Elime tutuşturulan bir bardak su ile kafamı kaldırdım. Genç bir erkeğin verdiği su ne kadar güvenilir olabilir ki? Yüzümde sahte bir gülümseme ile içermiş gibi yapıp arkama döktüm. Zehirlenmek istemiyorum. Zaten yeterince telaşa kapılmıştım.
"Neyden korktun ki böyle?" dedi. Elindeki uzun demir çubuğu, demirden yapılmış, bir başka kovaya sokarken. Derince nefes aldım.
"Nasıl korkmayayım? Şuranın gürültüsüne bak." diyerek ayağa kalktığımda güldü.
"Neyse , gel ben ısmarlıyorum. "
Anlamsızca yüzüne baktım.
"Ne ısmarlıyorsun?"
Tek kaşını kaldırarak suratıma baktı ve hemen ardından demir çubuğu kovaya daldırdı. İçerisinden çıkan beyaz şeyi çıkardıktan sonra havada salladı.
"Dondurma tabii."
Ellerimi iki yana açtım.
"Sence bu mantıklı mı? Şuraya bir bak!" dedim ellerimi kaldırarak. "Arka
