หนึ่งปีต่อมา
พิธีแต่งงานอย่างเรียบง่ายสำหรับอดีตสาวรับใช้คนสนิทของฉินเซี่ยหรูถูกจัดขึ้นที่จวนสกุลโจวโดยได้รับอนุญาตจากฮูหยินผู้เฒ่าและใต้เท้าโจว เพราะเป็นความต้องการของโจวเจินเจินที่อยากจะส่งให้สองสาวรับใช้ที่ซื่อสัตย์ของท่านป้าผู้ล่วงลับได้ออกไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยตัวนางเอง สี่ปีกับการมาอยู่ที่สกุลโจวนั้นมากพอที่จะปลดปล่อยให้ทั้งสองให้ได้เป็นอิสระแล้ว
“ข้าขอให้พี่ทั้งสองมีความสุขกับชีวิตคู่นะจ๊ะ” โจวเจินเจินอวยพรให้แก่สาวรับใช้ทั้งสอง
“ขอบพระคุณนายหญิงใหญ่และคุณหนูใหญ่ที่ให้ความกรุณากับเราทั้งสองคน ออกไปครานี้บ่าวจะมิมีวันลืมเลยเจ้าค่ะ” ชีโยวเอ่ยออกมาทั้งน้ำตา
“ขอให้นายหญิงใหญ่และคุณหนูใหญ่รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าคะ บ่าวขอลาแล้วเจ้าค่ะ” หุ้ยเจินคำนับลาผู้มีพระคุณทั้งสอง
“ไปเถิด….เจ้าทั้งสองคนมิใช่บ่าวของผู้ใดอีกแล้วนะ ต่อจากนี้ไปก็จงใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับคนที่พวกเจ้ารักให้มีความสุขเสี
