Consumed: Uncover (Volume II) - COMPLETE

Chapter 7

"Talisha!"

Bigla akong napaatras pagkarinig ko ng aking pangalan.

"I'm sorry. May ginawa nanaman bang masama itong kaibigan ko?" Ani ni Danny ng makarating agad saamin.

Nagpabalik-balik ang tingin ko sakanilang dalawa. Hindi ako makapag salita.

Biglang humangin ng malakas at nagkaroon ng makapal na usok na hindi ko alam kung saan nanggagaling. Para itong umiikot saamin.

"I'm sorry. This is James, my friend." Pagpapakilala niya saakin sa lalaking kaharap ko ngayon na nakatitig din saakin.

"James, this is Talisha. 'Yong sinasabi kong kausap ko."

Walang sumagot saamin at nakatitig lang sa mata ng isa't isa na para itong pinag aaralan ng mabuti. Ang mga mata niya ay nag-kulay dugo.

"Y-you're a v-vampire t-too?"

"Your eyes are glowing."

Para akong binuhusan ng malamig na tubig ng marinig ko ang huling sinabi ni Danny. Sinarado ko kaagad ang pinto ng sasakyan ni Sandra at nagmadali ng sumakay sa kabila.

"I'm sorry. I need to go." Wika ko at pinaandar na agad ang sasakyan. Buti na lang ay kinuha ko ang susi kay Sandra kanina at natuto agad akong mag maneho dahil sa panonood ko sakaniya.

Pagkarating namin sa harapan ng hotel na tinutuluyan namin ay naalala ko ang mga titig niya. Para itong may enerhiya na pumasok saakin na nagpagaan ng loob ko.

Hindi ko maintindihan kung anong nangyari saakin, pero bigla na lamang akong nakaramdam ng hindi ko maipaliwanag na pakiramdam nang magsalubong ang mga mata namin.

"James" mahinang usal ko.

"What the fu-"

"I want some water!" Sigaw ni Sandra kaya nabaling ang atensyon ko sakaniya.

"f**k. What do I do now?" Paano ko sila madadala sa silid niya? Sino ang iiwa.....

"Dito ka lang Hiro." Madiin kong wika kay Hiro na nakapikit at hawak hawak pa rin ang mukha dahil sa suntok na natamo niya kanina.

Una kong inalalayan si Sandra at dinala sa kaniyang silid. Pinahiga ko siya sa kama niya at inalis na din ang sapatos. Sinunod ko rin si Hiro at marahas kong natakpan ang bibig niya para manahimik, nang makita ko ng saglit ang pagkawala sa ere ng itim na bilog na sa tingin ko ay kapangyarihan ni Valentine.

Nasa may kwarto ito ni Sandra at buti na lang ay medyo nakabukas ang pinto niya kaya ko ito nakita. Dahan-dahan kong ipinaupo si Hiro sa upuan at tumungo kay Sandra. Gano'n pa din ang ayos niya at payapang natutulog.

Ano ang ginagawa ni Valentine dito? Ano ang kailangan niya kay Sandra?

Napatakbo agad ako kay Hiro ng makarinig ako ng kalabog.

"You're still here, with me, beautiful?" Sabi niya saakin habang inaalalayan siya para makaupo ulit.

"You're so messy Hiro. Go back to your senses now. It's f*****g annoying." Sagot ko at kumuha ng isang baso ng tubig at inabot sakaniya.

"Drink. Fuckin' messy."

Bumuntong hininga ako dahil sa suot ko. Wala na akong pamalit at hindi ko alam kung sino ang kumuha ng.....

"Valentine" bulong ko.

Ano ba talaga ang kailangan niya sa bulaklak at hindi niya kami tigilan. Bakit napaka despirado niya?

Napatingin ako bigla kay Hiro na nakahiga ang ulo sa lamesa habang ang kaliwang braso niya ay nag mistulang unan.

"Ganito din ba kapayapang matulog ang kambal mo?" Mahina kong wika at naupo sa tabi niya.

I hate myself knowing that I f*****g miss Jack than Damon. Sana'y galit na lang ako sakaniya para hindi ako ganito nagluluksa dahil sa pagkawala niya.

Humiga din ako sa harap niya, parang katulad niya, atsaka tahimik na tumitig sakaniya.

"How do I f*****g move on when you're here. Seeing your face reminds me of him... my bestfriend." Bulong ko nanamang sabi.

"I hope you'll never be like Damon and Jack. Sana'y huwag mo rin kaming iwan.... at ang mate mo." Dagdag ko.

...

"How do we read between the lines when there is no lines we'll read?"

"That's why I'm asking." Madiin kong sagot.

Buti na lang at mahangin dito sa itaas ng hotel na tinitirahan ni Sandra. Kitang kita rin dito ang nag tataasang gusali na kung saan may mga makikinang na ilaw na disenyo.

Kailangan kong mag isip ng maaaring sagot sa binigay na palaisipan ng babae sa club. Ngunit wala akong ideya sa sinabi niya.

Nakita ko na lamang ang sarili kong nakatitig sa mataas at lumang tore na namamagitan sa dalawang gusali. Sa kinalalagyan namin ni Hiro ay para itong nasa gitna ng dalawa, ngunit alam kong mas malayo ang tore kumpara sa dalawang gusali.

"Read between the lines...." umulit sa tenga ko sa sinabi ng babae.

Lines......

"I know it" aniko kay Hiro na halatang nahihirapan ng nag iisip.

"W-what is it? How?"

Tumingin ulit ako sa dalawang gusaling halos magkatabi at sa toreng nasa pagitan nila.

"It all matters in perspective." Sabi ko sa kawalan habang nakatingin pa rin doon.

"Perspective? What do you mean?"

"See that two buildings?" Tanong ko kaya't tumingin din siya doon.

"It's not literally lines Hiro." Dagdag ko kaya't tumango-tango siya.

"So the tower? Ibig sabi......"

"Yes." Sagot ko agad.

"Then let's go. Our time is running out. Hindi natin alam kung ano na ang nangyayari sakanila." Wika niya at alam kong tinutukoy niya sila kuya.

"Sa tingin mo ba ay walang nag babantay sa mapa? Think Hiro."

"Wala tayong armas o kapangyarihan para maprotektahan ang ating sarili. Kahit bampira tayo ay hindi iyon sapat. Tignan mo maigi ang tore."

"Itsura palang niyan ay alam mo nang malayo ito sa lugar na ito..... kung saan may mga tao."

Natahimik siya sa sinabi ko at parang nag iisip.

"We need plan." Sabi niya.

"Ang tanging naiisip kong plano ay alamin muna kung sino o ano ang nag babantay sa toreng 'yon, atsaka alamin kung nasaan nakalagay ang mapa. "

"Tapos?" Tanong niya.

"Maari tayong makapag handa o maari nating ihanda ang sarili natin kung sakaling mag punta na tayo doon. Atsaka hindi na tayo mahihirapan sa paghahanap ng kinalalagyan ng mapa."

"Paano? Baka makita tayo."

"Sa tingin mo ba'y mag papakita tayo? I'm not f*****g idiot, Hiro."

"It's not that you're idiot Tala."

Bumuntong hininga ako atsaka muling nagsalita.

"Maari tayong mag tanong. Kung wala naman tayong maganda at maayos na sagot na makukuha ay tayo na lang ang umalam. Pupunta tayo doon at mag mamasid." Wika ko.

.

"Sa gabi lang tayo pwedeng lumabas. Alam mo naman ang mangyayari saatin kung nasinagan tayo ng araw." Aniya.

"I know." Tipid kong sagot atsaka tuluyang nilugay ang aking buhok.

"Saan tayo maaring kumuha ng impormasyon tungkol sa toreng 'yon?"

"Hindi lahat ng tao dito ay katulad ng babaeng 'yan." Dagdag niya.

May punto siya. Hindi lahat ng tao dito ay katulad ni Sandra na hindi natatakot sa tulad namin. Ngunit wala kaming ibang paraan kundi gumalaw katulad nila upang maka-kalap ng impormasyon.

Nakaramdam ako bigla ng pagkahilo ngunit hindi ko ito pinahalata kay Hiro. Alam kong dahil ito sa matinding pagka-uhaw. Hindi ko man nararamdaman ang matinding uhaw ko dahil sa kapangyarihang tinataglay ng bulaklak, pero alam kong hindi iyon sapat para mapagtakpan ang kinakailangan ng katulad kong bampira.

Nagpakawala ako ng malalim na paghinga atsaka kumurap ng ilang beses.

"We need to act like a human. Ang naiisip ko lang na maari nating mapagkuhaan ng impormasyon ay sa club. Bukod sa makakakuha tayo ng impormasyon ay makakagalaw pa tayo ng maayos dahil gabi." Wika ko at tinapos ang pag tali ko sa mahaba kong buhok.

"Club?"

"Yeah."

"No. What I meant is, there's more?"

"Yeah." Tango kong sabi.

"Not again." Aniya habang nakatingin sa bintana.

"Hiro." Pagkuha ko ng atensyon niya.

"Do not ever dare to drink too much. I'll kill you." Madiin kong wika.

Bumuntong hininga siya. "Pasensya na. Hindi ko talaga alam ang nangyari. I just woke up awhile ago with a swollen face." Sambit niya atsaka hinawakan ng marahan ang nasuntok sakaniya.

Iwinaksi ko na ang itsura nung James na sinabi ni Danny nang maalala ko ito atsaka uminom ng maraming tubig.

"It's almost dawn. Wear that glass." Aniko atsaka tinuro ang salamin. Pinag krus ko din ang mga braso ko at sumandal sa pintuan.

"How 'bout...."

"Just wear the fuck."

Hindi na siya umimik at sinuot na ito.

"Ahhhck. My head hurts as hell." Rinig naming sabi ni Sandra sa loob ng silid niya.

"Where are you guys going?..... again." Bungad niya saamin habang hawak ang sintido.

"Club." Sagot ni Hiro.

"Club?! Again?" Malakas niyang wika.

"Ang akala ko'y wala ng makakatalo saakin. You guys are crazy." Dagdag niya atsaka uminom din ng tubig.

"Then let's go."

"Sa ordinaryong club tayo pupunta." Aniko at tumingin sa bintana.

"What?!" Marahas siyang humarap saakin.

"Are you out of your mind? Baka malaman nila na bampira kayo."

Sinalubong ko ang mga mata niya. "They're going to know if you say so." Sagot ko kaya't napatigil siya. Tumalikod ulit siya saamin atsaka tinapos na ang paghihilamos. Binalik ko ulit ang tingin ko sa bintana.

"Ano ba ang plano niyo? Bakit gusto niyong..."

"We just want to try human liquor." Pagsisinungaling ko habang nakatingin sakaniya. Tumango tango siya habang pinupunasan ang mukha.

"Where's my bag?" Bulong niya ngunit narinig ko pa rin ito.

"Ahhh. That man again." Dagdag niya na halos wala ng lumabas na boses niya dahil sa hina.

Alam kong hindi ito narinig ni Hiro dahil patuloy pa rin siya sa pag haplos ng mukha niya sa harapan ng salamin. Tumingin ulit ako sa bintana nang mapansin kong sumulyap saakin si Sandra na parang tinitignan kung nakikinig ba ako sakaniya.

There's really something about this girl. Kaya't hindi ko pwedeng sabihin ang totoong plano ko dahil hindi ko siya gaanong pinagkakatiwalaan.

"Wait here. Mag bibihis lang ako." Aniya atsaka pumasok ulit sa kaniyang kwarto.

"How 'bout you? Hindi ka ba mag bibihis?" Pagkuha ni Hiro ng atensyon ko. Hindi ko muna siya sinagot at diretso lang ang tingin sa bintana.

"Hey. Are you ok? Kanina ka pa diyan." Wika niya.

"Yeah" Aniko.

"Shit."

Napatingin agad ako sakaniya na napaluhod.

"What's wrong?" Tanong ko agad at inalalayan siyang makaupo.

"I think my mate is....."

"f**k" Daing niya ulit.

"Anong masakit?"

"My.... my back."

Dahan-dahan niyang inalis ang diyaket niya at binuksan ang butones ng damit niya. Hinang-hina siyang tumalikod saakin at napalunok na lamang ako nang makita ko ang malaki at malalim na hati sa likod niya.

"H-how did this happen?"

"Nandoon pa lang tayo sa mundo natin ay meron na 'yan. Hindi ko akalain na.... hanggang ngayon ay...."

"Shhhh." Pagpapatigil ko.

Sa pagdampi ng kamay ko sa likod niya ay napamura nanaman siya.

That f*****g woman is dead. Sobra ang pagiwas ni Hiro at pag layo ko sakaniya sa tukso, samantalang siya ay walang pakialam. How could she f*****g do that?

"Ano ang pwede kong gawin?"

"You can't do anything 'cause it's her choice. Besides, I'm kinda used to this."

Nanghina ako pagkatapos niyang sabihin ang mga 'yon. All this time, may iniinda pala siyang ganito? f**k it. I'm so f*****g selfish. Hindi ko na sila naisip.

I'm sorry Hiro.

"How about her?" Tanong ko naman.

"What her?"

"When you unintentionally bit me. What happened to her?" Sabi ko at hindi agad siya sumagot.

He sigh. "Her heart breaks into pieces and......" he paused.

"Ang buhay niya ay nababawasan sa tuwing ako'y mag tataksil sakaniya." Pag tuloy niya habang nakaharap saakin.

"Ganito ba lahat?"

"Oo? Depende." Sagot niya.

"Ganito ang nangyayari o mangyayari sa dalawang magkabiyak, o tamang sabihin natin na mate. Some are..... the lady would be like this...." napahinto siya at napadaing ulit.

"Some..... some are...."

"I get it." Pagpapatigil ko sakaniya. Napahawak siya sa kamay ko kaya't hinawakan ko din ito.

I'm sorry Hiro. Wala akong magawa. Ayokong nakikita ang mga importante saakin na nagkakaganito. If I could just take it, I'll f*****g take it, Hiro.

"Guys are yo......"

Naging alerto ako kaya't bigla kong niyakap si Hiro at tumalikod kay Sandra para hindi niya makita ang kalagayan nito.

"Wha...."

"Shut up." Mahinang pagputol ko kay Hiro.

"Ohh. I'm sorry. I didn't inten.... oh well, I'm going inside. Sorry again." Rinig kong sabi niya hanggang sa narinig ko ang pagsarado ng pinto.

"Bakit mo ginawa 'yon?" Aniya pagkatapos kong humiwalay sakaniya.

"She's still stranger to me." Tipid kong sagot.

"I'm sorry. I shouldn't..."

"It's ok." Sagot ko agad.

I swear that if I really saw that f*****g b***h, I'm going to slap her.