Ilang segundong katahimikan ang namagitan sa amin pagkatapos kong sabihin iyon. Para na nga akong mabibilaukan sa kabang nararamdaman. Pero syempre dahil artista ako ay alam ko kung paanong hindi ipahalata iyon.
Isang malamig at blangkong tingin ang ibinibigay ko sa kanila. Pinapantayan ko lang ang mga tingin nilang nakakatakot. Na para bang isang maling galaw ko lang ay tututukan na nila ako ng mga baril nila.
Naka-uniform nga sila ng pulis pero halatang hindi naman sila mga pulis. Gaano ba karumi gumalaw si Tita Amanda? Kaya ko bang pantayan iyon?
Mukhang wala yata silang balak na sagutin ako. Kung sa bagay ay hindi naman ako nagtanong. Bobo ako? Ano bang susunod kong dapat na sabihin?
Huminga ako nang malalim bago inilahad sa harapan nila ang mga dokumentong galing kay Uncle Aro. "
