ROSELLE:
NAKAYUKO ako habang binabagtas namin ni Delta ang kahabaan ng highway. Tahimik na iniiiyak ang sama ng loob ko. Nahihiya din ako sa kanya dahil sa akin naistorbo ko pa ito. At sa itsura ko ngayong naliligo ng sarsa. Tahimik din ito at dinig ko ang pagngingitngit ng mga ngipin nitong tila nanggigigil.
"Tama na, hindi siya worth it para iyakan mo, Roselle." Anito na hindi ko namalayang nakahinto na pala kami.
Napaangat ako ng mukha sa pamamahid nito ng wet wipes sa mukha at ulo ko. Kita ang awa at lungkot sa mga mata nitong napakalamlam. Pilit akong ngumiti na kinuha dito ang wipes at pinunasan ang sarili. Nanlalagkit na rin ako katawan ko at nangangati.
"Thank you, Delta. Pangalawa na 'to," sinisinok kong pasasalamat ditong tipid na ikinangiti nito.
"Na alin?"
"Na niligtas
