“พี่วีเป็นคนบอกค่ะ ขานั้นเขาจบการตลาดมาก็เลยเก่งเรื่องคาดเดากลุ่มเป้าหมายหลัก ตอนที่ไปอยู่ที่ไร่วศินพรีมก็ได้พี่วีนี่แหละค่ะที่เป็นคนสอนงานให้ เขาเก่งมากเลยนะคะ แถมยังใจดีมากดะ…”
“พี่อยากรู้เรื่องนั้นเมื่อไหร่กัน! ทีหลังตอบแค่ที่พี่ถามก็พอเข้าใจไหม ไปกันต่อได้ล่ะ!”ภูมินทร์ตวาดกลับอย่างไม่สบอารมณ์ก่อนจะเดินหน้าบึ้งจากกันไปทันทีที่พูดจบ ทิ้งแต่ราชาวดีที่ได้แต่นิ่งค้างอยู่กับที่ สายตาจ้องมองพี่ชายต่างสายเลือดด้วยความไม่เข้าใจ
“เป็นอะไรของเขานะ ก็เป็นคนถามเราเองแท้ๆ นี่พี่ภูมิเขาหงุดหงิดแบบนี้เป็นประจำเลยเหรอคะป้าสร้อย” หญิงสาวรำพันกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะหันไปถามป้าสร้อยคนงานเก่าแก่ที่อยู่ไม่ไกลกัน
“เป็นแบบนี้ประจำแหละค่ะเวลาใครพูดอะไรไม่เข้าหู ป้าว่าคุณภูมิคงไม่ชอบให้คุณพรีมชมคนอื่นนอกจากตัวเองล่ะมั้งคะ” อะไรกัน ก็เขาเป็นคนอยากรู้เองนี่ แล้วจะมาโทษอะไรเธอได้ในเมื่อที่เธอพูดออกไปทั้งหมดนั้
