เรื่องราวที่ใต้เท้าหวงกลายเป็นคนพิการเดินไม่ได้จนต้องถูกปลดจากการเป็นหัวหน้ามือปราบนั้นถูกเล่าลือออกไป แต่เขาก็ยังคงได้ทำงานเป็นขุนนางฝ่ายจัดเก็บภาษีบ้านเมือง ความไม่ชอบและไม่ถนัดทำให้เขารู้สึกเบื่อหน่ายกับงานที่ได้รับมอบหมายมาใหม่ แต่นี่ก็เป็นหนทางเดียวที่เขาจะยังคงรักษาหน้าตาของสกุลหวงเอาไว้ได้ บุตรชายของเขาทั้งสองยังไม่ถึงวัยสวมหมวกเลยด้วยซ้ำ
“ข้าน้อยคารวะท่านใต้เท้าหวงขอรับ ข้าได้ยินเรื่องราวความกล้าหาญของท่านมามากมายทีเดียว ท่านช่างเป็นขุนนางที่น่านับถือยิ่งนักขอรับ”
ขุนนางที่มีตำแหน่งต่ำกว่าหวงจิงอวี่เข้ามาคำนับเขา ชายหนุ่มสามารถเดินได้โดยใช้ไม้เท้าค้ำยันข้างที่เอ็นหลังเข่าถูกตัดขาด แม้จะลำบากแต่เขาก็พยายามที่จะปรับตัวให้ได้
“ตามสบายเถิด ขอบน้ำใจที่ยังมองเห็นความดีที่ข้าเคยกระทำ”
หวงจิงอวี่เอ่ยออกมาพลางพยุงตัวไปนั่งที่โต๊ะทำงาน แม้จะไม่คุ้นเคยกับงานเช่นนี้แต่เขาก็ต้องทำเพื่อไม่ให
