หัวใจหวั่นไหว ใครสักคนต้องมารับผิดชอบ! (์NC)
1399 Words
ออร์มีทริส บาร์หรูย่านทองหล่อ
“ขอเหมือนเดิม แบบเพิ่มวอดก้า”
เอื้อมพัฒน์ทรุดนั่งลำพังหน้าบาร์ จิบเครื่องดื่ม กับความรู้สึกเหมือนลมฟ้าอากาศแปรปรวนในใจ เขาสัมผัสไม่ได้ถึงรสชาติค็อกเทลเข้มข้นสูตรประจำในมือ อะไรดึงความสนใจให้ประสาทรับรสถึงบกพร่องชั่วขณะ หญิงสาวหน้าสวยผมยาวเป็นลอน เรียวปากสีแดงสด ในชุดสายเดี่ยวตัวจิ๋วที่เผยให้เห็นเนินอกขาวเนียนอวบอิ่ม ยื่นแก้วเหล้าส่งเชิญชวนชนแก้ว
กิ๊ง!
“ลูกตาลเห็นคุณประจำเลย คืนนี้มาคนเดียวหรอคะ” สาวเซ็กซี่เปิดประเด็น
“ครับ”
“ได้ข่าวว่าทำงานที่ห้องอาหารโรงแรมห้าดาวใช่มั้ยคะ”
“ครับ”
การถามคำตอบคำปนเปกับความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ตั้งแต่แอบติดตามรุ่นน้องศรุตาคนนั้น เด็กคนนี้มีอะไรน่าสนใจหนักหนา เทียบไม่ได้เลยสักนิดกับผู้หญิงร่างงอนงามกระตุ้นอารมณ์พิศวาสเบื้องหน้า
“ขอตัวนะครับ”
เอื้อมพัฒน์ซดค็อกเทลที่เหลือแล้วปลีกตัวออกจากชนวนไฟราคะ บิดบิ๊กไบค์คู่ใจกลับคอนโดทันที กระจิตกระใจนักเที่ยวตัวยงหายไปหมดสิ้น ใบหน้า แววตา และรอยยิ้มกว้างอย่างจริงใจของสาวน้อยยังลอยละล่องในความทรงจำไม่เลือนหาย เหมือนมีพลังลึกลับคอยตามติดอย่างนั้นแหละ
ชายหนุ่มอัดบุหรี่ควันโขมงจำนวนนับไม่ถ้วนที่ระเบียงห้องหวังผ่อนคลายอารมณ์ พยายามสลัดทิ้งความว้าวุ่นในหัว คำตอบความรู้สึกแปลกๆ ทำให้เขากังวลใจขนาดนี้ ที่ผ่านมาเอื้อมพัฒน์ไม่เคยต้องใช้หัวคิดอะไรมากมาย ความสัมพันธ์ชั่วคราวไม่ทันข้ามคืนด้วยซ้ำ แค่ไม่กี่ชั่วโมงเริ่มต้นที่ไหนสักแห่งในบาร์ในผับแล้วจบลงบนเตียงหรือมุมลับตาต่าง ๆ ห้องน้ำ หลังผับ หรือบันไดหนีไฟ! ทุกอย่างเพื่อสนองความต้องการไม่มีที่สิ้นสุด!
เอื้อมพัฒน์ถอดเสื้อทิ้งลงพื้น ประชันหน้ากับศรุตาที่นั่งห้อยขาทำหน้าตางงงันราวกับไม่ทันเกม กามารมณ์เบื้องหน้า ชายหนุ่มเข้าจับขาคนตัวเล็กแยกออกแล้วเบียดช่วงล่างให้ประชิดแนบร่างเธอ หญิงสาวตกใจเพราะถูกประชิดตัวอย่างกะทันหัน ใบหน้าเรียวชวนหลงใหลถูกช้อนขึ้นด้วยช้า ๆ
ใครจะไปทนได้ อีกล่ะนาทีนี้ เสือหนุ่มกระหายกำหนัดต้องการการปลดปล่อยแล้ว
“พี่เอื้อม..ทำอะไรคะ อย่าค่ะ กวาง....ไม่นะ....อย่านะ.....อุ๊บ...”
ริมฝีปากกระจับและลิ้นโดนดูดกลืน บดขยี้ไปกับโพรงปากอุ่นร้อนของคนร่างแกร่ง หล่อนไม่อาจต้านเรี่ยวแรงมหาศาลได้จึงผ่อนร่างกายอ่อนละทวยเลยตามเลย เอื้อมพัฒน์สบโอกาสจับหญิงสาวปลดสิ่งห่อหุ้มร่างกายออกและปลดกระดุมกางเกงตัวเองออกด้วย
“พี่เอื้อม...จะทำอะไรคะ”
คนร่างสูงจับขาคนร่างเล็กเกี่ยวเอวอยู่ในท่าลิงอุ้มแตง แขนยาวล่ำสองข้างประคองร่างขาวนวลบอบบาง ฝ่ามือยาวหนาช้อนบั้นท้ายเนียน ๆ ไว้อย่างมั่นคง หญิงสาวร่างเปล่าเปลือยผลักอกพยายามดิ้นขัดขืนอย่างตื่นกลัว
“ดิ้นเดี๋ยวก็ตกหรอก เชื่อใจพี่สิคะ อย่ากลัวสิ รับรองเสียวแล้วสุข” แขนเล็กสองข้างค่อย ๆ เกาะไหล่กว้างน่าซุกไซ้ไว้อย่างมั่นคง พลางพยักหน้าตอบรับ หัวใจเต้นเกือบทะลุอกแล้ว
“โอ๊ย!!! เจ็บจัง ไม่นะ”
ความเป็นชายยาวแข็งแหวกกลางกลีบดอกบัวชมพูงาม กดลำใหญ่โตทะลวงเข้าสำรวจถ้ำลึกลับที่รอการค้นพบ ความเจ็บระบมหน่วงหนักกระจายทั่วร่องระหว่างขา ผู้หญิงเป็นเพศที่ผู้ชายอยากเข้าใจ....แต่ผู้ชายไม่มีวันเข้าใจ...หรือผู้หญิงเป็นเพศที่ผู้ชายอยากเข้าไปหามากกว่า....
“ซี้ด!! เพิ่งเคยเจอ มันแน่นอะไรอย่างนี้”
เอื้อมพัฒน์ดันขีปนาวุธลำใหญ่เข้าไปอีกครึ่งลำที่เหลือ โยกสะโพกหนาช้า ๆ รอจังหวะให้น้ำหล่อลื่นไหลออกมาอาบอาวุธลับจนชุ่มโชก ก่อนจะดันเข้าจนมิดโคนอีกรอบ สรีระผู้หญิงคือสิ่งลี้ลับ กลิ่นกายสาวเย้ายวนชวนลิ้มชิมรสชาติ
เซ็กส์คือยาเสพติดชนิดหนึ่งหรือเปล่า หากได้ลองคงต้องการเพิ่มขึ้นและขาดไม่ได้
“อ๊ะ อ๊ะ กวาง...กวาง...เจ็บ ไม่เอาแล้ว หยุดเถอะ....”
ร่างบอบบางถึงกับอ้อนวอน น้ำตาไหลเป็นทางจากดวงตาสองข้าง สิ่งแปลกปลอมเกรี้ยวกราดเลื้อยเข้า ๆ ออก ๆ ถู ๆ ไถ ๆ ผิวหนังบางไวต่อความรู้สึก ทั้งแสบทั้งเจ็บปวดเหมือนใกล้จะฉีกออกจากกัน ศรุตาจิกเล็บลงบนแผ่นหลังที่เต็มไปด้วยรอยสักของชายหนุ่ม พลางหอบหายใจแรง
“พอเถอะค่ะ อ๊างงงงง” คำร้องขอสลับกับเสียงครางตอบรับกิจกรรมสนองตัณหา
“คืนนี้จะจัดให้หนักให้สมกับที่ให้พี่รอนะจ๊ะ” คนร่างกำยำดูดลำคอระหงสาวร่างบางจนเป็นรอยแดงจ้ำ
“ซี้ด! มะ...ไม่นะคะ...” เธอยังคงร้องขอ
“ถ้าพูดอีกจะดูดเพิ่ม ให้ไม่กล้าออกนอกบ้านเลยนะ” ร่างกำยำขู่แต่รอยแดงจ้ำเพิ่มขึ้นต่อเนื่องตามคำท้าทาย ศรุตาขบกัดริมฝีปากล่างที่บวมเจ่อ บังคับให้ตัวเองต้องหยุดปฏิเสธ
“อืม อ๊ะ อ๊ะ อ๊างงงง” เสียงเนื้อหนังกระทบกันแทรกด้วยเสียงครางทั้งฝ่ายหญิงชายดัง ผับ ๆ ๆ
“ซี้ด ย้ายที่ดีกว่า ยืนเมื่อยแล้ว”
เอื้อมพัฒน์ย้ายร่างบอบบางไปนอนหงายบนโต๊ะ ถอนอาวุธลับออก จับขาสองข้างถ่างจากกัน ไล้ปลายนิ้วแหวกกลีบกุหลาบสีแดงที่ชื้นแฉะไปด้วยน้ำหล่อลื่น เขาสอดนิ้วกลางและนิ้วนางเข้าไปพร้อมกัน ชักนิ้วเข้าออกเร็ว ๆ จนน้ำสวาทไหลออกมากลางฝ่ามือ
ร่างเปล่าเปลือยบนโต๊ะกระตุกเบา ๆ กำมือสองข้างแน่น ใบหน้าแดงก่ำ ปรือเปลือกตามองชายหนุ่มปลายเท้าลดตัวลงให้ปากเสมอกับโพรงสวรรค์ เขาจ้องตาเธอ ยักคิ้วข้างเดียวให้ก่อนลงปลายลิ้นวนไปมาบนติ่งเนื้อจุดเสียวกระสัน ตามด้วยการดูดเป็นเสียงดัง สลับกับตวัดลิ้นสากไปรอบ ๆ จนทั่ว นิ้วทั้งสองยังทำหน้าที่เลื้อยเข้าออกตามบัญชาเจ้าของมือ น้ำใสจากภายในยังไหลล้นออกมาไม่หยุด
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อย่านะ...อืม อ๊ะ”
เอื้อมพัฒน์จับศรุตาฉีกขาสองข้างออกจากกันให้กว้างพอจะนำอาวุธประจำการอีกรอบ เขาดันเข้าพรวดเดียวมิดไปถึงโคนแล้วอัดสะโพกเข้าหาอย่างเป็นจังหวะ บดขยี้ติ่งเนื้อสีชมพูนุ่มไปพร้อมกัน ก้มหน้าลงไปซุกเต้าแฝดที่กระเพื่อมขึ้นลงจากแรงกระทบกระเทือนเบื้องล่าง เขานัวเนียดูดยอดปทุมงามอย่างไม่ลดละ ทั้งสร้างรอยแดงจ้ำไว้จนทั่วเนินอก พรหมจรรย์หญิงช่างหอมหวานติดใจอะไรเช่นนี้ เพลิงปรารถนายังคงลุกโชนต่อเนื่อง ใบหน้าเคลิบเคลิ้มของศรุตาคือเชื้อเพลิงชั้นดี
“จัดให้ลึก ๆ ส่งท้ายนะ คนดี...” เอื้อมพัฒน์เร่งเครื่องแรง จังหวะหนักซอยถี่ยิบ บดอัดร่างที่รอคอยผู้นอนแบกาย ตัวเกร็ง ใบหน้าแดงก่ำจนร้องเสียงดังลั่น
อื้อออออออ
ภารกิจเสร็จสิ้นภายในถ้ำอบอุ่น น้ำรักสีขาวขุ่นทะลักออกจากแท่งเอ็นนั้น เอื้อมพัฒน์ทรุดลงทับบนร่างบอบบาง
ตัวเล็กนิดเดียวร้ายจริง ๆ ทำเอาหมดเรี่ยวหมดแรงได้ ไอร้อนแผ่ปกคลุมสองร่างเปลือยเปล่าดั่งอยู่ท่ามกลางกองเพลิง ถ้ำสวาทยังกระตุกรัดลำเอ็นไม่หยุด มันรู้สึกดีจนอยากจะคาทิ้งไว้ตลอดไป ทั้งคู่หายใจหอบดังประสานกัน หญิงสาวผู้ถูกตีตราจับจองเบื้องล่าง นอนกอดคอ ขบติ่งหูคู่รักพลางกระซิบที่ข้างหูเบา ๆ
“พักก่อนนะคะ รอบหน้าพี่ไม่ต้องน้องจัดให้!”
“น้องกวาง!”
เอื้อมพัฒน์สะดุดตื่นขึ้นบนที่นอนตอนเช้าตรู่ เขาไม่รู้ตัวเลยว่าผล็อยหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ น้ำเปียกลื่นแฉะที่เป้ากางเกงบ๊อกเซอร์ อาการฝันเปียกคือสหายรักคนเก่าที่ไม่เจอกันมานานนับสิบปีกลับมาทักทายอีกครั้ง เอื้อมพัฒน์ในวัยสามสิบปี ผู้ผ่านโลกมาอย่างโชกโชนและเข้าใจตัวเองอย่างถ่องแท้แน่ชัด ก้มมองผลงานระหว่างขา ถอนหายใจนิ่ง ๆ แล้วดึงสติ
‘ไอ้เอื้อม มึงต้องการเค้าจริงด้วย กูจะไม่ทน น้องกวางรอพี่เอื้อมสักครู่นะ’
- Writer
