บทที่12

1502 Words

“พรีมไม่ได้ประชดค่ะ พรีมพูดความจริง เราสองคนไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ ถ้าพูดกับตามเนื้อผ้าแล้วพรีมมันก็แค่คนอาศัยเท่านั้น” “พรีม!!” “ถ้าพี่ภูมิรักผู้หญิงคนนั้นก็แต่งงานกับเธอเถอะค่ะ ไม่ต้องมาถามความเห็นอะไรจากพรีมอีก เพราะว่าพรีมไม่มีคำตอบอะไรจะให้ นอกจากจะบอกว่าผู้หญิงที่ชื่อริสาคนนั้นเธอไม่ใช่คนดีอย่างที่เห็น!!” สองพี่น้องต่างหยุดนิ่งจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใครกระทั่งเมื่อทุกอย่างถูกคั่นกลางด้วยสาวใช้คนหนึ่งที่เดินเข้ามาขัดจังหวะซะก่อน “เอ่อ…มีคนมาขอพบคุณพรีมค่ะ” สีนวลเอ่ยบอกอย่างหวั่นๆ เธอมาทันที่จะได้ยินบทสนทนาที่กำลังจะค่อยๆ กลายสภาพเป็นสงครามกลางบ้านของทั้งสองจึงเลือกที่จะเอ่ยขึ้นเพื่อเปลี่ยนเรื่อง “ใคร!” ภูมินทร์หันกลับไปถามอย่างไม่สบอารมณ์สักเท่าไหร่ “อะ...เอ่อ เขาบอกว่าเขาเป็นคนที่คิดถึงคุณพรีมทุกวันค่ะ” ราชาวดีถึงกลับเบิกตาโพลงขึ้นด้วยความตกใจก่อนจะรีบวิ่งออกมาดูว่าคนที่เข

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD