ROSELLE:
HABANG nag-aayos ako ng mga damit ko ay siya namang pagragasa ng luha sa mga mata ko. Kahit napaka-imposible ay umaasa pa rin akong pumasok si Chloe ng silid para pigilan ako.
Para akong dinudurog sa puso sa mga sandaling ito. Hindi ko siya kayang pakawalan. Mahal na mahal ko siya. Pero anong magagawa ko kung siya na mismo ang nagpapaalis sa akin sa poder nito? Na pinagtatabuyan na niya ako at mas magiging masaya siya na mawala ako sa piling niya. Dahil hindi ako. . . ang gusto niyang makasama.
Nang matapos ko ng maisilid sa luggage ko ang mga damit ko ay naupo ako sa gilid ng kama. Tulalang nakatitig sa bag ko. Hindi ko dinala ang mga gamit na binili ni Chloe. Tanging ang mga sarili kong damit lang ang inimpake ko.
Mapait akong napangiti na patuloy sa pag-agos ang masagang
