KABANATA 03

1709 Words
             Tanghali na kinabukasan nang magising siya. Lumulusot na ang sikat ng araw sa siwang ng kurtina sa kaniyang silid nang bumangaon at lumabas siya ng kaniyang silid. Una niyang sinilip ang cellphone. There were few missed calls from unidentified number. Mayroon ding ilang mga mensahe mula sa kaniyang ina. Nangungumusta, and wishing him a great, safe day.               Ibinaba niya ang cellphone pabalik sa coffee table saka dumiretso sa kusina upang mag-brew ng kape at magluto ng brunch. He’d cook the usual; scrambled egg, fried tawilis, and rice. Matapos niyang magsaing ay tinungo na muna niya ang bintana upang ilihis ang kurtina. Ang mataas na sikat ng araw ang bumungad sa kaniya.               Ala-una ng hapon, sa ibaba ay natatanaw niya ang mga taong naglalakad sa gilid ng kalsada, hawak-hawak ang mga payong nila pangsangga sa init. Tulad ng karaniwan ay traffic na rin sa highway; ang mga jeep at bus ay punuan, ang mga taxi ay pawang may laman. Sigurado siyang hindi lang ang panahon ang mainit sa mga sandaling iyon, kung hindi pati na rin ang ulo ng mga drivers dahil sa sikip ng traffic. He knew how they felt. Of course, he knew.               Tumambay siya roon sa harap ng bintana ng ilang sandali hanggang sa maramdaman niya ang init na tumatagos sa glass window hanggang sa kaniyang balat. Umatras siya at bumalik sa kusina upang tingnan kung luto na ang sinaing niya.              Matapos niyang kumain ay naligo siya at muling nahiga sa kaniyang silid. Ibinalik niya ang cord ng telepono sa port niyon at habang nakahiga ay tinawagan niya ang ina. They spoke for a while, nag-usap sila tungkol sa nalalapit na kasal ni Phillian. Matapos iyon ay sinubukan niyang matulog ulit subalit muli namang tumunog ang telepono.               Napamura siya. Nakalimutan niyang alisin ang cord niyon.               He grabbed the phone and answered the call.               “Yes?”              “I knew it!”              Nagsalubong ang mga kilay niya nang marinig ang pamilyar na tinig ng babae sa kabilang linya. It was Ronda, one of his friends.              “I’ve been sending you DMs but you’re not answering any of them. At kapag ganoon ay alam kong araw ng pahinga mo,” sabi pa ng nasa kabilang linya.               “Kilalang-kilala mo talaga ako, ano?”               “Of course, we have been tumbling in bed for a year now. Kapag nagpapahinga ka’y hindi ka nagbubukas ng cellphone mo. Lucky I have your landline. So… you’re free tonight?”              “Wala akong planong lumabas, Ronda.”              “I know, kaya nga handa akong bisitahin ka riyan sa apartment mo ngayong gabi. How about I bring us some red wine? O kung gusto mo ng mas hard pa riyan, how about some Jameson whisky?”              Doon na siya napangiti, bumangon at sumandal sa headboard ng kama. “Alam mong hindi ako nagdadala ng babae sa apartment ko, Ronda, baby.”              “Kahit ngayon lang? Come on, last month pa tayo huling nagkita, Lance. I understand you have other 'playmates', but can’t you give this desperate woman a chance?”              Bahaw siyang natawa sa huwad na pagda-drama nito. “Stop being cute, baka pagbigyan kita.”              “Sige na kasi. Three days from now ay lilipad na ako papuntang London para sa bagong job opportunity. I won't be seeing you in years, maybe forever.”              “London?” Nahawi ang ngiti sa kaniyang mga labi.              “Yeah.” Sinundan iyon ni Ronda ng mahabang buntonghininga. “Ipadadala ako ng kompanya roon matapos nila akong i-promote. I mean, sino ako para tumanggi? Kaya nga gusto kitang makita kahit sa huling pagkakataon. I wanted to... you know, at least have a one last taste of Cerlance Zodiac before I leave.”              Muli siyang napangiti nang marinig ang sinabi nito.               He and Ronda met a year ago in an event that he attended to. May inihatid siyang pasahero sa Zambales, may nadaan siyang resort nang pauwi na siya, at dahil nagandahan siya sa lugar ay nanatili muna siya roon ng isang gabi. Nagkataong mayroong ginanap na event sa nasabing resort nang gabing iyon; a coachella-inspired party, and there he met Ronda. They hit it up right away, and Ronda became one of his female companions who knew the score from the get go.              She knew he wasn’t into a relationship. Ronda knew he had no time for such. Kaya nagkakaintindihan sila. Besides, Ronda was in a relationship and she was cheating with him.              He didn’t really care. Wala rin siyang balak na agawin ito sa boyfriend nito. He’s just after the s*x, plain and simple. And she was good at it. She was one of those women who were willing to do... and try every exciting thing in bed to please her man. He was always satisfied with her.              “Well?” pukaw ni Ronda sa pananahimik niya.               Sinulyapan niya ang oras sa wallclock na nakasabit sa ibabaw ng pinto ng banyo. 5:00 PM.               “Why not? You can come over—I’ll text you the address.”       ***                  Isang oras makalipas ay dumating nga si Ronda sa apartment niya. Nasa likuran nito si Perry na siyang naghatid dito, ngingisi-ngisi dahil sa unang pagkakataon ay may pinapunta siyang babae sa unit niya. Alam niya kung ano ang iniisip nito, at nakahanda na siya sa panunukso nito sa susunod na mga araw.               Pumasok si Ronda sa loob ng apartment niya, still wearing her office uniform. Mukha itong kagalang-galang sa suot na pencil-cut skirt and business suit. But he knew better.               “Thanks, Perry.”              “No problem, bossing,” nakangisi pa ring sagot nito.               Pailing na sinara niya ang pinto bago hinarap si Ronda na kaagad na lumapit at hinawakan ang laylayan ng suot niyang T-shirt.               “Long time no see, lover boy…” bulong nito kasunod ng pag-tingkayad upang dampian siya ng halik sa leeg.               Ang mga kamay niya’y awtomatikong bumaba sa balakang nito, pulling her close to his body.               Ronda's lips proceeded to plant soft kisses on his neck, up to his ear, habang ang mga kamay nito'y bumaba pa sa garter ng suot niyang sleeping pants.                "I forgot to buy us some wine..." she whispered before biting his lobe.                "Forget about drinking and let's go straight to what you're really after, shall we?"                Ronda giggled and pulled him to the couch. Nakangisi siyang nagpaubaya hanggang sa pinaupo siya nito. Ang kaniyang tingin ay nakasunod lang habang isa-isang hinuhubad ni Ronda ang suot na blazer at skirt. Nahinto ito na ang natitirang saplot ay ang long sleeve white polo at underwear.                Napangisi siyang muli nang lumuhod ito sa pagitan ng kaniyang mga binti. Ang mga kamay nito ay muling dumapo sa garter ng suot niyang pants.                "Ready, lover boy?"               "I have been ready since I heard your knock on my door, Ronda."              Ronda smiled seductively before pulling his pants off. A soft gasp escaped her throat when his magnificent arousal greeted her. His grin widened.                "Still shock?" he teased.                "Ang akala ko'y pahihirapan mo pa ako," biro ni Ronda na ikina-ngisi niya lalo.                "You know me, Ronda, baby. I am easy to please."               Hindi na ito sumagot pa. Unti-unti nitong inilapit ang mga labi sa bagay na nasa pagitan ng kaniyang mga binti, at nang maramdaman niya ang pagdampi ng mainit nitong mga labi roon ay napa-pikit siya.                Ronda was so good with oral. Her tongue-tricks were his favorite. She was an expert in it, kaya naman mas madalas na ito ang kasama niya kompara sa iba pa niyang mga 'kaibigan'. He was going to miss her, for sure.                A few moments later, the heat within him started to increase more and more as Ronda continued to glorify his d*ck. He opened his eyes to witness how her luscious mouth and skillful tongue did the job. Oh, she was phenomenal.                And he was enjoying it and was about to close his eyes again when his phone rang.                Noong una’y hindi niya iyon pinansin at hinayaang mapagod ang nasa kabilang linya.                          He forgot to put it back to silent mode after turning its sounds on as he waited for Ronda to arrive.           He groaned aloud and tilted his head backward when Ronda did a deep-throat. Hindi siya nagsising pinayagan niya itong pumunta sa apartment niya. After a week of going around places, he had finally allowed himself—his body—to get a taste of paradise.                “Oh, Ronda, baby…” he uttered. He put his hands at the back of her head to urge her to go deeper.              At gusto na sana niyang ibuhos ang lahat ng atensyon sa ginagawa ni Ronda kung hindi lang patuloy na nag-iingay ang cellphone na nakapatong sa tabi niya.                Muntik na siyang magmura—sa dalawang dahilan. Una, dahil sa biglang pagdiin ng kamay ni Ronda sa p*********i niya, at pangalawa'y dahil sa ingay na gumugulo sa konsentrasyon niya.               Umangat ang tingin ni Ronda sa kaniya habang ang mga labi at kamay ay patuloy sa pagbibigay ligaya sa ibabang bahagi ng kaniyang katawan.              “You’re doing great, Ronda…” he whispered. He liked the heat of her tongue against his length. Pakiramdam niya’y lalong lumalagablab ang paligid sa bawat pagdantay ng dila nito sa balat niya. “You found the right spot, baby. Keep on doing that…”              His phone had finally stopped ringing, but only for a few seconds because it started to buzz again.               “Damn it.”              Annoyed, he grabbed his phone and was about to switch it off when an unidentified number flashed on the screen. Iyon din ang numero ng mga missed calls na nakita niya kanina. He didn’t bother texting nor calling back. Kapag oras ng pahinga ay hindi siya nagbibigay pansin sa mga mensahe o tawag mula sa kung kanino maliban sa miyembro ng pamilya.               He got curious.               Kaya kahit abala si Ronda sa pagpapaligaya sa kaniya sa ibaba ay sinagot niya ang tawag.               “Who is this?”               Gusto niyang matawa sa sariling boses. He sounded like someone who hadn’t slept for 72 hours.              “Hey. Ako ‘yong kausap mo kagabi," anang babae sa kabilang linya. "Wala akong mahanap na ibang transporter, so fine! Your terms. I’ll book you for the entire week, send me your bank details and I’ll pay in advance. Now, tell me. Kailan tayo aalis?”       ***        
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD