การะเกดถอนหายใจออกมาอย่างละเหี่ยใจกับเรื่องที่เธอต้องเผชิญ ไม่รู้ว่าชาติที่แล้วเธอไปทำเวรทำกรรมอะไรเอาไว้กับผู้ชายคนนี้ ชาตินี้เขาถึงตามมารังควานทำลายความสุขในช่วงวันหยุดของเธอ
“ฉันนี่โชคร้ายน่าดู ที่ดันมาเจอผู้ชายเอาแต่ใจอย่างคุณ นิสัยกับหน้าตาช่างไม่เหมาะสมเอาเสียเลย ว่าแต่คุณอยากทานอาหารแบบไหนล่ะคะ ฉันจะได้พาไปถูก”
“ผมทานได้ทั้งนั้นแหละครับ”
“โอเค! เราก็ไปกันเถอะ” การะเกดเอ่ยออกมาในที่สุด มือเล็กกุมหัตถ์หนาเอาไว้แน่น เท้าเล็กรีบก้าวออกจากโรงแรมทันที จุดมุ่งหมายของเธอก็คือร้านอาหารเจ้าประจำที่เธอเคยไปนั่งทานกับอดีตคนรักเมื่อหลายปีก่อน ไม่รู้ว่าตอนนี้ร้านอาหารแห่งนี้จะเปลี่ยนพ่อครัวไปหรือยัง หากพ่อครัวคนเก่าออกไปแล้วก็นับว่าน่าเสียดายแย่ เพราะเธออยากทานอาหารรสเลิศของพ่อครัวคนเก่ามากกว่าพ่อครัวคนใหม่
“ครับ” ชีคหนุ่มรับคำสั้นๆ รอยแย้มพระโอษฐ์อบอุ่นให้หญิงสาวข้างกายอย่างอารมณ์ดี หัตถ์หน
