อีกด้านหนึ่งของเมืองไทย...
การะเกดเดินหน้างอมาตลอดทางกับความเรื่องมากของชีคจามิล เพราะตลอดหลายชั่วโมงที่เธอเดินเที่ยวและแวะซื้อของตามร้านค้าริมถนน ชายหนุ่มก็เอาแต่บ่นว่าเหนื่อยบ้างล่ะ ร้อนบ้างล่ะ และที่ทำให้เธอเริ่มที่จะทนกับนิสัยเอาแต่ใจของเขาไม่ได้ก็คือ...เขาบอกเธอว่าง่วงแล้วอยากกลับไปนอน
แม้เธอจะไม่สนใจกับเสียงบ่นจู้จี้จุกจิกของเขา แต่พฤติกรรมที่เขาทำ ก็สร้างความอับอายให้เธอไม่น้อย อาการเกาะติดหนึบเหมือนตุ๊กแก ทำให้เธออายแม่ค้าและนักท่องเที่ยวที่ต่างก็หันมามองอยู่เป็นระยะ แล้วยังไอ้มือเจ้าปัญหาที่คอยเกาะเกี่ยวเอวของเธออีก บ้าที่สุด!
“ไม่เอาน่าคุณเกด ยิ้มหน่อยไม่ได้หรือครับ”
“ฉันจะยิ้มได้มากกว่านี้หากคุณเอามือออกไปจากเอวฉันเสียที”
“ก็ผมมองทางไม่เห็นนี่ครับ เดี๋ยวคนสนิทของผมกลับมาพรุ่งนี้ ผมจะให้พวกเขาไปซื้อคอนแทคเลนส์มาให้ แต่ตอนนี้คุณต้องเป็นตาให้ผมก่อน”
ชีคหนุ่มตรัสขึ้นมาอย่างพร
