Genç adam sözlerinden utanmamıştı. Annesinin namussuz oluşu onun suçu değildi. Bu dünya da insanlar hep kendi yaptıkları ile sorguya çekileceklerdi. Ahiret hayatında kimse kimsenin yükünü almayacaktı omuzlarına ancak bir şeyi de çok iyi biliyordu. Namus tek taraflı değildi. Erkek ve kadın aynı derece de suçlu olurdu. Annesi ile o adam eş değer suçluydu.
Berivan Hanım ise kaçan rengine ve içine dolan korkuya rağmen kuyruğu dik tutmayı yeğledi. Bazı şeylere bile bile lades demek yaptığı en büyük hatalardan biriydi.
“Ne dersin sen oğul, ağzından çıkanı kulağın duysun.”
Atilla kararan gözleri ile kadının kolunu tutup kapıya doğru birkaç adım uzaklaştı. Dişleri kırılacakmış gibi sıkılı halde kalırken yüzünde iğrendiğine dair çizgiler vardı.
“Bana bak Berivan Hanım, hemen bu haneden
