SAIFAH TALK
ผมลืมตาตื่นขึ้นมาด้วยความรู้สึกดีที่ถาโถมเข้ามาจนน้ำตามันเอ่อคลอ พี่หมอกนอนหงายหันหน้ามาทางผม
เขาหลับตาพริ้มผ่อนปรนลมหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ ริมฝีปากเผยอขึ้นเล็กน้อยชวนให้น่ามองราวกับถูกต้องมนต์เลย
สันดั้งโด่งจนผมยังรู้สึกอิจฉา หน้าขาวใสริมฝีปากก็ยังอมชมพูอีกต่างหาก เขาเหมือนลูกรักพระเจ้าที่ผมไม่ควรเข้าใกล้ขนาดนี้เลย
ความรู้สึกพวกนี้ผมโคตรจะไม่ชอบ
ความรู้สึกที่อยากจะครอบครอง หวงเเหนไม่อยากให้เขาใกล้ใครเหมือนที่เคยเป็น
ไร้สาระชะมัดเลยว่ะครับ ทำไมผมต้องคิดถึงผู้ชายใจร้ายคนนี้ด้วย ไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย
"ตื่นแล้วหรอ" เจ้าของเรียวคิ้วเข้มรู้สึกตัวช้าๆ ผมเลยต้องเบนสายตาหลบไปทางอื่นแทน
"อื้ม" ผมขานรับในลำคอ ก่อนจะยันตัวลุกขึ้น ช่วงล่างสวมเพียงอันเดอร์แวร์ที่เขายังอุตส่าห์สวมมันให้ผมก่อนสลบไสลไปนั่นเเหละ
"เหนื่อยไหม"
"ไม่ครับ"
"แล้วอยากเหนื่อยไหมล่ะ"
ผมเบิกตาโตใส่เขา ก่อนจะยก
