บทที่10 เป็นคนโสดเพราะไม่มีสถานะ
1135 Words
บทที่10
เป็นคนโสดเพราะไม่มีสถานะ
ฉันรู้ว่าฉันไม่ควรมีอาการกับคุณปกป้องแต่มันอดไม่ได้ ฉันก็เป็นคนนะไม่ใช่หุ่นยนต์ที่จะไม่รู้สึกอะไร ความตั้งใจที่จะทำให้เขารัก เขาหลงตอนนี้ติดลบไปแล้ว เหมือนอยู่ให้เขารอใช้งานเพราะอีนารายังตามราวีไม่จบไม่สิ้น ล่าสุดแม่ฉันโทรมาบอกว่าไอ้เสี่ยกรมันเข้าไปหาแม่เพื่อขอให้แม่บอกฉันให้เลิกยุ่งกับคู่หมั้นของลูกสาวมัน
เรื่องนี้ฉันยังไม่ได้บอกคุณปกป้องนะแถมแม่ฉันยังขอร้องให้ฉันทำตามเพราะกลัวอำนาจของคุณรตี ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ได้เกรงกลัวแต่ฟังจากนั้นเสียงของแม่ แม่ฉันคงโดนมาไม่ใช่น้อย
“มึงควรบอกคุณปกป้องนะ”
“ไม่อะ กูจะไม่เดินตามเกมของเขาแล้ว เพราะกูจะเล่นเกมของกูบ้าง กูจะเชิดไม่สนใจให้เงินกูเอาแต่กูจะเที่ยว จะใช้ชีวิตปกติไม่ง้อ ไม่แคร์”
“เขาจะไม่ตัดขาดกับมึงเหรอฮารุ”
“ตัดก็ตัดไปสิ กูไม่สนกูไม่แคร์เดี๋ยววันนี้กูจะไปรูดกระเป๋าคลายเครียดสักหน่อยไปกันเถอะ”
ฉันไม่พูดพร่ำทำเพลงลากแขนมีนามาที่ห้างทันที กระเป๋าราคาห้าหมื่นถูกฉันจัดการรูดบัตรแล้วรูดบัตรอีก อยากได้อะไรก็รูดมันให้หมด
“ฮารุมึงจะซื้อไปเผื่อโลกอนาคตเลยหรือไง พอแล้วมั้งรถสองคันแล้วนะถ้ามึงยังไม่หยุดซื้อกูคงต้องให้พี่ยามมาช่วยแล้วนะ”
“พอก็ได้ มีนามึงว่าคุณปกป้องเขาจะหวั่นไหวกับผู้หญิงแบบไหนวะ แล้วอีคนที่มึงเจอมันเป็นยังไงเมื่อคืนกูก็เห็นไม่ชัด”
“เท่าที่กูสังเกตมันดูหน่อมแน้ม ดูซื่อๆ ขี้อ้อนน่ารักปุ๊กปิ๊ก”
ฉันหันขวับไปมองอีเพื่อนทรยศทันที มึงมีสิทธิ์อะไรไปชมมันขนาดนั้น
“แฮร่ๆ เพื่อนกูสวยที่สุดอยู่แล้วล่ะ กูว่ามึงทำใจเผื่อๆ ไว้ก็ดี ผู้ชายอย่างคุณปกป้องไม่มีอะไรแน่นอน เพื่อนเขาที่ชื่อกันต์กูก็เคยถูกเรียกตัวไปนะ กูบอกเลยว่าแก๊งนี้โคตรอันตราย”
“อืม งั้นกลับกันเถอะ”
ฉันกลับมาคอนโดก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงเพื่อใช้สมาธิในการคิดเรื่องราวต่างๆ ว่ามันจะไปในทิศทางไหน ก่อนจะโดนเทให้เขาเปย์รถสปอร์ตให้สักคันดีไหม
ด้วยความน่าเบื่อที่วันๆ ฉันได้แน่นั่งๆ นอนๆ อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมเลยลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพราะคืนนี้ฉันจะเอาตัวไปเป็นเหยื่อให้ผู้ชายทั้งหลายรุมล้อม
ก่อนอื่นฉันต้องจัดการยืมรถของมีนามาใช้ก่อนชั่วคราวขับมาที่ผับT&Pไม่เจอรถของคุณปกป้อง แสดงว่าเขาอาจจะอยู่ผับอโคจร ขับรถมา25นาทีก็เจอรถสปอร์ตสามคันจอดอยู่แสดงว่าคุณปกป้องอยู่ที่นี่ เอาล่ะเริ่มแผนการได้
เพียงแค่ก้าวเข้ามาสายตาของหนุ่มๆ สายเที่ยวทั้งหลายก็มองมาที่ฉันรวมถึงคุณกันต์ที่สะกิดแขนคุณปกป้องให้หันมามองฉันด้วย แต่ฉันเชิดใส่ไม่สนใจทำเหมือนไม่เห็นพวกเขาอยู่ที่นี่
ตอนนี้หนุ่มๆ ผลัดเปลี่ยนกันมาชนแก้วกับฉันบางคนก็ขอไลน์เอาไปเลยค่ะฉันเปิดบาร์โค้ดให้สแกนกันไปเลย มองไปอีกด้านก็เห็นคุณปกป้องกำลังซุกไซร้อยู่ที่คอของผู้หญิงคนที่ฉันเห็นเมื่อคืน คงเห่อหอยใหม่นะสิ
“คิดว่าสาวที่ไหนมานั่งเหงาอยู่คนเดียว ฮารุนี่เอง”
“พี่เชน!! กลับมาเมื่อไหร่คะเนี่ย”
ฉันโผลเข้ากอดพี่เชนทันที พี่เชนเป็นพี่ข้างบ้านเมื่อก่อนฉันชอบหอบการบ้านไปให้พี่เชนสอนประจำตอนนี้ไปเป็นนักบินแล้วเลยไม่ค่อยได้เจอกัน
“กลับมาเมื่อวาน แล้วเรียนจบหรือยังเมื่อวานพี่กลับบ้านแม่เราบอกเราไปอยู่กับเพื่อนเหรอ”
“ใช่ค่ะ”
“แน่ใจไม่ใช่ว่าหลอกป้ามาอยู่กับหนุ่มนะฮารุพี่ตีตายเลยนะรู้ไหม”
“ฮ่าๆๆ ฮารุโสดค่ะพี่เชน โสดที่แปลว่าไม่มีใครคิกๆ”
///ปกป้อง///
โสดที่แปลว่าไม่มีใคร ถุ้ยย เธอมันเป็นผู้หญิงประเภทไหนกันแน่ บอกอ่านหนังสืออยู่ที่ห้องสุดท้ายก็แอบมาหาผู้ชาย มันน่านัก
“ยังไงมึง” แทนไทถามด้วยความสงสัยเมื่อจู่ๆ เด็กที่เพื่อนเลี้ยงดูก็ประกาศโสดกลางผับแถมยังเดินไปนั่งร่วมโต๊ะกับผู้ชายที่ไหนก็ไม่รู้
“งอนกูตั้งแต่เมื่อวาน กูไม่ง้อหรอกนะ”
“พี่ปกป้องคะผู้หญิงคนนั้นเป็นผู้หญิงของพี่ปกป้องเหมือนกันเหรอคะ” สาวสวยเรียบร้อยถามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“อืม ขอโทษนะที่ไม่ได้บอก”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
ผมมองไปยังโต๊ะอีกด้านไม่รู้ว่าไอ้เวรนั่นมันเป็นใครแต่ดูฮารุเกรงใจมันมากผมไลน์ไปบอกเธอให้กลับคอนโดเดี๋ยวนี้แต่เธอไม่เปิดอ่านทั้งๆ ที่หน้าจอเธอมันมีแจ้งเตือนขึ้นมาจนหน้าจอสว่าง
ไม่สนใจกูเลย แรด!
“พี่ปกป้องคะลูกอมกลับก่อนนะคะ”
“ลูกอม! พี่...เออกลับไปเถอะวันนี้พี่ไม่ไปหานะ”
ผมไม่ได้สนใจลูกอมด้วยซ้ำเพราะตอนนี้ไอ้หน้าขาวนั่นมันจ้องจะงาบคนของผมแล้ว
“ไอ้ปกป้องมึงปล่อยให้น้องลูกอมกลับเองจะดีเหรอ”
“ไอ้แทนมึงจะไปส่งไหมล่ะ อยากไปก็ไปกูเหนื่อยที่จะต้องตามเอาใจแล้วพอกูไม่ไปหาก็งี่เง่าข้าวปลาไม่กินจนป่วย รอกูเคลียร์ปัญหากับฮารุก่อนกูจะปล่อยแม่งไม่เอาใครแล้ว” แก้วในมือถูกผมยกจนหมดจากนั้นก็เดินตรงไปยังโต๊ะของฮารุ
“ฮารุกลับ!”
“คุณปกป้องสวัสดีค่ะ มีอะไรกับฮารุหรือเปล่าคะ”
“จะเอาแบบนี้ใช่ไหม ถ้ายังไม่เลิกงี่เง่าคืนนี้เธอไม่ได้นอนแน่” ผมกระซิบข้างๆ หูเธอแต่มันไม่เป็นผล ฮารุยังคงไม่สนใจผม ได้งั้นก็แบกไปเลยแล้วกัน
“ว๊ายย! คุณปกป้อง!!”
“เฮ๊ยอะไรของคุณเนี่ย!”
“นี่เด็กกูอย่าเสือก!” อึ้งไปเลยสิมึง ผมดูหน้ามันที่งงเป็นไก่ตาแตก แต่มันไม่ได้พูดอะไรต่อเพราะการ์ดของผับเข้ามากันเอาไว้เพื่อเปิดทางให้ผม
- Writer
