Before Christmas : เพื่อนเช่า

ตอนที่ 3 ทดลองงาน NC

คอนโดของสิบภพมีห้องน้ำสองที่ระหว่างที่น้ำชาเข้าห้องน้ำไปเขาก็ไปอาบน้ำในห้องน้ำของห้องรับแขก ระหว่างนั้นในหัวก็ไม่สามารถสลัดภาพเขินอายของน้ำชาได้

เขาแค่นเสียงในลำคอด้วยความหงุดหงิด “ทำเหมือนไม่เคยไปได้ น่าเกลียด”

หลังจากอาบน้ำเสร็จสิบภพก็ยื่นมือไปที่ราวผ้าอย่างเคยชิน เมื่อพบว่ามือคว้าได้เพียงอากาศก็ชะงัก

ร่างสมบูรณ์แบบเดินออกมาจากตู้อาบน้ำ ใบหน้าหล่อเหลาเปียกโชก ผมเปียกของเขาแนบลู่ไปกับใบหน้า ไฝใต้ตาซ้ายดูชัดเจนขึ้นจนเผยให้เห็นความเซ็กซี่ โดยเฉพาะเมื่อริมฝีปากได้รูปเม้มแน่นอย่างเอาแต่ใจ

เขาหลับตาเพื่อสงบสติอารมณ์ ผ่านไปครู่หนึ่งเมื่อลืมตาขึ้น ดวงตาคมสีน้ำตาลเข้มก็เปิดขึ้น ราวกับนักล่าที่พร้อมจะขย้ำเหยื่อ

เขาสะบัดผมเล็กน้อย ก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไปอย่างเปลือยเปล่า

น้ำชาเพิ่งอาบน้ำเสร็จ แต่นึกออกทีหลังว่าเธอลืมเตรียมเสื้อผ้ามาด้วยต้องห่อผ้าขนหนูเดินออกมา แต่เธอกลับหาสิบภพไม่เจอ กระทั่งเสียงประตูห้องนอนแขกเปิดขึ้น พร้อมกับร่างกายเปลือยเปล่าของสิบภพ น้ำชาที่กำลังเดินวนเป็นหนูติดจั่นก็ตัวแข็งทื่อ โดยเฉพาะเมื่อเห็นสิ่งที่ไม่ควรเห็นของเขา หญิงสาวรีบหันหลังกลับอย่างรวดเร็วพร้อมกับพูดเสียงสั่น

“คุณสิบภพ คุณทำไมไม่แต่งตัว”

สิบภพมองท่าทางลุกลี้ลุกลนของน้ำชาด้วยความสนใจ คิดว่าอาจจะเป็นเทคนิคในการบริการลูกค้าของน้ำชา รอยยิ้มดูแคลนก็ยิ่งชัดเจนขึ้น เขารู้สึกสนุกเล็กน้อย

“หันหลังทำไมล่ะ วันนี้เป็นวันทดลองงาน ก็ต้องลองของก่อนสิ”

“...” น้ำชาตัวสั่น ไม่กล้าหันกลับไปมองเขา “อย่างน้อยก็รอให้มืดก่อนไม่ได้เหรอคะ” เธอเสนอเงื่อนไข

“ไม่ล่ะ” เขาพูดอย่างเอาแต่ใจ สืบเท้าเข้าหาน้ำชา ท่าทางราวกับราชา

มือแกร่งแตะไหล่บอบบางที่สั่นไหว รู้สึกว่าร่างกายของผู้หญิงตรงหน้าผอมบางเกินไป หัวใจหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก โดยเฉพาะตอนที่เขาแตะเธอ ร่างเล็กๆ เกร็งไปทั้งตัวราวกับกลัวเขามาก

สิบภพหมุนตัวน้ำชาให้หันมาทางเขา เชยคางเรียวให้เงยหน้าขึ้นสบตา ใบหน้าใสเป็นสีแดงเรื่อ ดวงตาคู่สวยหลุบต่ำอย่างขี้ขลาด ริมฝีปากฉ่ำชื้นเม้มแน่น แต่ผมเปียกชื้นที่เกาะติดข้างแก้มสวยกลับทำให้เธอมีเสน่ห์เย้ายวนเป็นอย่างมาก

เขาหลุบตามองไปยังลำคอระหง ผ่านไหปลาร้าที่ชัดเจน และต่ำลงไปยังเนินอกอิ่มที่ซ่อนอยู่ใต้ผ้าเช็ดตัวสีขาว ลำคอเริ่มแห้งผากเล็กน้อยเมื่อพบว่าสิ่งที่ซ่อนไว้นั้นค่อนข้างน่าพอใจ พร้อมกับรู้สึกแย่เล็กน้อยเมื่อคิดว่าก่อนหน้านี้มีผู้ชายกี่คนที่ได้เห็นร่างกายนี้ของเธอ ดวงตาคมฉายแววอันตรายหากแต่น้ำชาที่หลบตาด้วยความขี้ขลาดไม่สามารถรับรู้ได้

มือข้างหนึ่งจับปมผ้าขนหนูบนร่างบาง น้ำชาตัวสั่นเทาราวกับลูกหมาตกน้ำ ทว่าสิบภพกลับคิดว่ามันเป็นเทคนิคที่เธอใช้มัดใจลูกค้าจึงไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแต่รู้สึกสนุกขึ้นมาบ้างแล้ว

“เงยหน้า” เขาสั่งอย่างเผด็จการ

น้ำชาค่อยๆ เงยหน้ามองเขา เห็นขนตาเป็นแพของชายหนุ่มเปียกชื้นจนจับตัวเป็นช่อ ใต้ดวงตาร้อนแรงคือไฝเสน่ห์ดวงหนึ่งที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เธอกลืนน้ำลายอย่างขลาดเขลา เพียงครู่เดียวก็เสหลบตาทันที

สิบภพหงุดหงิดในใจเมื่อน้ำชาไม่ให้ความร่วมมือ เขากระตุกปมผ้าขนหนูบนตัวเธอ

“อ๊ะ!” น้ำชาผวาเยือก พยายามคว้าผ้าขนหนูที่กำลังจะหลุด น่าเสียดายที่สิบภพกลับช้อนตัวเธอขึ้นพาดบ่าและเดินไปที่โซฟาอย่างรวดเร็ว

เธอถูกเขาโยนลงโซฟาอย่างนุ่มนวล ไม่ได้รับโอกาสแม้แต่จะขอให้เขาอ่อนโยนลงสักนิด ริมฝีปากร้อนประทับลงมาดูดดึงกลีบปากบางราวกับปีศาจที่หิวกระหาย มือทั้งสองข้างของน้ำชาถูกตรึงขึ้นเหนือศีรษะ แอร์เย็นเฉียบปะทะผิวกายจนเธอสะท้านเยือก เขาฉกฉวยลมหายใจและดุนดันเรียวลิ้นเข้ามาในโพรงปากของน้ำชาอย่างดุดัน

เธอถูกจูบจนอ่อนระทวย จากที่เคยเกร็งก็ค่อยๆ อ่อนเหลวเป็นขี้ผึ้งลนไฟในวินาทีต่อมา น้ำชาสะอื้นเฮือก เมื่อฝ่ามือของเขาค่อยๆ แตะต้องตรงหน้าอกอย่างนุ่มนวล ปลายนิ้วสะกิดยอดอกของเธอราวกับต้องการหยอกล้อ

ดวงตาคู่สวยปรือมองเขาอย่างน่าสงสาร ร่างกายของน้ำชาสั่นสะท้านไปตามสัมผัสที่เผด็จการของเขา

สิบภพสบเข้ากับดวงตากลมโตที่เต็มไปด้วยน้ำของเธอ ความสงสารค่อยๆ แทรกซึมเข้ามาในหัวใจ กลิ่นหอมอ่อนๆ จากครีมอาบน้ำและแชมพูบนกายสาวกลายเป็นสิ่งที่ยั่วยวนใจจนสิบภพไม่กล้ากระทำรุนแรงมากนัก แต่ความอยากเอาชนะเหนือกว่าทุกสิ่ง เมื่อคิดว่าหญิงสาวตรงหน้าคือผู้หญิงขายบริการที่รับใช้ผู้ชายมานับไม่ถ้วน ความหงุดหงิดในใจก็ยิ่งกระตุ้นให้อยากครอบครองเธออย่างรวดเร็ว

เขาผละริมฝีปากออก มองกลีบปากบวมช้ำของน้ำชา มือข้างหนึ่งคลึงกลีบปากบางเบาๆ ราวกับปลอบประโลม หากแต่มืออีกข้างบีบขยำเนินเนื้ออวบอิ่มที่เต็มไม้เต็มมือของเธออย่างสนุกสนาน กลายเป็นปลุกความกระสันในตัวของน้ำชาอย่างรวดเร็ว

“คุณสิบภพ” ใบหน้าของเธอแดงก่ำ ร่างกายบิดเกร็งเบาๆ เธอครางเสียงต่ำในลำคออย่างอ่อนแอ

สิบภพยิ้มมุมปาก กัดใบหูเล็กของเธอ

“อา...” น้ำชาเบิกตากว้าง ปล่อยเสียงแหลมเล็กออกมาอย่าน่าสงสาร

“ส่งเสียงออกมาสิ ห้องนี้เก็บเสียง ไม่ต้องอาย” สิบภพกระตุ้น ไม่สนใจเสียงร้องของเธอ เขาก้มศีรษะดูดดึงปลายยอดอวบอิ่มสีเข้มที่อยู่ตรงหน้า ฟันคมกัดแทะเบาๆ แต่กลับส่งให้ร่างของน้ำชาสั่นสะท้านอย่างรุนแรง

“คุณสิบภพ...” น้ำชาเรียกเขาเสียงแผ่ว ทรมานจนไม่รู้จะทำอะไรต่อไป

“เรียกพี่ภพ” เขาสั่ง

“พี่ภพ”

สิบภพยิ้มอย่างพอใจ ริมฝีปากเลื่อนไปยังหน้าท้องแบนราบของน้ำชา หญิงสาวตกใจจนต้องคว้าศีรษะของเขาไว้เพื่อไม่ให้เลื่อนลงต่ำกว่านี้ แต่สิบภพเป็นใคร?

เขาปล่อยให้เธอจับเขาอย่างนั้น หากแต่ประทับรอยจูบไปทั่ว มือทั้งสองข้างแหวกขาของน้ำชา หญิงสาวพยายามเลื่อนมือไปปัดป้อง ทว่ากลับไม่เป็นผล

“อย่าเสแสร้ง” เขากระซิบเสียงเข้ม

ร่างเล็กตัวชาในทันใด

เขาหมายความว่ายังไง?

เมื่อเห็นว่าน้ำชาหยุดนิ่ง สิบภพเหลือบมองร่างเปลือยเปล่าที่แสนเย้ายวนของเธอ และเขาก็พูดอีกครั้ง “อย่าทำเหมือนไม่เคย อย่าลืมว่าวันนี้คือวันทดลองงาน”

น้ำชาหัวใจแตกสลาย ดวงตาค่อยๆ พร่าเลือนเพราะหมอกน้ำตาที่ผุดขึ้น

ปรากฏว่าเขาคิดว่าเธอ...