เอื้อมหัวใจเทพบุตรแบดบอย

พี่เสือขา...ขย้ำหนูที

3 อาทิตย์ผ่านไป

เอื้อมพัฒน์ไม่เคยใส่ใจใช้เวลาตามดูผู้หญิงคนไหนนานอย่างนี้มาก่อน

(จากปกติไม่เกินสามชั่วโมงแล้วพ่อก็ลากไปกินต่อเลย) เขาทำตัวไม่ต่างจากนักเรียนมัธยมปลายแอบปลื้มเพื่อนสาว ไม่ว่าจะคอยปรายตามองเป้าหมายจากระยะไกล หาเหตุเดินวนไปเวียนมาบริเวณแผนกต้อนรับบ่อยครั้ง รวมไปถึงแอบฟังหญิงสาวพูดคุยในวงสนทนาระหว่างพัก หรือแม้กระทั่งตามดูความเคลื่อนไหวในโลกโซเชียล

ชักเริ่มเหมือนคนโรคจิตนักตื๊อไปทีละน้อย! บางสิ่งบอกเอื้อมพัฒน์ว่าสำหรับเธอคนนี้อย่าได้ทะเลิกทะลัก ทำอะไรไม่ดูตาม้าตาเรือ บรรดาผู้ชายส่วนใหญ่หากต้องการผูกสัมพันธ์ระยาวกับใครก็ตาม คนเหล่านี้จะสงวนท่าทีแล้วคอยดูแลห่าง ๆ ให้ได้เวลาประจวบเหมาะจึงเปิดเผยความรู้สึก

“พวกแกเห็นรูปหรือยัง ปกหนังสือ Play Boy เดือนนี้”

“แทร่าที่กำลังเป็นข่าวใช่มั้ยแก หุ่นเอ็กซ์โคตรเลย”

“แต่คนเขาสนใจคนที่เป็นนายแบบปริศนาคู่กับนางมากกว่า”

“ที่ผู้ชายหันหลังมีรอยสักเสือเต็มหลังใช่มั้ย เห็นแค่ข้างหลังก็น้ำเดินแล้วแก!”

“ดูสิ ๆ มีความอิจฉาแทร่าจัง เอานมมาแนบ เลิกกองแล้วจะนาบกันต่อมั้ย”

หัวข้อสนทนาระหว่างมื้อเที่ยงวันนี้ เหล่าพนักงานสาว ๆ นั่งดูรูปภาพดังกล่าวแล้ววิจารณ์ไปต่าง ๆ นานา โต๊ะกินข้าวเหมือนนกแตกรังเลยทีเดียว

“หนูดูด้วยสิ อู้แม่เจ้า ถ้าได้อย่างนี้สักวันจะตั้งใจเรียนเลยค่ะ” ศรุตาก็ร่วมวงกับเขาด้วย

“นังหนูเป็นเด็กเป็นเล็กอย่าริอาจฮาร์ดคอร์นะจ๊ะ เดี๋ยวจะลุกเดินไม่ได้” ผู้ช่วยผู้จัดการสาวประเภทสองแซวขึ้น “เจ๊นะผ่านมาเยอะ หลายสีหลากไซส์ พูดแล้วเขินจัง ฮ่าๆๆ”

“อีเจ๊พอ ๆ เดี๋ยวเด็กมันใจแตกนะ” ทำให้ทั้งวงระเบิดหัวเราะเสียงดังลั่นชนิดไม่เกรงใจใคร คนบางคนก็ได้ยินแล้วเช่นกัน

‘เก่งจริง! เดี๋ยวได้รู้ฤทธิ์ตัวพ่อ!’

ด้วยสภาพอากาศช่วงค่ำ ฝนเจ้ากรรมเทกระหน่ำลงมาชนิดไม่ลืมหูลืมตาตรงกับเวลาเลิกงานของ ศรุตาพอดิบพอดี หลังจากสแกนนิ้วออกงาน เธอถูกไหว้วานให้ช่วยถือเอกสารไปส่งเอื้อมพัฒน์ที่ห้องทำงาน

“ป้าสาฝากเอกสารมาให้พี่เอื้อมค่ะ” ศรุตาวางลงช้าๆ บนโต๊ะทำงานที่เป็นระเบียบ

“ขอบคุณค่ะ แล้วเราเลิกงานแล้วเหรอ” เอื้อมพัฒน์นั่งไขว่ห้างพิงเก้าอี้นวม ถามโดยไม่ถอนสายตาจากโทรศัพท์ในมือ

“ใช่ค่ะ”

“ฝนตกขนาดนี้จะกลับยังไงล่ะ”

“ก็คงโบกแท็กซี่กลับหอค่ะ” เธอตอบพลางหันไปมองกำแพงหน้าต่างในห้อง ฝนตกหนักมืดฟ้ามัวดินไม่มีท่าทีจะเบาบางลง “กลางวันคงวิวสวยมากเลยนะคะ”

“ใช่ค่ะ” เขาเปิดแฟ้มเอกสาร “คือพี่ก็กำลังจะเลิกงานพอดีด้วย เดี๋ยวเคลียร์เอกสารนิดหน่อย ไปรถพี่สิ วันนี้พี่ไม่ได้ขับบิ๊กไบค์มาแท็กซี่ค่ำมืดอันตรายนะ”

“อ๋อ ขอบคุณค่ะ ถ้าพี่เอื้อมสะดวก กวางยังไงก็ได้ค่ะ”

หญิงสาวตอบรับ เดินไปนั่งเล่นโทรศัพท์บนโซฟาในห้องในใจแอบมีหวังเล็กๆ

‘ศรุตาเอ๊ย! แค่ได้นั่งหายใจร่วมกับพี่เขาก็บุญแล้วมั้ง’

สิบนาทีผ่านไป

“เสร็จซะที พี่เปลี่ยนเสื้อแป๊บนะ”

เอื้อมพัฒน์ลุกขึ้นปลดกระดุมชุดเชฟสีดำ ถอดออกทันทีโดยไม่นึกถึงจิตใจหรือสายตารุ่นน้องฝึกงานวัยละอ่อน พลางยืนหันหน้าหันหลังบิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนจะสวมเสื้อยืดที่เตรียมมา

ศรุตาเป็นฝ่ายนิ่งอึ้งไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รุ่นพี่ที่เธอแอบปลื้ม แผ่นหลังเต็มไปด้วยรอยสักเส้นคมชัด ต่อเนื่องไปถึงต้นแขนซ้ายจดข้อศอก และบนแผงอกด้านซ้าย ศิลปะบนเรือนร่างอันน่าหลงใหลพาดผ่านบนร่างกำยำสมส่วน ถ้าไม่นับรวมเหล่าชายแท้กะอีแอบในฟิตเนส นี่คือครั้งแรกที่เธอได้เห็นผู้ชายถอดเสื้อระยะใกล้

‘ศรุตาเธอเห็นซิกแพคแน่น ๆ นั่นมั้ย เห็นกล้ามหน้าอกมั้ย เห็นกล้ามแขนน่ากัดเล่นมั้ย’

รถยนต์ BMW คันสีดำเงาวับ เลขทะเบียนสวย จอดตระหง่านเด่นในลานจอดรถไร้ซึ่งยานยนต์คันอื่นๆ กล้ามาเทียบเคียงรัศมี ในทั้งรถสะอาดเป็นระเบียบเรียบร้อย รถยนต์บ่งบอกบุคลิกเจ้าของได้เป็นอย่างดี รุ่นน้องถึงกับนั่งเกร็งไม่กล้าขยับตัว

ไม่กล้าแม้กระทั่งไอหรือจาม..

‘ปกติเคยนั่งแต่รถเพื่อน สองแถว รถเมล์ วินรับจ้าง มารถหรูอย่างนี้วางตัวไม่ถูกเลย เดี๋ยวน้ำลายกระเด็นไปเลอะเบาะ’

“อ้าวๆ ตอนกลางวัน คุยน้ำไหลไฟดับเลยนะ ตอนนี้เงียบเป็นเป่าสากเลยเหรอ” เอื้อมพัฒน์ชวนคุยทำลายบรรยากาศวังเวงที่มีแต่เสียงวิทยุ

“คือกวางไม่รู้จะคุยอะไรกับพี่เอื้อมดีค่ะ คือพี่ก็เป็นผู้ใหญ่ เกรงว่าจะรำคาญ คือผู้หญิงชอบเม้าเรื่องไร้สาระค่ะ แบบชะนีๆ”

“นอกเวลางานแล้ว ตามสบายไม่ต้องวางตัว พี่สบายๆ” ชายหนุ่มแสดงความเป็นกันเองนำให้หญิงสาวเปิดปากคุยมากยิ่งขึ้นช่วยฆ่าเวลารถติดได้อย่างดี

“พี่หิวแล้วล่ะ มีร้านอร่อยแนะนำมั้ย”

“เยาวราชเลยค่ะ ค่ำๆ ดึกๆ ของกินเพียบ เออจริงสิ พี่เอื้อมติดธุระอะไรหรือเปล่าล่ะคะ”

“ไม่มีจ๊ะ! พี่ว่างพอดีเลย! งั้นไปเยาวราชนะ”

เอื้อมพัฒน์หักพวงมาลัยไปตามเส้นทางอย่างชำนาญ ถนนเยาวราชช่วงเวลานี้แม้การจราจรจะคับคั่ง หาที่จอดรถยากเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร คนเยอะหนาแน่นเบียดเสียดก็ไม่ได้ทำให้เปลี่ยนใจ เขากำลังจะได้รู้จักตัวตนของศรุตามากขึ้น ทั้งสองเลือกทานมื้อค่ำที่ร้านติ่มซำแห่งหนึ่ง

“กวางมากับเพื่อนบ่อยค่ะร้านนี้ พี่เอื้อมก็ชอบติ่มซำเหรอคะ”

“พี่กินบ่อยตอนเรียนที่อเมริกา ไชน่าทาวส์แหล่งรวมของอร่อยเลยล่ะ”

ศรุตากวาดสายตาซุกซนมองคนเบื้องหน้าเล็กน้อย เมื่อรุ่นพี่หันซ้ายหันขวาสำรวจสิ่งแวดล้อมแล้วพูดถึงอะไรๆ รอบข้าง เอื้อมพัฒน์...ระยะประชิด จมูกโด่งเป็นสันรับกับรูปคางที่ยาวพอดีกับโครงหน้า ไหนจะไรหนวดเคราที่เสริมบุคลิกคมเข้ม ทุกอย่างช่างลงตัวอย่างพอดิบพอดี เขาคือผู้ชายที่สาวๆ ต้องจดจำ

“พี่ถามไรหน่อยสิ กวางเคยมีแฟนมาก่อนมั้ย” ศรุตาตะลึงเล็กน้อยๆ ปากยังเคี้ยวอาหารตุ้ยๆ

“เคยมีมั้ยล่ะ ตอบสิ”

“ไม่เคยค่ะ จะถามไปเพื่อ”

“จริงเหรอ! โตปานนี้แล้วนะ”

“ก็คนที่กวางชอบเขาไม่ชอบกวาง คนที่มาชอบกวางก็ไม่สเปก ความยุติธรรมมันอยู่ตรงไหน!”

“เรานี้ตลกใช้ได้เลยนะ ตรง ๆ ซื่อ ๆ แบบเนี้ย...” เมื่อได้คำตอบที่ต้องการแล้ว เอื้อมพัฒน์ยิงคำถามถัดไปอย่างไม่รอช้า ชายหนุ่มคีบขนมจีบร้อนๆ หอมกรุ่นขึ้นมาแล้ววางบนจานเล็กเบื้องหน้าหญิงสาว

“งั้นพี่...จีบเรานะ”

ตะเกียบหลุดมือตกเสียงดัง เคล้ง!

ศรุตานั่งตาค้างไม่อยากจะเชื่อหู เสียงเอ็ดอึงจากลูกค้าโต๊ะอื่น ๆ เหมือนเงียบไปชั่วขณะ จะหยิกตัวเองให้ตื่นจากฝันแต่นี่คือสถานการณ์จริงตรงหน้า

“พี่จีบกวางนะ” เขาย้ำเจตนาแล้วคีบของกินใส่ปากตัวเองบ้าง

“เงียบแปลว่าตกลง โอเคนะ”

“...อู้อี๊อู้อี๊...”

“กิน ๆ กินไม่หมดจะโบกให้หัวทิ่มเลย กินเสร็จไปนั่งรถเล่นกัน” ศรุตากลืนอาหารลงคออย่างยากลำบาก

“พี่เอื้อมอย่าล้อเล่นสิ อย่างกวางเนี่ยนะ!”

“เออใช่ อย่างเราเนี่ยแหละจะยังไงล่ะ กิน ๆ”

ชายหนุ่มป้อนฮะเก๋าให้หญิงสาวที่อ้าปากค้างน้ำลายเหือดแห้ง เธอเหมือนโดนไฟช็อตเข้าอย่างจังนี่เป็นครั้งแรกและอาจเป็นครั้งเดียวที่โดนชายหนุ่มในฝันมาขอจีบแบบตรง ๆ คุณพระคุณเจ้าเป็นพยานด้วย!

แอร์ในรถเย็นฉ่ำแต่เร่งเท่าไหร่ไม่อาจดับความร้อนวูบวาบใต้ผิวหน้าศรุตาได้เลย ส่วนเอื้อมพัฒน์มือจับพวงมาลัย ปากยังชวนคุยโน้นนี้ต่อไม่เลิก สาวน้อยตอบโต้อย่างตะกุกตะกัก นั่งขย้ำกระเป๋าถือบนตักอย่างไร้ซึ่งเหตุผล เลือดฝาดแดงก่ำฉาบบนใบหน้าจนถึงกกหู ชายหนุ่มกลับรู้สึกชอบใจบรรยากาศเช่นนี้อยู่ไม่น้อย เนื่องจากเหล่าสาวสวยทั้งหลายที่เคยนั่งตำแหน่งนั้นพยายามเอนกายและหน้าอกมาแนบอิงเขาเป็นประจำ ไม่มีใครคุยกับเขาเรื่องอื่นนอกจากเรื่อง ‘เซ็กส์’

รถยนต์หรูจอดหน้าหอพักหญิง ศรุตาหันไปยกมือไหว้ขอบคุณ เอื้อมพัฒน์คว้ามือคู่มืองามนั้น

“ไม่ต้องจ้ะ ไม่ต้องยกมือไหว้พี่แล้วนะ เดี๋ยวจะไม่ใช่แค่รุ่นพี่อีกแล้วล่ะ”

“ค่ะ!!”

“พรุ่งนี้กวางเข้ากี่โมง เดี๋ยวพี่มารับ”

“พรุ่งนี้วันหยุดของกวางค่ะ”

“ไม่เป็นไร งั้นโทรปลุกพี่ตอนแปดโมงครึ่งหน่อยสิ”

“ได้ค่ะ” เอื้อมพัฒน์ไม่เคยแลกเบอร์โทรกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่เคยติดต่อกับใครรอบสองอีกต่างหาก เขายิ้มมุมปากลูบหัวศรุตาเบา ๆ ก่อนจะสัมผัสแก้มเนียนใส แดงระเรื่อเป็นของแถม

“กู๊ดไนท์นะ...คนดี”

“ค่ะ กู๊ดไนท์เช่นกันค่ะ”

เอื้อมพัฒน์มองตามจนหญิงสาวลับสายตา ทุกอย่างไปได้สวยแค่นั่งทำเป็นสนใจสิ่งแวดล้อมรอบตัว แต่รับรู้ได้ว่าอีกฝ่ายกำลังมองเขาอยู่เหมือนกันแต่ทั้งนี้แค่เก็กหล่อเบาๆ ชายหนุ่มวางโทรศัพท์บนเบาะข้าง

ภาพนางแบบสาวกับนายแบบปริศนาที่ขึ้นปก Playboy คือภาพพักหน้าจอของเขา

“น้องแทร่า ปก Playboy รูปคุณน้องที่จะวางแผงเดือนหน้า ตอนนี้กระแสแรงมากเลยจ้ะ ดูสิแชร์ไปเท่าไหร่แล้ว”

แชร์ 15,500

“แทร่าเห็นแล้วล่ะค่ะ ต้องขอบคุณเจ๊ตังเมด้วยนะคะ อุตส่าห์ช่วยหางานให้ รักเจ๊สุดๆ”

“แหมๆ แต่ว่านะ มีคนถามหานายแบบปริศนาด้วย ดูสิ #พี่เสือขาหันมาหน่อย #นายแบบปริศนา #ข้างหลังขนาดนี้ข้างหน้าจะขนาดไหน #อยากโดนเสือขย้ำ นี่ต้องให้เครดิตเอื้อมพัฒน์ด้วยนะ”

“เห็นมั้ยคะเจ๊ แทร่าเลือกไม่ผิดหรอกค่ะ เอื้อมน่ะ ร้อนแรงจนไม่มีใครต้านทานได้หรอกค่ะ”

นางแบบสาวที่ขยันเป็นข่าวรายวัน มันผลักดันตนเองให้มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมากยิ่งขึ้น ธาราวีร์ สุรนันท์อมร หรือแทร่า เจ้าหล่อนไม่เคยใส่ใจกระแสวิพากษ์วิจารณ์ด้านลบ แม้จะฉาวโฉ่สักเพียงใดแต่สิ่งที่ตามมาคือชื่อเสียงและเงินทองมากมาย เมื่ออาทิตย์ที่แล้วธาราวีร์เพิ่งจะอัดรายการโทรทัศน์รายการหนึ่งเสร็จและกำลังจะออกอากาศอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า หล่อนส่งหาเอื้อมพัฒน์เพื่อนชายคนสนิท

SEXY TAE-RA เอื้อมรายการที่แทร่าไปสัมภาษณ์ กำลังจะออกอากาศแล้วอย่าลืมดูล่ะ

Hardcore AUAMPHAT เอื้อมอยู่ห้องพอดี รอดูอยู่

นางแบบสาวในชุดเดรสสีแดงเว้าหลังลึกถึงเอวคอด แต่งหน้าสวยจัดเต็ม ผมยาวสลวยเป็นลอน นั่งยิ้มหวานเคียงคู่ผู้ดำเนินรายการที่กำลังพูดเกริ่นน้ำไหลไฟดับเปิดรายการ

“เชื่อว่าคุณผู้ชมทางบ้านคงได้ผ่านตากันบ้างแล้วนะคะ สำหรับนางแบบสาวคนสวยแทร่า ธาราวีร์ สุรนันท์อมร กับผลงานถ่ายแบบเซ็กซี่ล่าสุด กระแสร้อนแรงมากเลยนะคะตอนนี้”

“ก็ต้องขอบคุณผู้ใหญ่ใจดีที่ให้โอกาสแทร่าร่วมงานเป็นครั้งแรกค่ะ” พูดจบก็กรีดเรียวมือไหว้หน้ากล้องสวย ๆ

“และอีกหนึ่งประเด็นร้อนที่โลกโซเชียลกับกำลังพูดถึงตอนนี้ ใครคือหนุ่มเจ้าของรอยสักเสือข้างคุณแทร่าคะ”

“อ๋อค่ะ เป็นเพื่อนสนิทค่ะ เราสนิทกันตั้งแต่แทร่าเรียนที่เมืองนอกแล้วค่ะ”

“บางกระแสบอกว่าเป็นคนรู้ใจลับ ๆ ของคุณแทร่าเอง สรุปว่ายังไงคะ”

“ยืนยันคำเดิมว่าไม่ใช่ค่ะ ตอนนี้แทร่าหัวใจยังว่างนะคะ” ธาราวีร์แสดงอาการเขินอายออกนอกหน้านอกตาสู้กล้อง

“อีกคำถามหนึ่งนะคะ เรื่องการศัลยกรรมของคุณแทร่า ได้ข่าวว่าผ่ามีดหมอมานับไม่ถ้วน จริงเท็จยังไงคะ”

“แทร่าแค่ดูแลตัวเองค่ะ จริงๆ คือแทร่าแค่นวดกระชับใบหน้า ส่วนรูปหน้าที่เปลี่ยนก็เป็นผลมาจากการจัดฟัน หลายท่านสงสัยว่าทำไมหน้าเรียวเล็กได้ขนาดนี้ ยืนยันค่ะว่าคุณพ่อคุณแม่ให้มาล้วน ๆ ค่ะ”

เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ดังขึ้น

“เอื้อม!!”

“ตอบซะดาราเลยนะจ๊ะ แทร่า”

“จะให้ตอบความจริงหรือไงยะ”

“เอื้อมก็ว่าฟังดูดีนะ”

“ว่าแต่คืนนี้ไปนั่งดริ๊งเบา ๆ ฟังเพลงแถวทองหล่อกันมั้ย แทร่าอยากผ่อนคลายจัง”

“ก็...ตามสบายเลย เอื้อมขอตัวนะ จะนอนแล้ว กู๊ดไนท์นะคนดี”

เหตุใดธาราวีร์สัมผัสได้ถึงความผิดปกติในน้ำเสียงปฏิเสธของเอื้อมพัฒน์ วันนี้เขาดูแปลกกว่าทุกครั้ง เกิดอะไรขึ้นกับชายคนสนิทของเธอ