กรธิดาเมื่อรู้ว่าตัวเองพลาดไปเสียแล้ว หญิงสาวถึงกับขาอ่อนทรุดลงอย่างอ่อนแรง เจ็บปวดเหลือจะกล่าว ดีที่ว่าคนตัวใหญ่ยังคงกอดเธออยู่ หญิงสาวปล่อยให้น้ำตาไหลลงมาอาบแก้มด้วยความแค้นใจ เธอพยายามลืมเรื่องเลวร้ายในอดีต พยายามหลบเลี่ยงไม่ยอมเจอชายหนุ่ม แต่ทำไมเธอถึงหนีไม่พ้น
“ฉันขอโทษสำหรับเรื่องในวันนั้น ถ้าฉันไม่เมา เหตุการณ์วันนั้นก็คงไม่เกิดขึ้น”
กรธิดานิ่งเงียบไม่พูดอะไรออกมา พยายามแกะมือที่จับแขนเธอออก ก่อนบอกชายหนุ่มเสียงเข้ม “ฉันอยากให้คุณปล่อยฉันไป ขอให้มันจบลงได้ไหม ฉันสัญญาว่าจากนี้ไปฉันจะไม่เข้ามายุ่งและวุ่นวายในชีวิตครอบครัวคุณอีก ขอแค่คุณปล่อยฉันไปก็พอ”
กฤษดาก้มลงมองหญิงสาวในอ้อมกอดด้วยความแปลกใจ ทำไมกรธิดาถึงพูดแบบนั้น น่าจะดีใจไม่ใช่เหรอที่เขาพยายามจะแก้ไขอดีตที่เขาเคยทำผิดพลาด นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน ดูเธอสิ ไม่ได้ทุกข์ร้อนหรือแสดงอาการดีใจออกมาเลย
“ไม่มีทาง ในเมื่อตอนนี้ฉันก
