หนึ่งปีต่อมา
จวนสกุลโจวยามนี้ครึกครื้นไปด้วยญาติพี่น้องที่เดินทางมาเข้าร่วมพิธีปักปิ่นของคุณหนูใหญ่ ที่บัดนี้กลายเป็นสตรีที่งดงามและเพียบพร้อมไปด้วยคุณสมบัติของสตรีที่เหล่าบุรุษต่างก็หมายปอง แม้จะล่วงเลยเข้าสู่วัยปักปิ่นแล้ว คุณหนูใหญ่สกุลโจวก็ยังไม่เคยคิดจะมอบไมตรีให้แก่บุรุษใดแม้จะมีหลายตระกูลให้แม่สื่อมาเจรจาขอหมั้นหมายก็ตามที
“เตรียมพร้อมแล้วใช่หรือไม่”
“เจ้าค่ะฮูหยินผู้เฒ่า” สาวรับใช้ตอบสตรีสูงวัยผู้เป็นที่รักของบ่าวไพร่ทั้งจวน
“ถ้าเช่นนั้นไปเชิญคุณหนูใหญ่ออกมาได้แล้ว” สาวรับใช้รับคำสั่งแล้วเดินออกจากบริเวณลานกว้างของจวนสกุลโจว ที่ได้ใช้เป็นสถานที่จัดพิธีปักปิ่นให้แก่หลานสาวคนโตของสกุลโจวที่บัดนี้มีอายุได้สิบห้าปีแล้ว
ภายในเรือนนอนหลังจวนที่ติดกับลำธาร เรือนร่างงดงามที่อยู่ในชุดฮั่นฝูผ้าไหมย้อมสีเขียวอ่อน ปักลายหงส์ด้วยด้ายดิ้นทองซึ่งเป็นชุดที่โจวเจินเจินลงมือเย็บปักเองกับมือ ชาย
