ธาวินเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าหากหล่อนคิดไปไม่กลับคงไม่โง่มาขออนุญาตเขาหรอก “แล้วจะกลับมาทำงานอีกวันไหน กลับช้าฉันหักเงินเดือนนะขอบอกไว้ก่อน!”
“ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนั้นค่ะ ฉันสะสมวันหยุดไว้ได้ห้าวันก็เลยจะขอใช้ทั้งห้าวันเลยค่ะ”
คราวนี้หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงสดใสขึ้นมามากแต่คนฟังก็ไม่วายรวน
“ก็ไหนเมื่อกี้บอกจะขอลาสามสี่วัน ทีนี้มาบอกห้าวัน อะไรของเธอ” เสียงเขายังคงห้วนและไร้ความอ่อนโยนเช่นเคย
กษมาจุกทั้งอกเม้มปากแน่น
“แล้วคุณจะให้ฉันกลับบ้านไหม”
พับผ่าเถอะ มาทำเสียงสั่นแบบนี้แล้วใครมันจะไปใจร้ายไม่ให้กลับได้ลงคอ!
การกลับมาเยี่ยมบ้านในรอบสองเดือนกษมามีความสุขมากพยายามใช้ทุกวินาทีทดแทนเวลาสองเดือนให้ลูกชาย คราวนี้สบายหน่อยหล่อนมีเงินจากการทำงานในเกณฑ์ที่ถือว่าพอเหลือกินเหลือใช้ ยกเว้นเพียงเงินค่าตัวสกปรกของเขาที่หล่อนไม่ขอเอามาใช้ รอสักวันหนึ่งวันที่ต้องจากลา หล่อนตั้งใจไว้ว่าจะรวบรวมทั้ง
