANG 'TOOOOOWWWW!!!!

"Ah... Yes sir." utas ni Richard. Nagtitinginan naman kaming dalawa.

"So, What are you still doing here??? GO BACK TO YOUR WORK!!!"

Sigaw niya na parang nagliliyab na ang mga mata.

SCARY!!!

Dali-dali kaming tumakbo palabas at bumalik sa trabaho.

"HMMMMMMMM."

Napanuksong tingin ni Kate.

"Uy Dana, saan kayo nagpunta ni Richard? Kayo ha may secret agenda pa kayong nalalaman."

Panunukso ni Kate sa'kin as if naman maapektuhan ako. Well, kung sinabi siguro kanina ni Richard na gusto niya ako, may katiting pa akong awkwardness na harapin siya. Wala e. Paasa nga di ba? Haist. Nag-iisip pa ako ng rason ko para masabi ko na rin kay Kate ang plano na hindi siya masasaktan. Napalapit na rin siya sa'kin and I don't want to treat a good person in a harsh way. That's rude.

"Uhm. Kate?"

"Oh? Sasabihin mo na ba sa'kin ang nangyari kanina sa inyo ni Richard?" Patuloy niya pa ring panunukso.

"Walang nangyari, ano ka ba? Kasi, uhm. May hininging favor si Richard and we need you para magawa 'yon."

"Talaga? Ano ba 'yon?" Makikita mo talaga sa expression ni Kate ang curiosity na may halong pagiging CHISMOSA.

Goodness.

"Uhm. You know what?

"WHAT?"

Kunot noong tanong ni Kate.

"Richard is a gay." Pagbulong ko sa kanya. Sorry Chard wala na talaga akong maisip. Hehe

"WWWWWWWHHHHHHAAAAAATTTTTTTTT!"

Ang haba-haba no'n Kate ha. Haha.

"Oo. At dahil magkasama sila ni Harry sa presentation hindi siya makapag focus kasi nga crush niya daw si Harry."

HALA GID!!! Super sorry talaga Richard. I'm f*****g dead for sure.

"Uy totoo?"

"OO."

"Grabe naman pala 'yan Dana. Super shocking 'to ha! So, ano ba ang dapat kong gawin?"

"Kaya nga e."

"Well, dahil nga awkward kay Richard ang makasama si Harry, kung pwede sana mag partner na lang kayo ni Richard?"

KATAHIMIKAN

"That's all?"

Tumango ako para sagutin siya.

"Okay lang naman sa'kin Dana if papayag ka?"

Eto na! Ang BAIT talaga ni Kate.

"Ok lang naman sa'kin para lang makatulong tayo kay Richard. You know? Good Samaritan tayo di ba?"

Pang chacharot ko na lang kay Kate. May pa GOOD SAMARITAN pa akong nalalaman ha.

"Syempre naman. I'm happy to help a friend din naman. Pero, grabe no? Hindi talaga halata kay Richard na bakla siya? Ang galing niya magtago."

"Kaya nga e. Isa pa pala sana naman huwag mo ipagsasabi sa iba. Secret lang natin 'to at please don't mention about it kay Richard, baka kasi ma offend siya. Is that ok?"

"Oo naman. I'll zip my lip. Don't worry."

Thanks goodness. Wala ng problema. After naming mag-usap ay sumenyas ako kay Richard na ayos na ang lahat. At after noon, lumapit na lang sa'kin si Harry.

BAKIT GANYAN KA MAKATINGIN HA???

I don't know what did Richard tell him na parang iba 'to makatingin. Well, I know na Harry has black soul simula pa lang noong una. I saw it already, but I still shows to make him as my partner. It's better to keep him close para malaman ko kung ano ang mga tumatakbo sa isipan niya. Nag-usap lang kami ng konti ni Harry about sa presentation namin and after noon back to work na kami. Si Harry rin ang tipo ng taong naniniwala sa 'action speaks louder than voice' at gusto ko 'yon kasi ayoko talaga makipag-usap.

Natapos ang araw ngayon sa trabaho and as always it's just the usual end of work. Pagod. Siguro sa iba na eexcite sila kasi may uuwian silang bahay at pamilya na mag lelessen ng stress sa trabaho, pero in my case there's nothing. I have no one to share my burdens kasi I'm just freaking alone. Habang nasa taxi ako pauwi ay nakatanggap ako ng text mula sa hospital.

"Si lola."

Since, kinuha nga ako ni lola kay papa, ako na ang naging kasama niya. Ako at siya na lang sa mundo ang magkasama noon, dahil parang itinakwil na kami ng lahat. Nagsimulang humina ang lola ko, siya ang nagsilbing ina at ama sa'kin. Pinaaral at pinagtapos niya ako sa kolehiyo. Nagtrabaho siya kahit matanda na. Ilang beses kung pinigilan ang pamimilit niyang gawin 'yon sa'kin, pero di niya ako pinakinggan at ngayon andito siya sa hospital dahil sa'kin. Dahil sa'kin nagkasakit siya. Sa tuwing naiisip ko 'yon ay nababalot ako ng lungkot at sakit. Bakit siya ang kailangan mag suffer? Kung bumalik lang sana si mama.

Pinuntahan ko si lola sa hospital at halos 8 pm na ako bumaba para umuwi. I wanted to stay to take good care of her, but I need to work to pay for the expenses sa hospital. Life is really not a bed of roses. It's f*cking hard!

Habang pababa na ako sa escalator ay may nakita akong isang pamilyar na mukha, pero mas nangibabaw ang kulay ng soul niya.

It's HIM.

BAKIT NANDITO SIYA???!

END OF CHAPTER 8