7 | ที่พึ่ง

1844 Words

7 ที่พึ่ง ได้ใกล้ขนาดนี้แล้วยังจะให้จับอีกเหรอ เขาปฏิบัติกับผู้หญิงทุกคนแบบนี้ไหมนะ? แต่สุดท้ายฉันก็ตัดสินใจจับแขนเขาเดินเข้าไปในห้องที่เรียกว่าบ้าน เสี่ยอ๋าที่ว่ามีอิทธิพลไม่ได้เศษเสี้ยวคุณแทนทิวเลย เพราะบ้านที่เขาว่ามันคือเพนท์เฮาส์เพดานสูงมีชั้นลอย กลางห้องมีโคมไฟวงแหวนโมเดิร์น ผนังถูกตกแต่งทันสมัยคุมไปด้วยโทนสีดำ เทา ขาว ดูราบเรียบ...แต่ลึกลับน่าค้นหายังไงชอบกล แถมด้านในก็มีแม่บ้านราวๆแปดคน บอดี้การ์ดอีกนับสิบที่รอการกลับมาของเขา เพราะทันทีที่เราหยุดยืนกลางเพนท์เฮาส์ก็มีน้ำและผ้าเช็ดมือมาเสิร์ฟให้เราเลย "ดูแลโบนัสด้วย" เมื่อเขาสั่งแม่บ้านเสร็จ แม่บ้านก็หยิบผ้าเช็ดมือกับน้ำให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะรับมาแล้วก้มหัวขอบคุณเล็กน้อยและเดินกะเผลกๆไปนั่งที่โซฟาแทน แปลกจังเขาจำชื่อฉันได้ด้วยแหะ ผู้ชายคนนี้ใส่ใจมาก "หิวไหม?" คุณแทนทิวนั่งลงข้างๆและหันมาถาม ซึ่งฉันไม่กล้าสบตาเขาเลย ใช้สองมือโอ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD